آرشیو مهر ماه 1402

گزینه های غیر جراحی

• ورزش. در موارد افتادگی خفیف رحم، انجام تمرینات کگل برای تقویت عضلات لگن ممکن است تنها مداخله مورد نیاز باشد. برای انجام تمرینات کگل، عضلات لگن خود را به گونه ای سفت کنید که انگار می خواهید ادرار را نگه دارید. ماهیچه ها را برای چند ثانیه سفت نگه دارید و سپس رها کنید. 10 بار تکرار کنید.
• پساری واژن. پساری واژن یک حلقه لاستیکی یا پلاستیکی است که در اطراف یا زیر دهانه رحم که قسمت پایینی رحم است قرار می گیرد. این دستگاه به حمایت از بافت های برآمده و نگه داشتن رحم در جای خود کمک می کند.

گزینه های جراحی

• هیسترکتومی . افتادگی رحم با برداشتن رحم قابل درمان است. این ممکن است از طریق بریدگی ایجاد شده در واژن (هیسترکتومی واژینال) یا از طریق شکم (هیسترکتومی شکمی) انجام شود.
• ترمیم پرولاپس بدون هیسترکتومی این جراحی عموماً از طریق واژن یا شکم انجام می شود. این شامل بازگرداندن رحم به موقعیت طبیعی خود با اتصال مجدد رباط های لگنی به قسمت پایینی رحم برای نگه داشتن آن در جای خود است.

روش هیسترکتومی

بسته به شرایط شما، پزشک ممکن است یکی از موارد زیر را توصیه کند:

• هیسترکتومی جزئی (همچنین به عنوان هیسترکتومی سوپراسرویکال یا ساب توتال شناخته می شود) که قسمت بالایی رحم را برداشته و دهانه رحم را در جای خود باقی می گذارد.
• هیسترکتومی کامل که تمام رحم از جمله دهانه رحم را برمی دارد
• هیسترکتومی رادیکال که رحم و تمام ساختارهای اطراف را از بین می برد

این روش‌ها ممکن است کم تهاجمی باشند، مانند لاپاراسکوپی، در حالی که سایر روش‌ها از طریق واژن یا شکم انجام نمی‌شوند. در اینجا برخی از گزینه های درمانی احتمالی وجود دارد که متخصص شما ممکن است توصیه کند.

هیسترکتومی واژینال

در هیسترکتومی واژینال، رحم بدون نیاز به برش شکمی از طریق واژن برداشته می شود. این روش به طور کلی عوارض کمتری دارد و دوره بهبودی کوتاه‌تری دارد و در صورت امکان آن را به یک انتخاب ارجح تبدیل می‌کند. با این حال، ممکن است برای همه زنان مناسب نباشد.

هیسترکتومی لاپاراسکوپی

هیسترکتومی لاپاراسکوپی به چندین برش کوچک در شکم نیاز دارد. از طریق این برش‌ها، می‌توان یک لاپاروسکوپ (دوربین کوچک) قرار داد تا جراح بتواند اندام‌های لگنی را مشاهده کند و همزمان قسمت آسیب‌دیده رحم را با استفاده از همان محدوده خارج کند. در مقایسه با هیسترکتومی شکمی خطر عفونت کمتری دارد و به بستری کوتاه‌تری نیاز دارد. با این حال، انجام این روش ممکن است بیشتر طول بکشد و می تواند خطر آسیب به سایر اندام های اطراف را افزایش دهد.

هیسترکتومی شکمی

هیسترکتومی شکمی به این معنی است که رحم از طریق یک برش در قسمت تحتانی شکم برداشته می شود. در مقایسه با هیسترکتومی لاپاروسکوپی یا واژینال، خطر عوارض بیشتری وجود دارد و زمان بهبودی طولانی‌تر است.

عوارض هیسترکتومی

درد، خونریزی، ترشحات واژن و یبوست معمولا پس از هیسترکتومی تجربه می شود. سایر عوارض جانبی که ممکن است فرد تجربه کند بستگی به نوع هیسترکتومی دارد.

هیسترکتومی بدون اوفورکتومی

این روش شامل برداشتن تخمدان نمی شود، اما ممکن است تخمدان ها را تحت تاثیر قرار دهد. تحقیقات نشان می دهد که شروع یائسگی ممکن است در نتیجه جراحی تسریع شود. با این حال، تحقیقات بیشتری باید انجام شود تا اثرات طولانی مدت و تاثیر هیسترکتومی بر عملکرد تخمدان تایید شود.

هیسترکتومی با اوفورکتومی

این روش شامل برداشتن هر دو رحم و تخمدان است. تخمدان ها هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون را تولید می کنند. بدون این اندام ها، یک زن علائم یائسگی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه، خشکی واژن، مشکل در خوابیدن، تغییرات خلق و خو، افزایش وزن، ریزش مو و خشکی پوست را تجربه می کند.

طول مدت این علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود. پزشک شما ممکن است درمان جایگزینی هورمونی را برای مدیریت این علائم توصیه کند.

به عنوان یک روانپزشک، شما در دانشکده پزشکی شرکت کرده اید، دوره رزیدنتی را به پایان رسانده اید و دکترای خود را برای تشخیص، درمان و پیشگیری از اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری در بیماران خود دریافت کرده اید. شما مهارت ها و توانایی های ارائه درمان روانشناختی، تجویز دارو و انجام اقدامات تخصصی را برای درمان افراد مبتلا به بیماری روانی دارید.

اما فراتر از پیشینه تحصیلی شما، ویژگی های کلیدی دیگری وجود دارد که برای نقش شما به عنوان یک روانپزشک بسیار مهم است. آنها به شما کمک می کنند تا اطمینان حاصل کنید که مراقبت با کیفیت به بیماران خود ارائه می دهید و همچنین در نقش خود موفق خواهید بود. در اینجا پنج ویژگی اصلی یک روانپزشک شایسته آورده شده است.

1. همدلی

طبق یک مطالعه اخیر، روانپزشکانی که به افراد مبتلا به بیماری روانی کمک می کنند باید در طول تمرین از مهارت های همدلی استفاده کنند ، از جمله موقعیت هایی که در آن افراد تمایلی به کمک گرفتن ندارند، قادر به ایجاد روابط قابل اعتماد نیستند یا به دلیل اختلالات سلامت روانی برای برقراری ارتباط منطقی و عاطفی با دیگران تلاش می کنند. برای نشان دادن همدلی، فعالانه به نگرانی‌ها و احساسات بیمار گوش دهید و به آنها احترام بگذارید و در عوض نگرانی خود را نشان دهید. علاوه بر دارو، همدلی با بیماران می تواند اثربخشی درمان بیماری های روانی را افزایش دهد.

2. آگاه

همانطور که توسط Psychology Today ذکر شده است، یک روانپزشک خوب باید درک دقیقی از داروها، ملاحظات ایمنی آنها، تأثیرات آنها بر بیماران و غیره داشته باشد . برای مثال، اگر بیمار با سابقه اعتیاد به مواد مخدر دارید، باید داروهای بسیار اعتیادآور را با احتیاط تجویز کنید یا به طور کامل از آنها اجتناب کنید. علاوه بر این، باید بدانید که به دلیل عوارض جانبی یا بی اثر بودن چه زمانی دوز را کاهش دهید یا داروها را تغییر دهید.

3. انعطاف پذیر

برای ایجاد یک محیط حمایتی که به نیازهای بیمار شما تمایل دارد، باید انعطاف پذیر باشید. با توجه به روانشناسی امروز، یک روانپزشک خوب آماده است تا روش یا درمان دیگری را امتحان کند ، اگر روش اول مؤثر نباشد. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد تعداد جلسات را بر اساس شدت بیماری بیمار افزایش دهید.

روانپزشکان شایسته نیز در روش های درمانی خود انعطاف پذیر هستند. اگر بیمار نتواند به طور منظم در ویزیت های حضوری شرکت کند، ممکن است به منظور افزایش دسترسی به مراقبت های روانپزشکی ، روانپزشکی از راه دور یا حتی تماس های خانگی را در نظر بگیرید.

4. وظیفه شناس

همچنین مهم است که به نیازها و نگرانی های منحصر به فرد بیمار خود توجه کنید. این یعنی احترام گذاشتن به وقتشان، وقت شناس بودن و در دسترس بودن، و تشویق ارتباط باز. این همچنین تضمین می‌کند که بیماران شما از آسیب‌پذیری در محیط تمرین احساس امنیت می‌کنند تا همه جنبه‌های بیماری خود را مورد بحث قرار دهند و بر اساس آن درمان دریافت کنند.

5. یادگیرنده مادام العمر

یک روانپزشک خوب اهمیت یادگیری مداوم را درک می کند. این به شما کمک می کند تا در مورد درمان های پیشرفته و استانداردهای پزشکی به روز بمانید. روانپزشکان برتر همچنین مخالف پرسیدن سوال یا مشورت گرفتن از همتایان خود در هنگام بروز مشکلات نیستند . این به شما این امکان را می دهد که بهترین علایق بیمار خود را در ذهن داشته باشید تا مراقبت های با کیفیت بالا را ارائه دهید.

نارس به نوزادانی گفته می شود که قبل از اتمام هفته 37 بارداری زنده به دنیا می آیند. زایمان زودرس بر اساس سن حاملگی دارای زیرمجموعه هایی است:

• بسیار زودرس (کمتر از 28 هفته)
• خیلی زودرس (28 تا کمتر از 32 هفته)
• نارس متوسط ​​تا دیررس (32 تا 37 هفته).

نوزادان ممکن است به دلیل زایمان زودرس خود به خود یا به دلیل وجود نشانه های پزشکی برای برنامه ریزی زودهنگام زایمان زودرس یا سزارین زودرس به دنیا بیایند.

تخمین زده می شود که در سال 2020، 13.4 میلیون نوزاد خیلی زود به دنیا آمده اند. این بیش از 1 نوزاد از هر 10 نوزاد است. تقریباً 900000 کودک در سال 2019 بر اثر عوارض زایمان زودرس جان خود را از دست می دهند  (1) . بسیاری از بازماندگان یک عمر با ناتوانی مواجه می شوند، از جمله ناتوانی های یادگیری و مشکلات بینایی و شنوایی.

در سراسر جهان، نارس بودن علت اصلی مرگ و میر در کودکان زیر 5 سال است. نابرابری در میزان بقا در سراسر جهان فاحش است. در محیط های کم درآمد، نیمی از نوزادانی که در هفته 32 یا کمتر از آن متولد می شوند (2 ماه زودتر) به دلیل فقدان مراقبت های قابل اجرا و مقرون به صرفه مانند گرما، حمایت از شیردهی و مراقبت های اولیه برای عفونت ها و مشکلات تنفسی می میرند. در کشورهای با درآمد بالا، تقریباً همه این نوزادان زنده می مانند. استفاده نابهینه از فناوری در محیط های با درآمد متوسط ​​باعث افزایش بار ناتوانی در نوزادان نارس می شود که از دوره نوزادی زنده می مانند.

چرا زایمان زودرس اتفاق می افتد؟

زایمان زودرس به دلایل مختلفی رخ می دهد. اکثر زایمان‌های زودرس خودبه‌خود اتفاق می‌افتند، اما برخی از آنها به دلایل پزشکی مانند عفونت‌ها یا سایر عوارض بارداری است که نیاز به القای زودهنگام زایمان یا زایمان سزارین دارد.

تحقیقات بیشتری برای تعیین علل و مکانیسم های زایمان زودرس مورد نیاز است. علل عبارتند از حاملگی چند قلو، عفونت و شرایط مزمن مانند دیابت و فشار خون بالا. با این حال، اغلب هیچ علتی شناسایی نمی شود. همچنین ممکن است یک تأثیر ژنتیکی وجود داشته باشد.

زایمان زودرس کجا و چه زمانی اتفاق می افتد؟

اکثر زایمان های زودرس در جنوب آسیا و جنوب صحرای آفریقا اتفاق می افتد، اما زایمان زودرس واقعا یک مشکل جهانی است. تفاوت چشمگیری در بقای نوزادان نارس بسته به محل تولد آنها وجود دارد. به عنوان مثال، بیش از 90 درصد از نوزادان بسیار نارس (کمتر از 28 هفته) که در کشورهای کم درآمد متولد می شوند، در چند روز اول زندگی می میرند، اما کمتر از 10 درصد از نوزادان بسیار نارس در محیط های پردرآمد می میرند.

نگران نباشید، ما می‌دانیم که در زمان رشد، چند دختر ممکن است به دلایل مختلفی مانند استفاده از پد و تامپون، فعالیت‌های بدنی و غیره، بکارت خود را از دست بدهند. 

اما فقط یک پرده بکارت پاره شده نباید شما را از تجربه مطلوبی که می خواهید به همسرتان بدهید دور نگه دارد. اگر احساس می کنید که پرده بکارت پاره شده شما رضایت و لذت را از شما می رباید، می توانید مانند عزیزا (نام تغییر کرده) از مراکش تحت عمل جراحی هیمنوپلاستی قرار بگیرید.

عزیزه، مهماندار هوایی 28 ساله، قصد داشت با عشق زندگی خود ازدواج کند، اما نگران پاره شدن پرده بکارت خود بود. عزیزا می دانست که اگر در آزمون باکرگی مردود شود، ممکن است دامنه ای از سردرگمی ناخواسته وجود داشته باشد.

در ابتدا، عزیزه در پوسته خود بود، اما پس از مشورت با جراح پلاستیک ما، تمام ممانعت ها و تردیدهای او از بین رفت و او برای جراحی خود به هند پرواز کرد.

هنگامی که عزیزه به هند رسید، قرار ملاقات او را با یکی از جراحان زیبایی متخصص خود رزرو کردیم که به تمام سؤالات او پاسخ داد. پس از گرفتن سابقه پزشکی عزیزا، جراح عمل جراحی ترمیم پرده بکارت را برای عزیزا انجام داد. پس از بهبودی کامل، عزیزا به مراکش بازگشت و اکنون با خوشبختی ازدواج کرده است.

شما هم می توانید پرده بکارت خود را مانند عزیزا ترمیم کنید. جراحی ترمیم پرده بکارت همچنین می‌تواند به زنان متاهل کمک کند تا شوهران خود را غافلگیر کنند و آنها را قادر می‌سازد تا باکرگی خود را احیا کنند. 

در حالی که ما آنقدر "پیشرفته" شده ایم که باور نمی کنیم رفتن به روانشناس "چیزی برای افراد دیوانه" است، هنوز هم بی میلی خاصی برای تصمیم گیری برای رفتن وجود دارد.

کمک و درمان حرفه ای می تواند به ما در حل مشکلات گذشته، بهبود حال و تغییر آینده کمک کند.

اینها تنها چند دلیل برای مشاوره هستند. در مقاله زیر بیشتر بدانید.

چرا پیش روانشناس برویم؟

در گام اول، باید این ایده یا پیش‌فرض که باید دیوانه باشید را کنار بگذارید تا به روان‌شناس بروید. به آن به عنوان راهی برای کنترل مشکلات و ناراحتی های خود فکر کنید.

همانطور که موهای خود را در سالن زیبایی می گیرید یا ماسکی برای چین و چروک درست می کنید، ذهن نیز نیاز به مراقبت دارد.

درخواست کمک حرفه ای آسان نیست و نیاز به عزم و اراده ای دارد که اغلب آن را نداریم یا جدی نمی گیریم.

به یاد داشته باشید که گاهی اوقات نمی توانید تمام اتفاقاتی که برایتان می افتد را خودتان کنترل کنید. شما هم نمی توانید همه چیز را بدانید. برای آن، درمان وجود دارد.

فکر نکنید که با شروع جلسات با یک روانشناس، مجبور خواهید بود تمام زندگی خود را با آنها ادامه دهید.  زمانی که احساس کردید توانسته اید مشکلی را که برایتان آزار داده است حل کنید، خودتان می توانید تصمیم بگیرید که چه زمانی ادامه دهید و چه زمانی متوقف شوید .

دلایل مراجعه به روانشناس

برخلاف باور مردم، درخواست کمک شجاعانه و  هوشمندانه است ، نه بزدلانه.

همانطور که تحمل درد جسمی (دندان، کمر و...) معنی ندارد، درد روحی را هم نباید تحمل کنیم.

اگر نمی دانید چرا باید به روانشناس مراجعه کنید، به این دلایل توجه کنید:

1. فضایی برای شماست

شاید تمام روز را صرف کار کردن، انجام کارهای خانه یا انجام تعهدات می کنید.

شما زمانی را ندارید که به خودتان اختصاص دهید. رفتن به باشگاه یا سالن زیبایی، چرت زدن یا حمام طولانی به دلیل کمبود وقت از لذت های ممنوع است.

• پس از جلسه به عنوان فضایی شایسته برای به عهده گرفتن مسئولیت خود استفاده کنید. انگار یک ماساژ بود، اما برای روح.
• خواستن یک ساعت در هفته برای حل مشکلات خود خودخواهی نیست، بلکه فرصتی برای بهبود روابط خود با خود و دیگران است.

2. به شما اجازه می دهد بفهمید

بسیاری از اوقات احساسات کنترل را به دست می گیرند و به ما اجازه نمی دهند شفاف فکر کنیم یا عمل کنیم. در مواقع دیگر، ما به خوبی درک نمی کنیم که چرا برخی کارها را انجام می دهیم.

همه ما بلوک های ذهنی، تجربیات و موقعیت هایی داریم که باعث می شود رفتار خاصی داشته باشیم.

برای مثال، مراجعه به روانشناس می تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چرا اینگونه هستیم یا چرا همیشه همین اتفاقات برایمان می افتد.

ممکن است برای مقابله با احساسات خود به توضیحی «رسمی» نیاز داشته باشید.

3. آنها شما را قضاوت نمی کنند

آیا تا به حال برای شما اتفاق افتاده است که هنگام صحبت با یک دوست، شریک زندگی یا یکی از اعضای خانواده، احساس کنید که دیگران در مورد شما (یا در مورد موضوع خاص) قضاوت اشتباهی می کنند؟ این به این دلیل است که اطرافیان شما می توانند طرفی بگیرند یا پیش فرض هایی داشته باشند.

• از سوی دیگر، روانشناس به مشکلات شما "فعالانه گوش نمی دهد"، بلکه روش بیان خود، زبان، حرکات و واکنش های شما را تجزیه و تحلیل می کند.
• به این ترتیب او می تواند موقعیت را ارزیابی کند و بدون اینکه رفتار شما را ملاک قرار دهد، یک دیدگاه حرفه ای به شما ارائه دهد.

4. نظر دیگری خواهید گرفت

درمانگران مطالعه کرده‌اند تا بتوانند نظرات، ارزش‌ها یا دیدگاه‌های متفاوتی را از زاویه‌ای «عینی‌تر» به بیماران خود ارائه دهند. یعنی بدون اینکه احساسات یا تابوهایی که ممکن است در مورد بهترین دوست شما اتفاق بیفتد، مانع شوند.

• شما می توانید توضیحی را از منظر دیگری دریافت کنید و این به شما کمک می کند دفعه بعد متفاوت عمل کنید.
• روانشناس از نظر عاطفی با شما درگیر نیست و بنابراین دیدگاه او گسترده تر است.
• حرکت رو به جلو، اصلاح رفتارهای منفی و راحت بودن با خودتان بسیار مفید خواهد بود.

5. صحبت کردن به شما کمک می کند

در بسیاری از مواقع، روانشناس ساکت می ماند و به بیمار اجازه می دهد تا خطا یا موقعیت را به طور خاص با ابزار خود متوجه شود. بیان احساسات در قالب کلمات اساسی است و با صحبت کردن به دست می آید.

اجازه دادن به اشک جاری شدن، از بین رفتن خشم یا کاهش اضطراب به هر فرد بستگی دارد... و به آنچه که ما در آن فضایی که فقط برای خودمان اختصاص داده است بیان می کنیم.

همچنین بخوانید:
6 دلیل برای اینکه گریه کردن سالم است

6. شما را به چالش می کشد

رفتن به درمان مانند صحبت کردن با آینه است، فقط پاسخ همیشه آن چیزی نیست که می خواهیم بشنویم. یک درمانگر همان چیزی را که عزیزانتان دارید به شما نمی گوید و این دلیل کافی برای مشورت با او است.

در چند روز گذشته، شما یک دندان درد خفیف داشته اید. کنترل درد چندان دشوار نبوده است، بنابراین تصمیم گرفتید از داروهای بدون نسخه استفاده کنید و آن را نادیده بگیرید. سپس یک شب، در خواب عمیقی هستید که یک درد تند و تپنده ناگهان شما را از خواب بیدار می کند. حالا، شما متقاعد شده اید که باید به دندانپزشکی بروید، بنابراین همان روز صبح یک قرار ملاقات بگذارید. زمانی که به مطب دندان‌پزشکی می‌روید، درد دندان شما متوقف شده است، اما دندانپزشک شما یک کانال ریشه را توصیه می‌کند. چرا اگر دندان شما خوب است؟ در اینجا چند دلیل وجود دارد که ممکن است وقتی درد دندان متوقف شده است همچنان به کانال ریشه در آستوریا نیاز داشته باشید.

اعصاب مرده

اگر هنگام مصرف غذاها یا نوشیدنی های سرد یا گرم دچار حساسیت شدید، ممکن است اعصاب شما مرده یا مرده باشد. به طور معمول، با از بین رفتن عصب دندانی شما، می توانید هر چیزی از درد خفیف تا شدید را تجربه کنید. این درد می تواند مداوم باشد یا به صورت جهشی باشد. اگر درد به طور کلی ناپدید شد، می تواند به این معنی باشد که عصب مرده است. اگر دندان در حال مرگ یا مرده شما درمان نشود، باکتری ناشی از آن می تواند به دندان های دیگر و استخوان فک شما سرایت کند و منجر به از دست دادن دندان یا استخوان اضافی شود. کانال ریشه به دندانپزشک شما اجازه می دهد تا به جای کشیدن دندان، عفونت را از بین ببرد و دندان شما را نجات دهد.

عفونت

اگر ریشه ناراحتی شما عفونت باشد، درد دندان ممکن است ناپدید شود زیرا بدن شما آن را جذب کرده است. عفونت می تواند به صورت آبسه ای که در کنار یا در ریشه دندان شما ایجاد می شود، ظاهر شود. اما همچنین می تواند به بیماری لثه، حفره عمیق یا حرکت به استخوان فک و از دست دادن استخوان منجر شود. درمان کانال ریشه گزینه خوبی است زیرا قبل از گسترش عفونت، پالپ بیمار را از ریشه جدا می کند.

پر کردن پوسیده

یک پرکردگی پوسیده می تواند باعث حساسیت و درد دندان شود، زیرا سوراخ هایی که عصب دندان شما را هنگام صحبت کردن، نفس کشیدن یا غذا خوردن در معرض هوا قرار می دهد. همچنین به باکتری ها و سایر میکروب ها این توانایی را می دهد که پالپ دندان، لثه ها و حتی دندان های دیگر شما را آلوده کنند. این آسیب می تواند دندان شما را تا حدی ضعیف کند که از حمایت کافی از روکش یا پرکردگی جلوگیری کند. انجام درمان ریشه می تواند از عصب دندان محافظت کند و دندان شما را از کشیدن نجات دهد .

در حالی که ممکن است از اینکه دندان دردتان باعث ناپدید شدن آن شده است سپاسگزار باشید، وضعیت شما ممکن است بدتر شود. حتی دردهای جزئی دندان را نباید نادیده گرفت. اگر با هر نوع دندان درد در آستوریا روبرو هستید، در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

محل تومور هم علائم مننژیوم و هم درمان بالقوه مننژیوم را تعیین می کند.

علائم مننژیوم ممکن است به تدریج رخ دهد و نسبتاً خفیف شروع شود. این علائم ظریف ممکن است برای مدت طولانی قبل از تشخیص مننژیوم باقی بمانند. بر اساس محل مننژیوم، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سردرد
• تاری دید
• تشنج
• بی حسی
• ضعف در بازوها یا پاها
• مشکل گفتاری
• از دست دادن حافظه
• از دست دادن شنوایی

آیا مننژیوم کوچک می 

یک روان درمانگر کودک بسته به ایالت یا کشوری که در آن زندگی می کند، نیازمندی های متفاوتی خواهد داشت. با این حال، وجه اشتراک همه آنها این است که کودک  درمانگر بودن به سال ها آموزش و تحصیل نیاز دارد.

یادگیری نحوه تغییر افراد کار بسیار زیادی است، و همچنین یادگیری نحوه تفکر کودکان نیز کار زیادی است. مغز یک کودک با مغز یک بزرگسال متفاوت است و می تواند در دوران کودکی کمی تغییر کند و برای کسانی که آموزش ندیده اند سخت می شود. روان درمانگر کودک به همین دلیل به آموزش خاصی نیاز دارد.

الزامات آموزشی

روان‌درمانگران کودک آینده معمولاً برای داشتن صلاحیت کامل، مدرک کارشناسی ارشد در مشاوره، مددکاری اجتماعی یا یک رشته مرتبط دریافت می‌کنند. تکمیل این مدارک ممکن است سال‌ها طول بکشد و یک روان‌درمانگر کودک بالقوه برای اینکه بتواند کار خود را به درستی انجام دهد، کمی فداکاری می‌کند.

اگر یک درمانگر بالقوه یک برنامه روانشناسی را پشت سر بگذارد، می آموزد که چگونه از نظر روانشناسی آزمایش کند، که می تواند مسیرهای شغلی بیشتری را باز کند. مدرسه ای که در آن می روند نیاز به اعتبار دارد. این یک الزام برای گرفتن مجوز است.

کارآموزی

بسیاری از روان درمانگران کودک آینده این فرصت را دارند که در یک دوره کارآموزی با سازمانی کار کنند که با کودکان کار می کند. آنها تجربه عملی کار با کودکانی را که مسائل مختلفی دارند، به دست می آورند. این تجربه ای است که آنها پس از صدور مجوز با خود به یک حرفه حرفه ای می برند.

صدور مجوز

روان درمانگر کودک باید در کاری که انجام می دهد مجوز داشته باشد تا بتواند بهترین تجربه ممکن را به مشتریان ارائه دهد.

همه ایالت های ایالات متحده برای تبدیل شدن به یک روان درمانگر بالینی کودک نیاز به دکترا، دوره کارآموزی فوق دکترا و نمره قبولی در آزمون عمل حرفه ای روانشناسی دارند. پس از دریافت مجوز، آموزش مداوم برای ادامه مجوز مورد نیاز است. 

آموزش بازی درمانی

بازی درمانی هنگام تمرین روان درمانی کودک الزامی نیست، اما ابزار ارزشمندی است که در این زمینه استفاده می شود. همانطور که احتمالاً می توانید فرض کنید، بازی درمانی شامل بازی کودکان و استفاده از هنر به عنوان راهی برای بیان خود است. کودکان عاشق بازی هستند، بنابراین این می تواند یک درمان موثر باشد. با این حال، یک روان درمانگر کودک ممکن است برای داشتن آن در مطب خود به گواهینامه نیاز داشته باشد. بسیاری از سازمان ها این گواهی را ارائه می دهند، مانند موسسه ملی تقویت روابط. شما می‌توانید بدون ارائه بازی‌درمانی روان‌درمانگر کودک باشید، اما وقتی کودکان راه‌های زیادی برای یادگیری دارند، خوب است که تا حد امکان ابزارهای بیشتری داشته باشید.

همانطور که می بینید، روان درمانی کودک کار بسیار زیادی است و نیاز به آموزش زیادی دارد، بنابراین وقتی روان درمانگر را برای کودک خود انتخاب می کنید، فردی را انتخاب می کنید که مجهز به کمک باشد. با این حال، چگونه می توانید بهترین روان درمانگر کودک را در موقعیت خود پیدا کنید؟

این روزها، ما به واژن خود - یا به عبارت صحیح تر، فرج - بسیار بیشتر از زنان (یا مردان) نگاه می کنیم. و با بزرگتر شدن یا پس از زایمان، بسیاری از ما از اینکه متوجه می شویم منطقه تغییر کرده است شوکه می شویم.

بنابراین، انتظار دارید چه اتفاقی برای واژن شما بیفتد؟ چه چیزی طبیعی است و چه چیزی نیست؟

اول چیزهای مهم. همانطور که هر فردی شکل بدن، رنگ چشم یا ترجیح شریک جنسی متفاوتی دارد، در واژن و فرج نیز بدون در نظر گرفتن سن، تنوع زیادی وجود دارد.

دکتر یاسمین تان، متخصص زنان و جراح لاپاراسکوپی در موسسه تحقیقات و سلامت زنان استرالیا (WHRIA)، گفت: "این مانند هر چیزی است - طیف کاملی از ظاهر این ناحیه وجود دارد و همه آنها معمولاً کاملاً طبیعی هستند."

با این حال، گذر زمان را به ترکیب اضافه کنید، و برخی تغییرات کلی‌تر خواهند بود.

واژن و فرج ضخامت خود را از دست می دهند و رنگ فرج می تواند از صورتی به رنگ کم رنگ تر یا تیره تر تغییر کند.

دکتر تان گفت که کلیتوریس می تواند منقبض شود، لابیاها می توانند شل شوند و ممکن است برخی از بافت ها کوچک شوند. ورودی مجرای ادرار نیز ممکن است "کمی بیرون بزند و کمی گوشتی به نظر برسد".

او گفت: "مثل هر جای دیگر پوست نازک‌تر و کشسانی کمتری پیدا می‌کند. این چاق شدن کمی آویزان می‌شود."

و درست مانند موهای سر ما، موهای پایین نیز ممکن است خاکستری شوند.

از بلوغ تا یائسگی

واژن و فرج در طول سال‌ها از بلوغ تا یائسگی تقریباً یکسان می‌مانند، به استثنای دو رویداد مهم: زایمان و شیردهی.

دکتر تان گفت، آوردن نوزاد به دنیا می تواند برای ناحیه واژن بسیار آسیب زا باشد.

پارگی یا اپی زیاتومی ممکن است ظاهر و عملکرد واژن و فرج را در درازمدت تحت تأثیر قرار دهد، «بسته به اینکه چقدر بافت به خوبی کنار هم قرار گرفته است».

در حالی که واژنی که در طول زایمان کشیده شده است به طور کلی با گذشت زمان به حالت عادی باز می گردد، بافت های نگهدارنده که ساختارهای واژن را در جای خود نگه می دارند ممکن است آسیب ببینند و این ممکن است در نهایت منجر به افتادگی دیواره های واژن شود.

نتیجه می تواند مشکلات عملکرد مثانه و روده مانند نشت ادرار یا مدفوع باشد و ممکن است یک توده از واژن بیرون بزند. گاهی اوقات ممکن است جراحی لازم باشد.

شیردهی به خودی خود مشکلی ایجاد نمی کند، اما سطوح پایین استروژن همراه با آن می تواند بازگشت به حالت طبیعی واژن را پس از بارداری و زایمان به تاخیر بیندازد.

این به این دلیل است که استروژن هورمونی است که وظیفه ارتجاعی و روان نگه داشتن واژن و فرج را بر عهده دارد. اما پس از پایان شیردهی، همه چیز به طور کلی به حالت عادی باز می گردد.

جنسیت: به آن ادامه دهید

برای اکثر زنان، یائسگی زمانی است که تغییرات بزرگ در ناحیه واژن شروع می شود. افت دائمی استروژن می تواند باعث خشکی و سفت شدن آن شود که می تواند برای برخی از خانم ها مشکل واقعی در اتاق خواب ایجاد کند.

اما داروهایی (چه با نسخه و چه بدون نسخه) وجود دارند که می توانند در مواقعی که رابطه جنسی ناراحت کننده است کمک کنند و همانطور که دکتر تان توصیه می کند، قطعاً حفظ آن مفید است.

به نظر می رسد مقاربت و سایر فعالیت های جنسی که باعث کشش واژن می شوند می توانند با جلوگیری از انقباض و سفت شدن بیش از حد بافت در ناحیه به حفظ کشش کمک کنند.

او نمی تواند دقیقاً تعداد دفعات مورد نیاز را رقم بزند، اما می گوید "احتمالاً حداقل هر هفته".

اگر شریکی ندارید، اما ممکن است در آینده بخواهید، راه‌های دیگری برای حفظ این منطقه وجود دارد.

او می گوید که برخی از فیزیوتراپیست های متخصص برای ارائه درمان گشادکننده واژن، که هدف آن کشش عضلات واژن است، آموزش دیده اند.

در سکوت رنج نکش

خبر خوب (نوعی) این است که نیمی از زنان در نتیجه این تغییرات هیچ مشکل عمده ای را تجربه نخواهند کرد و می توانند با داروهای بدون نسخه (مرطوب کننده ها و روان کننده های واژن) علائم را مدیریت کنند.

با این حال، حدود 50 درصد از زنان ممکن است این علائم را تا حدی تجربه کنند که باعث ناراحتی جدی شود، وضعیتی که به عنوان آتروفی ولوواژینال شناخته می شود.

دکتر تان گفت: «بسیاری از زنان در سکوت رنج می برند.

این موضوع بر روابط آنها، عزت نفس و زندگی جنسی آنها تأثیر می گذارد.

کمک در دسترس است و دکتر تان تاکید می کند که اگر در حین رابطه جنسی احساس ناراحتی می کنید یا علائم دیگری دارید، مهم است که با پزشک عمومی یا متخصص زنان خود صحبت کنید، زیرا درمان هایی (مانند جایگزینی استروژن یا لیزر واژینال) در دسترس هستند که می توانند تسکین دهند.