سیب سلامتی

اطلاعات روز پزشکی و روانشناسی

من را در شبكه هاي اجتماعي دنبال كنيد

زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بیشتر احتمال دارد به برخی از مشکلات سلامتی جدی مبتلا شوند. اینها شامل دیابت نوع 2، فشار خون بالا، مشکلات قلب و عروق خونی و سرطان رحم است. زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک اغلب در توانایی خود برای باردار شدن (باروری) مشکل دارند.

زندگی با PCOS

برخی از زنان با علائم فیزیکی PCOS مانند افزایش وزن، رشد مو و آکنه دست و پنجه نرم می کنند. درمان های زیبایی، مانند الکترولیز و لیزر موهای زائد، ممکن است به شما کمک کند تا احساس بهتری نسبت به ظاهر خود داشته باشید. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد بهترین راه های درمان علائمی که شما را آزار می دهد صحبت کنید.

چه زمانی باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرم؟

اگر خونریزی طولانی مدت دارید با پزشک خود تماس بگیرید.

نکات کلیدی در مورد PCOS

  • PCOS یک مشکل هورمونی بسیار شایع برای زنان در سنین باروری است.

  • زنان مبتلا به PCOS ممکن است تخمک گذاری نداشته باشند، سطح آندروژن بالایی داشته باشند و کیست های کوچک زیادی روی تخمدان ها داشته باشند.

  • PCOS می تواند باعث قاعدگی های نامنظم یا از دست رفته، رشد موهای زائد، آکنه، ناباروری و افزایش وزن شود. 

  • زنان مبتلا به PCOS ممکن است در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2، فشار خون بالا، مشکلات قلبی و سرطان آندومتر باشند.

  • انواع درمان PCOS ممکن است به این بستگی دارد که آیا یک زن قصد باردار شدن دارد یا خیر. زنانی که قصد دارند در آینده باردار شوند، ممکن است انواع مختلفی از داروها را مصرف کنند.

مراحل بعدی

نکاتی که به شما کمک می کند از بازدید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بیشترین بهره را ببرید:

  • دلیل بازدید خود را بدانید و بدانید که چه اتفاقی می‌افتد.

  • قبل از بازدید، سؤالاتی را که می خواهید به آنها پاسخ دهید، یادداشت کنید.

  • شخصی را با خود بیاورید تا به شما کمک کند سؤال بپرسید و آنچه را که ارائه دهنده به شما می گوید به خاطر بسپارید.

  • در ویزیت، نام تشخیص جدید و هر گونه دارو، درمان یا آزمایش جدید را یادداشت کنید. همچنین هر دستورالعمل جدیدی که ارائه دهنده به شما می دهد را یادداشت کنید.

  • بدانید که چرا یک دارو یا درمان جدید تجویز می شود و چگونه به شما کمک می کند. همچنین بدانید که چه عوارضی دارد.

  • بپرسید که آیا بیماری شما به روش های دیگری قابل درمان است یا خیر.

  • بدانید چرا یک آزمایش یا روش توصیه می شود و نتایج چه معنایی می تواند داشته باشد.

  • بدانید اگر دارو را مصرف نمی کنید یا آزمایش یا روش انجام نمی دهید چه انتظاری دارید.

  • اگر قرار ملاقات بعدی دارید، تاریخ، زمان و هدف آن بازدید را یادداشت کنید.

  • بدانید اگر سوالی دارید چگونه می توانید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.

 

حرفه روانشناسی کودک با تحصیل در مقطع لیسانس در کالج یا دانشگاه آغاز می شود که معمولاً چهار سال طول می کشد. پس از آن، یک روانشناس کودک مشتاق مدرک دکترا را در روانشناسی - چه دکترا یا چه روانشناسی - با تمرکز بر رشد کودک و نوجوان، که چهار تا شش سال طول می کشد، به پایان می رساند. بسیاری از برنامه‌ها آموزش‌های تخصصی و فرصت‌هایی برای کسب تجربه کار با کودکان و خانواده‌هایشان در حین دنبال کردن مدرک ارائه می‌دهند. این ممکن است شامل تکمیل مورد نیاز یک دوره کارآموزی تمام وقت یک ساله باشد.

دروس برنامه هایی با هدف آموزش و تربیت روانشناسان کودک، حوزه های روانشناسی از جمله روانشناسی رشد، آسیب شناسی روانی کودک و خانواده درمانی را پوشش می دهد. پس از اتمام یک برنامه، دانش آموزان برای تبدیل شدن به یک روانشناس کودک دارای مجوز، باید یک آزمون مجوز را بگذرانند. برخی از ایالت ها نیز قبل از دریافت مجوز به یک سال تمرین بالینی تحت نظارت نیاز دارند.

برای دریافت گواهینامه هیئت مدیره در روانشناسی بالینی کودک و نوجوان از هیئت روانشناسی بالینی کودک و نوجوان آمریکا (ABCCAP)، الزامات متعددی وجود دارد. این الزامات شامل اخذ مدرک دکترای معتبر توسط انجمن روانشناسی آمریکا (APA)، داشتن مجوز دولتی و کسب تجربه تخصصی از طریق عمل بالینی است. متخصصان بهداشت روان همچنین باید یک دوره کارآموزی و فوق دکترا را تحت نظارت کامل کنند و باید حداقل سه سال تجربه پس از مدرک در روانشناسی کودک داشته باشند. در حالی که این گواهینامه هیئت مدیره از ABCCAP از نظر قانونی مورد نیاز نیست، بسیاری از آژانس‌ها آن را برای استخدام نیاز دارند یا ترجیح می‌دهند، زیرا تخصص ارزشمندی را برای کمک به مشتریان ثابت می‌کند.

چرا رشته روانشناسی کودک مهم است؟

روانشناسی کودک شاخه ای از روانشناسی است که به حمایت از سلامت روان کودکان و نوجوانان و مطالعه علمی رفتار و رشد آنها اختصاص دارد. در اینجا پنج تأثیر مهم روانشناسی کودک آورده شده است:

  • درک رشد کودک : محققان حوزه روانشناسی کودک از طریق کار خود به چگونگی رشد و رشد عاطفی و جسمی کودکان کمک می کنند. این امر برای والدین، معلمان و سایر مراقبان ضروری است زیرا این دانش می تواند راهنمایی هایی را در مورد نحوه حمایت و راهنمایی کودکان در مراحل مختلف رشد آنها ارائه دهد.
  • برقراری ارتباط موثر والدین و کودک: روانشناسان کودک می توانند به کودکان کمک کنند تا افکار و احساسات خود را بهتر درک کنند و بیان کنند. علاوه بر این، آنها می توانند به والدین در برقراری ارتباط با فرزندان و شناسایی موثر نیازهای آنها کمک کنند.
  • ارتقای عملکرد مثبت مدرسه: کودکان و نوجوانان در مدرسه با چالش ها و مشکلات مختلفی روبرو می شوند که غلبه بر آنها بسیار دشوار است، مانند قلدری و اعتماد به نفس پایین. یک روانشناس کودک می تواند به کودکان و والدین آنها کمک کند تا استراتژی هایی برای مقابله با این نوع مشکلات ایجاد کنند و می تواند با معلمان همکاری کند تا محیط مدرسه ای ایجاد کند که پتانسیل هر کودک را به حداکثر برساند.
  • بهبود بهزیستی کودکان : تحقیقات روانشناسی کودک برخی از مهم ترین عوامل برای بهزیستی و شادی کودک را شناسایی کرده است. روانشناس کودک می تواند به والدین کمک کند تا این عوامل را در نظر بگیرند و زمینه مناسبی را برای رشد سالم فرزندشان ایجاد کنند.
  • پیشگیری و درمان مشکلات سلامت روان: روانشناسان کودک می توانند برنامه های درمانی را برای کودکان و نوجوانان ارزیابی، تشخیص و ارائه کنند. آنها با سایر متخصصان مانند پزشکان همکاری می کنند تا اطمینان حاصل کنند که نیازهای کودک برآورده می شود. آنها قادر به شناسایی اختلالات سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب در کودکان هستند و به آنها کمک می کنند تا علائم خود را مدیریت کنند و بر بیماری های خود غلبه کنند.

 

- با اعتماد به نفس زندگی کنید و به بهترین شکل زندگی کنید!

کلیتوریس بخش کوچکی از اندام تناسلی زنان است که به تحریکات جنسی معادل آلت تناسلی مردانه بسیار حساس است. تا حدی یا به طور کامل توسط کلاهک کلیتورال پوشانده شده است که قوس بالایی لابیا مینور را می سازد. از نظر ترکیب، هود کلیتورال و پوست ختنه گاه مردان دارای ترکیبات بافت مخاطی پوستی مشابهی هستند.برای ارتباط با بهترین جراح زیبایی زنان در تهران اینجا کلیک کنید.

کلیتوروپلاستی یک عمل جراحی پلاستیک است که برای رفع نیازهای عملکردی یا دلایل زیبایی انجام می شود که در زیر ذکر شده است:

  • کاهش اندازه کلیتوریس که به دلیل برخی از بیماری ها مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک یا عوارض جانبی برخی داروها افزایش می یابد.
  • نقایص مادرزادی مادرزادی مانند کلیتوریس غیر طبیعی یا واژن کم عمق و اندام تناسلی نامشخص
  • کاهش اندازه کلاهک کلیتورال برای بازیابی یا تجربه تحریکات جنسی
  • به عنوان مدیریت آسیب به کلاهک یا کلیتوریس
  • جراحی تغییر جنسیت
  • بهبود زیبایی ظاهری ناحیه تناسلی

کلیتوروپلاستی روش های جراحی

کلیتوروپلاستی یک عمل ساده است که کمتر از یک ساعت طول می کشد و با بی حسی موضعی انجام می شود. بیمار می تواند در عرض دو تا سه روز به فعالیت های عادی خود بازگردد.

روش های جراحی کلیتوروپلاستی

نوع گزینه های جراحی به هدف عمل مانند اصلاح نقایص مادرزادی مادرزادی، کاهش طول و بازسازی بستگی دارد.

کاهش هود کلیتورال

رایج ترین روش برای برداشتن بافت اضافی و کشیدن کلیتوریس به سمت بالا تا مشخص شدن ظاهر و اندازه ایده آل است. هنگامی که اندازه و ظاهر به دست آمد، جراح نواحی را از قسمت زیرین بخیه می‌زند. این تکنیک از آسیب بسته عصبی عروقی جلوگیری می کند و ظاهر کلیتورال را حفظ می کند.

شفت کلیتورال

این یکی از روش های جایگزین است که در آن جراحان یک خم را در شفت کلیتورال ایجاد می کنند که باعث کاهش طول هود کلیتورال و همچنین حفظ ظاهر به اندام تناسلی طبیعی زن می شود. این تکنیک از از دست دادن بیش از حد خون و همچنین تامین نوروواسکولار در ناحیه جراحی جلوگیری می کند.

جراحی بازسازی کلیتورال

رایج‌ترین روشی است که در جداسازی غده آلت تناسلی مردانه از بافت‌های نعوظ و کاهش اندازه و ظاهر کلیتوریس زنان است. اما ظاهر با حالت عادی فرق می کند.

 

سوالات متداول

در اینجا چند نکته وجود دارد که ممکن است به سوالات شما در مورد جراحی بینی پاسخ دهد تا به شما کمک کند قبل از انتخاب آن تصمیم آگاهانه بگیرید.

 

عفونت قارچی واژن یک عفونت قارچی است که باعث تحریک، ترشح و خارش شدید واژن و فرج (بافت های دهانه واژن) می شود.

عفونت مخمری واژن که کاندیدیازیس واژینال نیز نامیده می شود، از هر 4 زن 3 نفر را در مقطعی از زندگی خود تحت تاثیر قرار می دهد. بسیاری از زنان حداقل دو قسمت را تجربه می کنند.

 

عفونت قارچی واژن یک عفونت مقاربتی محسوب نمی شود. اما، خطر ابتلا به عفونت قارچی واژن در زمان اولین فعالیت جنسی منظم افزایش می یابد. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد عفونت‌ها ممکن است با تماس دهان و تناسلی (رابطه جنسی دهانی- تناسلی) مرتبط باشند.

داروها می توانند به طور موثر عفونت های قارچی واژن را درمان کنند. اگر عفونت های قارچی مکرر دارید - چهار یا بیشتر در یک سال - ممکن است به یک دوره درمانی طولانی تر و یک برنامه نگهداری نیاز داشته باشید.

 

 

علائم

علائم عفونت قارچی می تواند از خفیف تا متوسط ​​متغیر باشد و شامل موارد زیر است:

  • خارش و تحریک در واژن و فرج
  • احساس سوزش، به ویژه در هنگام مقاربت یا هنگام ادرار کردن
  • قرمزی و تورم فرج
  • درد و درد واژن
  • بثورات واژن
  • ترشحات ضخیم، سفید و بدون بو و ظاهری پنیری
  • ترشحات آبکی واژن

عفونت مخمری پیچیده

ممکن است یک عفونت قارچی پیچیده داشته باشید اگر:

  • علائم و نشانه های شدیدی دارید، مانند قرمزی، تورم و خارش شدید که منجر به پارگی، ترک یا زخم می شود.
  • شما در یک سال چهار یا بیشتر عفونت قارچی دارید
  • عفونت شما توسط یک نوع قارچ کمتر معمولی ایجاد می شود
  • تو حامله ای
  • دیابت کنترل نشده دارید
  • سیستم ایمنی بدن شما به دلیل برخی داروها یا شرایطی مانند عفونت HIV ضعیف شده است

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در موارد زیر با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید:

  • این اولین باری است که علائم عفونت قارچی را دارید
  • شما مطمئن نیستید که آیا عفونت قارچی دارید یا خیر
  • علائم شما پس از درمان با کرم‌ها یا شیاف‌های ضد قارچ واژینال بدون نسخه تسکین نمی‌یابد.
  • علائم دیگری در شما ایجاد می شود

 

چه زمانی زوج درمانی مناسب است (و چه زمانی مناسب نیست؟)

بیش از 30 درصد از ازدواج ها در کانادا به طلاق ختم می شود (آمار کانادا، 2022). با این حال، هیچ کس به امید جدایی وارد ازدواج نمی شود. بنابراین، چه اتفاقی می افتد که به یک ازدواج پایان می دهد؟ و چگونه می توانید اطمینان حاصل کنید که تمام تلاش خود را برای حفظ رابطه خود انجام می دهید؟ علاوه بر این، چه زمانی بهتر است که رابطه را رها کنیم؟ یکی از جنبه هایی که می تواند به پاسخ به این سوالات کمک کند زوج درمانی است . در زیر راه های مختلفی برای دانستن اینکه زوج درمانی چه زمانی مناسب است و چه زمانی مناسب نیست، آورده شده است.

 

چه چیزی یک رابطه طولانی مدت را پایان می دهد؟

طلاق به دلایل زیادی رخ می دهد. برخی از پیش‌بینی‌کننده‌های طلاق عبارتند از ازدواج در سنین پایین، طلاق قبلی، مسائل مالی و طلاق والدین (Raley & Sweeney, 2020). بسیاری از افراد همچنین فقدان تعهد، خیانت، دعوا، مصرف مواد، عدم حمایت و مسائل بهداشتی را به عنوان دلایل پایان رابطه خود ذکر می کنند (اسکات و همکاران، 2013). علاوه بر این، خشونت خانگی جنبه مهمی است که مقدم بر طلاق است (اسکات و همکاران، 2013).

 

مشاوره زوجین چیست؟

مشاوره زوجین، زوج درمانی یا زوج درمانی زمانی اتفاق می افتد که دو نفر که در یک رابطه هستند توسط یک درمانگر با هم درمان شوند (انجمن روانشناسی آمریکا، 2023). تمرکز اصلی مشاوره زوجین رسیدگی به مسائلی است که در درون رابطه و درون هر فرد رخ می دهد. همچنین انواع مختلفی از مداخلات زوج درمانی وجود دارد که تمرکز خاص خود را دارند، با انواع اصلی از جمله درمان متمرکز بر عاطفی برای زوجین (EFT)، روش گاتمن، و درمان شناختی رفتاری (CBT). EFT مبتنی بر نظریه دلبستگی است که از تکنیک هایی برای دور کردن زوجین از دلبستگی ناایمن و ناکارآمدی به مکانی استفاده می کند که بتوانند دلبستگی ایمن را در یکدیگر پیدا کنند (Wiebe & Johnson, 2016).

روش گاتمن بر روی کار کردن از طریق الگوهای منفی و جایگزینی آنها با مدیریت تعارض مثبت، صمیمیت و ارتباط، و ترمیم آسیب، به طور خاص، از طریق استفاده از نظریه خانه ارتباط صدا (Gottman & Gottman, 2008) تمرکز دارد. CBT برای زوج ها افکار، احساسات و رفتارهای زوج را برجسته می کند و به آنها می آموزد که چگونه روش هایی را که اعمال شریک زندگی خود را تفسیر می کنند، تشخیص دهند و بازسازی کنند (بک، 1988). در حالی که درمانگر شما ممکن است از یکی از این نوع درمان ها (یا نوع دیگری) استفاده کند، چندین درمانگر اغلب از یک رویکرد یکپارچه استفاده می کنند، به این معنی که آنها از انواع مختلفی از تئوری ها و تکنیک های زوج درمانی استفاده می کنند تا به بهترین وجه نیازهای شما را برآورده کنند.

 
 

چگونه بفهمیم چه زمانی مشاوره زوجین را شروع کنیم؟

تصمیم به رفتن به مشاوره زوجین می تواند ترسناک باشد. با این حال، تماس با یک زوج درمانگر اولین گام شجاعانه در فرآیند رساندن رابطه شما به مکانی سالم و ارتباط است. درمانگر شما را در طول این فرآیند راهنمایی می کند و به شما کمک می کند هر دو احساس راحتی کنید. در اینجا چند اتفاق رایج در رابطه وجود دارد که می توان با مشاوره زوجین به آنها کمک کرد:

  1.  الگوی ناسالم درگیری. تعارض در یک رابطه طبیعی است. با این حال، اگر شما و همسرتان تعارض را چرخه‌ای می‌بینید، جایی که همان بحث‌ها بارها و بارها بدون حل شدن پیش می‌آیند، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که برای خروج از این چرخه و الگوی حل تعارض سالم به دنبال مشاوره باشید (Strukens ، 2010).

  2.  مشکلات ارتباطی یک زوج درمانگر می تواند به شما و همسرتان کمک کند تا اشکال مختلف ارتباط سالم و مهارت های گوش دادن را بیاموزید، در حالی که به شما کمک می کند تا اشکال ناسالم ارتباط را تشخیص دهید (Streukens, 2010).

  3.  فقدان صمیمیت جنسی. درمانگر شما به شما و همسرتان کمک می کند تا صمیمیت را در چندین زمینه از زندگی خود کشف کنید، همچنین اعتماد، ارتباط و صمیمیت را افزایش می دهد. با انجام این کار، صمیمیت جنسی نیز افزایش می یابد (Strukens, 2010).

  4.  عوامل استرس زای زندگی اینها می تواند شامل مشکلات با کودکان، کار، سایر روابط، نگرانی های سلامت روانی و جسمی و غیره باشد. درمانگر شما می تواند به شما و همسرتان در یادگیری تکیه کردن و حمایت از یکدیگر در مشکلات زندگی کمک کند (Gottman & Gottman, 2008).

  5.  دلبستگی ناامن آیا احساس می کنید که شما یا شریک زندگی تان نمی توانید به هم نزدیک شوید؟ آیا ترس از رها شدن را از طرف شریک زندگی خود تجربه می کنید؟ آیا تعارض باعث می شود که بخواهید به رابطه بچسبید یا از آن فرار کنید؟ اینها می توانند نشانه های دلبستگی ناایمن باشند. زوج‌درمانگر شما می‌تواند به شما و شریک زندگی‌تان کمک کند تا به طور ایمن به یکدیگر متصل شوید، که به نوبه‌ی خود می‌تواند باعث شود شما در درون خود احساس امنیت کنید (ویبی و جانسون، 2016).

  6.  خیانت. روابط خارج از ازدواج می تواند تأثیرات مخربی بر رابطه داشته باشد. با این حال، این بدان معنا نیست که این رابطه برای همیشه قطع شده است. خیانت می تواند نشانه ای از وجود یک مسئله اساسی در رابطه باشد و درمانگر شما می تواند با بررسی ریشه و الگوهای موضوع(های) در رابطه به شما کمک کند و در نتیجه سعی کند از تکرار یک رابطه جلوگیری کند (بک). ، 1988).

  7.  مصرف مواد. اگر در رابطه ای هستید که یکی یا هر دوی شما با مصرف مواد درگیر هستید، مشاوره زوجین ممکن است یک گزینه باشد. درمانگر شما ممکن است به شما پیشنهاد دهد که برای تعیین وجود و شدت مصرف، ارزیابی مصرف مواد را دریافت کنید. اگر اختلال مصرف مواد وجود داشته باشد، احتمالاً باید در زوج درمانی مورد توجه قرار گیرد تا رابطه موفق باشد. تحقیقات نشان داده است که زوج‌هایی که درگیر زوج‌درمانی می‌شوند و در عین حال مصرف مواد مشکل‌ساز را هدف قرار می‌دهند، شاهد پیشرفت‌های قابل‌توجهی در روابط خود و همچنین سوءمصرف مواد مخدر بوده‌اند (Fals-Stewart et al., 2004).

 

چه زمانی مشاوره زوجین نامناسب است؟

گاهی اوقات، یک فرد ممکن است مشکلاتی را در رابطه خود تجربه کند و برای کمک به زوج درمانی مراجعه می کند. با این حال، در برخی شرایط، زوج درمانی راه حلی نیست. در اینجا برخی از دلایل اجتناب از مشاوره زوجین آورده شده است:

  1. یکی از شرکا حاضر به مشارکت نیست. برای اینکه درمان به طور کلی موفقیت آمیز باشد، فرد باید مایل باشد که در پیشنهادات درمانگر خود شرکت کند. اگر شخصی بدون اینکه فکر کند نیاز به کمک دارد (مثلاً کسی در زندگی او را مجبور به انجام این کار می کند) وارد درمان شود، معمولاً کارساز نخواهد بود. همین امر در مورد زوج درمانی نیز صدق می کند. اگر یکی از زوجین فکر نکند که به زوج درمانی نیاز دارد یا تمایلی به شرکت در درمان ندارد، موفقیت آمیز نخواهد بود. برای شما و شریک زندگیتان مهم است که توافق داشته باشید که هر دوی شما به حمایت نیاز دارید و می خواهید قبل از ورود به مشاوره زوجین، رابطه را به نتیجه برسانید.

  2. قرار ملاقات برای مدت کوتاهی. گاهی اوقات، زوج ها پس از قرار ملاقات تنها برای چند هفته یا چند ماه به دنبال زوج درمانی می روند. این به طور کلی نشانه عدم موفقیت رابطه است. در عوض، شما و همسرتان ممکن است انتخاب کنید که در درمان فردی شرکت کنید تا هر دو بتوانید از یک مکان سالم وارد یک رابطه شوید (Streukens, 2010).

  3.  

سلامت واژن بخش مهمی از سلامت کلی زنان است. مشکلات واژن می تواند بر باروری، میل جنسی و توانایی رسیدن به ارگاسم تأثیر بگذارد. مشکلات مداوم سلامت واژن نیز می تواند باعث استرس یا مشکلات روابط شود و بر اعتماد به نفس تأثیر بگذارد. علائم و نشانه های مشکلات واژن را بشناسید و بدانید که برای محافظت از سلامت واژن خود چه کاری می توانید انجام دهید..برای تزریق ژل به بیکینی در تهران با خانم دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید

چه چیزی بر سلامت واژن تأثیر می گذارد؟

واژن یک کانال عضلانی بسته است که از خارج ناحیه تناسلی زن (فرج) تا گردن رحم (دهانه رحم) امتداد دارد. عوامل مختلفی می توانند بر سلامت واژن تأثیر بگذارند، از جمله:

  • جنسیت رابطه جنسی محافظت نشده می تواند منجر به عفونت های مقاربتی شود. رابطه جنسی اجباری یا آسیب به ناحیه لگن می تواند منجر به ضربه به واژن شود.
  • برخی از شرایط و درمان های بهداشتی. برخی از شرایط، مانند آندومتریوز و بیماری التهابی لگن، ممکن است باعث ایجاد رابطه جنسی دردناک شوند. جای زخم ناشی از جراحی لگن و برخی درمان‌های سرطان نیز می‌تواند باعث ایجاد رابطه جنسی دردناک شود. استفاده از برخی آنتی بیوتیک ها خطر عفونت قارچی واژن را افزایش می دهد.
  • محصولات ضد بارداری و بهداشت زنانه. داروهای مانع از بارداری، مانند کاندوم، دیافراگم و اسپرم کش های مرتبط، می توانند واژن را تحریک کنند. استفاده از اسپری ها، دئودورانت ها یا دوش ها می تواند باعث تحریک یا بدتر شدن آن شود.
  • بارداری و زایمان. در دوران بارداری، ترشحات واژن اغلب افزایش می یابد. پارگی واژن در هنگام زایمان نسبتاً شایع است. در برخی موارد، برشی در بافت دهانه واژن در حین زایمان (اپیزیوتومی) لازم است. زایمان واژینال همچنین می تواند تون عضلانی واژن را کاهش دهد.
  • مسائل روانی. اضطراب و افسردگی می تواند به سطح پایین برانگیختگی و در نتیجه ناراحتی یا درد در حین رابطه جنسی کمک کند. تروما - مانند سوء استفاده جنسی یا تجربه جنسی دردناک - همچنین می تواند منجر به درد مرتبط با رابطه جنسی شود.
  • سطوح هورمونی تغییرات در سطح هورمون می تواند بر واژن تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، تولید استروژن پس از یائسگی و در دوران شیردهی کاهش می یابد. از دست دادن استروژن می تواند باعث نازک شدن پوشش واژن (آتروفی واژن) شود و رابطه جنسی را دردناک کند.
 

شایع ترین مشکلات واژن چیست؟

 

شرایطی که ممکن است بر واژن تأثیر بگذارد عبارتند از:

  • مشکلات جنسی اینها ممکن است شامل دردهای مداوم یا مکرر درست قبل، حین یا بعد از رابطه جنسی (دیسپارونی) باشد. درد حین دخول ممکن است ناشی از اسپاسم غیرارادی عضلات دیواره واژن (واژینیسموس) باشد. ماهیچه های کف لگن می توانند منقبض شوند و باعث درد و درد مزمن در حین مقاربت شوند. خشکی واژن، که اغلب پس از یائسگی رخ می دهد، همچنین می تواند باعث درد در حین مقاربت شود.
  • عفونت های مقاربتی. عفونت های مختلف مقاربتی می توانند بر واژن تأثیر بگذارند، از جمله کلامیدیا، سوزاک، زگیل تناسلی، سیفلیس و تبخال تناسلی. علائم ممکن است شامل ترشحات غیر طبیعی واژن یا زخم های تناسلی باشد.
  • واژینیت عفونت یا تغییر در تعادل طبیعی مخمر و باکتری واژن می تواند باعث التهاب واژن (واژینیت) شود. علائم شامل ترشحات واژن، بو، خارش و درد است. انواع شایع واژینیت عبارتند از واژینوز باکتریایی، عفونت های قارچی و تریکومونیاز.
  • آرامش کف لگن. اگر رباط‌های نگهدارنده و بافت‌های همبند که رحم و دیواره‌های واژن را در جای خود نگه می‌دارند ضعیف شوند، رحم، مثانه، رکتوم یا دیواره‌های واژن ممکن است به پایین سر بخورند (پرولپس). این ممکن است باعث برآمدگی در واژن یا نشت ادرار در هنگام سرفه و عطسه شود.
  • سایر شرایط نادر کیست‌های واژن می‌توانند باعث ایجاد درد در حین رابطه جنسی یا قرار دادن تامپون شوند. سرطان واژن - که ممکن است ابتدا به صورت خونریزی واژن بعد از یائسگی یا رابطه جنسی ظاهر شود - نیز یک احتمال نادر است.
 

علائم یا نشانه های مشکلات واژن چیست؟

 

اگر متوجه شدید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید:

  • تغییر در رنگ، بو یا مقدار ترشحات واژن
  • قرمزی یا خارش واژن
  • خونریزی واژینال بین قاعدگی، بعد از رابطه جنسی یا بعد از یائسگی
  • توده یا برآمدگی در واژن
  • درد هنگام مقاربت
 

ممکن است لازم نباشد هر بار که تحریک و ترشح واژن دارید به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر در گذشته عفونت قارچی واژن برای شما تشخیص داده شده باشد و علائم و نشانه های مشابهی دارید. با این حال، اگر علائم شما پس از استفاده از دارویی که در داروخانه تهیه می کنید از بین نرفت، با ارائه دهنده خود مشورت کنید.

برای حفظ سلامت واژنم چه کنم؟

 

شما می توانید برای محافظت از سلامت واژن و سلامت کلی خود اقداماتی انجام دهید. به عنوان مثال:

  • از نظر جنسی مسئولیت پذیر باشید از کاندوم استفاده کنید یا با شریکی که عاری از عفونت های مقاربتی است، رابطه تک همسری داشته باشید. اگر از اسباب بازی های جنسی استفاده می کنید، پس از هر بار استفاده آن ها را تمیز کنید.
  • واکسن بزنید واکسیناسیون می تواند از شما در برابر HPV، ویروس مرتبط با سرطان دهانه رحم، و همچنین هپاتیت B - یک عفونت جدی کبدی که می تواند از طریق تماس جنسی پخش شود، محافظت کند.
  • تمرینات کگل را انجام دهید. در صورت افتادگی، نشت ادرار یا ضعف کف لگن، تمرینات کگل می تواند به تقویت عضلات کف لگن شما کمک کند.
  • داروهای خود را بشناسید در مورد مصرف دارو و عوارض جانبی احتمالی واژن با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
  • مقدار الکلی که می نوشید را محدود کنید و سیگار نکشید. سوء مصرف مزمن الکل می تواند عملکرد جنسی را مختل کند. نیکوتین ممکن است بر تحریک جنسی تأثیر بگذارد. سوء استفاده از مواد همچنین ممکن است باعث سلامت جسمی و روانی ضعیف شود که می تواند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.
 

در حالی که نمی توان از همه مشکلات واژن پیشگیری کرد، معاینات منظم می تواند اطمینان حاصل کند که مشکلاتی که بر واژن تأثیر می گذارد در اسرع وقت تشخیص داده می شوند. اجازه ندهید خجالت شما را از صحبت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد نگرانی هایی که در مورد سلامت واژن دارید باز دارد.

علائم وسواس و اجبار مذهبی چیست؟

برای درک دقیق بودن، مهم است که تفاوت بین وسواس و اجبار را بدانید.

وسواس فکری مکرر و مزاحم مربوط به یک موضوع خاص است.

مردم می ترسند که وسواس نشان دهد که آنها عمداً یک تابو را می شکنند یا به میل خود به افکار و اعمال توهین آمیز یا منزجر کننده می پردازند. این آنها را ناامید می کند تا ناراحتی هایی که افکارشان ایجاد می کند را کاهش دهند.

برای دریافت نوبت از بهترین کلینیک روانشناسی در تهران اینجا کلیک کنید

اجبارها اقداماتی هستند که فرد برای تسکین یا آرام کردن افکار وسواسی انجام می دهد.

شمردن، دعا کردن، یا شرکت در مراسم پاکیزگی همگی از مصادیق اجبار هستند. این اعمال تکراری اغلب برای فرد احساس می کند که اجتناب ناپذیر هستند. فرد مبتلا به وسواس فکری وسواسی درگیر اجبارها می شود زیرا معتقد است تا زمانی که کمی تسکین پیدا نکند نمی تواند کار دیگری انجام دهد.

مانند هر تظاهرات OCD، دقت مذهبی با وسواس های مداوم و مداوم و اقداماتی که برای تسکین آنها انجام می شود مشخص می شود.

اگرچه بسته به فرد و جامعه مذهبی آنها طیف گسترده ای وجود دارد، علائم رایج عبارتند از:

  • اقامه نماز و اعمال مذهبی به طور مکرر تا زمانی که فرد باور کند آنها را به طور کامل انجام داده است
  • استفاده از "اعداد جادویی" هنگام انجام مناسک، عبور از خود یا خواندن نماز، توقف فقط زمانی که به آن عدد جادویی رسید، و تکرار کل فرآیند دوباره در مدت زمان کوتاهی
  • توبه مداوم - چه به عنوان دعا یا با رفتن مکرر به اعتراف - حتی در مواقعی که انتظار نمی رود.
  • مراقبت از اقلام مذهبی و صرف زمان بی مورد با نگرانی از آسیب یا آلوده شدن آنها
  • تکرار اجباری مکالمات یا دعاها به خود برای جستجوی اشتباهاتی که ممکن است باعث رنجش خداوند شود
  • تلاش بی پایان برای انجام کار درست به عنوان راهی برای شستن گناهان
  • داشتن درک مداوم از انجام کار اشتباه
  • جبران هر فکر بد با کلمات، دعاها، خواندن ها یا اعمال وسواس گونه
  • پرسش از رهبران دین در مورد معنای متون، الزامات مناسک یا مناسک و مقبولیت گفتار یا اعمال.
  • وسواس در مورد متون مقدس، بازخوانی اجباری آنها، تجزیه آنها برای کسب اطلاعات، و نگرانی از اینکه ممکن است کسی آنها را اشتباه متوجه شده باشد (و اینکه انجام این کار عواقبی خواهد داشت)
  • تنبیه خود برای هر فکر منفی یا قضاوت کننده و وادار کردن خود به انجام اعمال خوب یا فکر کردن به افکار خوب به عنوان نوعی توبه
  • ترس از تسخیر شیاطین یا شیطان
  • ترس از «کشف شدن» به خاطر اینکه چقدر آدم بد یا ناپاک است
  • ترس از ظلم به دیگران به طرق مختلف، از جمله ترس از تجاوزات اخلاقی، مالی و جنسی
  • هر انتظار یا اقدامی را دوباره بررسی کنید

در حالی که افراد با دقت، رفتارهای فوق را انجام می دهند تا به خود اطمینان دهند، این رفتارها هرگز برای کمک به احساس خوب بودن فرد کافی نیست.

بدون درمان، وسواس ها و اجبارها معمولاً متوقف نمی شوند. هیچ مقدار تلاش برای فکر کردن به چیزی به روش صحیح یا انجام صحیح یک مراسم "این بار" موفق نخواهد بود.

ماهیت وسواسی اجباری احتیاط می تواند افراد دیگر را از خود دور کند زیرا احساس می کنند که اطمینان خاطرشان هرگز کافی نیست. افزایش فاصله دوستان و خانواده ممکن است به این باور دامن بزند که یک فرد به نحوی ناتوان یا ناپاک است.

تأثیر دقت بر روابط می‌تواند باعث شود که فرد احساس کند که باید کارهای بیشتری انجام دهد یا فرد بهتری برای جبران این مسائل باشد. این یک چرخه معیوب است و متأسفانه غیر معمول نیست.

 

رفتارهای پرخاشگرانه در نوجوانان به اشکال مختلف از جمله پرخاشگری کلامی، خشونت فیزیکی و رفتارهای ضد اجتماعی بروز می کند. بر اساس مقاله ای در سال 2017 توسط آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا، رفتار خشونت آمیز در کودکان و نوجوانان، علائم هشدار دهنده پرخاشگری در نوجوانان شامل تحریک پذیری شدید، تکانشگری و ضربات مکرر است.

برای مشاوره با روانشناس نوجوان در تهران اینجا کلیک کنید

  1. پرخاشگری کلامی : این شامل فریاد، فحش دادن، کنایه و توهین است. پرخاشگری کلامی اغلب راهی برای نوجوانان برای ابراز ناامیدی یا خشم در زمانی است که برای برقراری ارتباط موثر احساسات خود تلاش می کنند.
  1. علائم فیزیکی : تظاهرات فیزیکی پرخاشگری شامل ضربه زدن، هل دادن و تمسخر دیگران برای دریافت واکنش است. نوجوانان همچنین رفتارهای مخربی مانند تخریب اموال یا آسیب رساندن به حیوانات دارند.
  1. رفتارهای ضد اجتماعی : نوجوانان پرخاشگر معمولاً رفتارهایی را انجام می دهند که هنجارهای اجتماعی را نقض می کند، مانند قلدری، آزار اینترنتی، دزدی یا فرار از مدرسه. این رفتارها اغلب منجر به عواقب جدی در خانه، مدرسه یا در جامعه می شود

عواقب پرخاشگری درمان نشده در نوجوانان چیست؟

پرخاشگری درمان نشده در نوجوانان منجر به مشکلات تحصیلی از جمله عملکرد ضعیف، مشکلات روابط (انزوای اجتماعی و عدم حمایت) و مسائل قانونی (فعالیت های مجرمانه) می شود. هنگامی که پرخاشگری در نوجوانان مورد توجه قرار نگیرد، پیامدهای گسترده و شدیدی دارد و نه تنها بر خود افراد بلکه بر خانواده، مدارس و جوامع آنها نیز تأثیر می گذارد. این امر منجر به پیامدهای منفی مختلفی در سلامت روان، عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و حتی تعامل با سیستم عدالت کیفری آنها می شود.

1. مشکلات تحصیلی

رفتار پرخاشگرانه به طور قابل توجهی مانع از پیشرفت تحصیلی نوجوان می شود. چنین رفتارهایی اغلب منجر به اقدامات انضباطی، تعلیق یا اخراج از مدرسه می شود که یادگیری آنها را مختل می کند و به موفقیت تحصیلی آنها کمک می کند. طبق مطالعه سال 2022 توسط Vuoksimaa E،. و همکاران، در مورد پرخاشگری بالاتر، با عملکرد تحصیلی ضعیف تر در آموزش اجباری مرتبط است، که در مجله روانشناسی کودک و روانپزشکی منتشر شده است، رفتار پرخاشگرانه و عملکرد تحصیلی ضعیف مرتبط هستند.

جوانان پرخاشگر بیشتر احتمال دارد که نمرات ضعیف دریافت کنند و کمتر دبیرستان را تمام کنند. این اختلال آموزشی باعث ایجاد یک واکنش زنجیره‌ای می‌شود، فرصت‌های شغلی آینده را محدود می‌کند و چرخه‌های فقر و بی‌ثباتی را تداوم می‌بخشد. 

2. مشکلات رابطه

از نظر اجتماعی، نوجوانان پرخاشگر خود را از همسالان و اعضای خانواده خود جدا می کنند. رفتار آنها اغلب منجر به تیرگی روابط و عدم حمایت اجتماعی می شود که احساس تنهایی و ناامیدی را تشدید می کند. نوجوانانی که پرخاشگری نشان می‌دهند معمولاً هم به‌عنوان مجرم و هم قربانی درگیر قلدری می‌شوند و به جایگاه اجتماعی و رفاه عاطفی آنها آسیب بیشتری می‌رسانند. این انزوای اجتماعی، به نوبه خود، رفتارهای پرخاشگرانه را تقویت می کند و یک چرخه معیوب ایجاد می کند که شکستن آن دشوار است.

نوجوانانی که رفتارهای خشونت آمیز از خود نشان می دهند در معرض خطر بیشتری برای درگیر شدن در فعالیت های مجرمانه هستند، از جرایم جزئی تا جرایم خشن جدی. در مقاله‌ای در سال 2017 که توسط وزارت دادگستری ایالات متحده، دفتر عدالت نوجوانان و پیشگیری از بزهکاری (OJJDP) منتشر شد، آمار نشان داد که حدود 70 درصد از جوانان در سیستم قضایی نوجوانان دارای مشکلات اساسی بهداشت روانی از جمله پرخاشگری درمان نشده هستند. این درگیری با سیستم قضایی می تواند عواقب بلندمدتی از جمله حبس، سابقه کیفری و چشم انداز زندگی محدود پس از حبس داشته باشد.

4. تأثیر بر سلامت روان

پرخاشگری درمان نشده اغلب با مسائل روانی شدیدتر مرتبط است. نوجوانانی که رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می دهند ممکن است بیشتر به اختلالاتی مانند اختلال سلوک یا اختلال نافرمانی مقابله ای مبتلا شوند که در صورت عدم توجه می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. این شرایط با مشکلات رفتاری مزمن، از جمله قانون شکنی، فریبکاری، و خصومت نسبت به شخصیت های معتبر و همسالان مشخص می شود.

علاوه بر این، نوجوانان پرخاشگر در معرض خطر بیشتری برای سوء مصرف مواد قرار دارند، زیرا آنها به مواد مخدر یا الکل به عنوان ابزاری برای مقابله با احساسات خود روی می آورند. OJJDP 2017 نشان می دهد که نوجوانان در سیستم قضایی نوجوانان معمولاً دارای سایر اختلالات روانی از جمله اختلالات دوقطبی، اختلال اضطراب و وسواس فکری-اجباری هستند. 

لابیاپلاستی روز به روز در بریتانیا محبوبیت بیشتری پیدا می کند. بسیاری از زنان این جراحی را انتخاب می کنند تا از نظر جسمی و روحی بهتر باشند. این عمدتا شکل یا اندازه لب های واژن را تغییر می دهد تا آنها را مرتب تر نشان دهد. اما این فقط در مورد ظاهر نیست. همچنین می تواند به زنانی که در حین فعالیت های جنسی یا سایر حرکات فیزیکی احساس درد یا ناراحتی می کنند کمک کند. دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است در مورد انجام این جراحی فکر کنید، و تیم جراحان ما در مرکز جراحی در مورد نیازهای خاص شما با شما صحبت خواهند کرد.

برای جراحی زیبایی زنان در تهران  به دکتر طاهره فروغی فر مراجعه کنید

 

چه زمانی و چرا باید لابیاپلاستی را در نظر گرفت؟

صحبت علنی در مورد ناحیه تناسلی بیشتر پذیرفته شده است، اما لابیاپلاستی هنوز هم می تواند برای بسیاری از زنان موضوع حساسی باشد. اگر این روش را در نظر می گیرید، ضروری است بدانید که این فقط مربوط به ظاهر نیست. واقعاً می تواند آسایش و رفاه شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند تا از شر ناراحتی یا خودآگاهی مداوم خلاص شوید که ممکن است در طول زمان ایجاد شده باشد.

چرا خانم ها لابیاپلاستی را انتخاب می کنند؟

زنان معمولاً به دو دلیل اصلی به دنبال لابیاپلاستی هستند: زیبایی و عملکرد. دلایل زیبایی شناختی شامل تغییر ظاهر لابیاها برای داشتن ظاهری صاف یا متعادل تر است. از جنبه عملکردی، لابیاپلاستی می تواند به کاهش ناراحتی یا درد در حین فعالیت هایی مانند رابطه جنسی، ورزش یا حتی پوشیدن لباس های تنگ کمک کند. در حالی که دلایل دقیق بزرگ شدن لب ها به طور کامل شناخته نشده است، تصور می شود که تغییرات هورمونی و عوامل ژنتیکی نقش دارند.

اتخاذ یک تصمیم آگاهانه

قبل از تصمیم گیری برای انجام لابیاپلاستی، انجام تکالیف بسیار مهم است. در مورد این روش به طور کامل تحقیق کنید و با یک جراح مجرب در مرکز جراحی مشورت کنید. در طول این مشاوره، می‌توانید دلایل خود برای تمایل به جراحی، پیامدهای بالقوه، خطرات و اینکه روند بهبودی چگونه خواهد بود، صحبت کنید. جراح شما باید درک جامعی از آنچه این روش مستلزم آن است به شما بدهد تا بتوانید تصمیم آگاهانه بگیرید.

مانند بسیاری از انواع دیگر جراحی پلاستیک، لابیاپلاستی می تواند تفاوت زیادی در احساس شما نسبت به خودتان ایجاد کند. اما برخی از زنان نگران این هستند که چقدر ممکن است آسیب ببیند و بهبودی پس از آن چگونه است. بنابراین، ممکن است تعجب کنید که آیا انجام لابیاپلاستی دردناک است؟

درد در حین لابیاپلاستی: انتظار چه چیزی

لابیاپلاستی معمولاً یک جراحی بسیار ساده است. بیشتر اوقات، این عمل به صورت سرپایی انجام می شود، به این معنی که می توانید همان روز به خانه بروید. به طور کلی با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود، بنابراین نیازی نیست که بیش از حد نگران احساس درد در طول جراحی واقعی باشید. در مقایسه با سایر جراحی های زیبایی، دوره نقاهت برای لابیاپلاستی اغلب سریعتر و کمتر دردناک است.

بنابراین، آیا دردناک است؟ خوب، تجربه هر کس متفاوت است. تحمل درد از فردی به فرد دیگر متفاوت است و جراحی همیشه با سطحی از خطر همراه است. با این حال، جراحان ماهر ما در مرکز جراحی تمام تلاش خود را می کنند تا شما را تا حد امکان راحت کنند. در حالی که ناحیه واژن حساس است، اکثر افراد لابیاپلاستی را کمتر از آنچه انتظار داشتند دردناک می دانند. اگر در حین بهبودی احساس درد می کنید، راه هایی برای مدیریت آن وجود دارد.

قبل از انجام عمل جراحی، با جراح خود در مورد آنچه که امیدوارید به دست آورید و نگرانی هایی که دارید گپ بزنید. آنها یک بررسی دقیق به شما می دهند و در مورد گزینه های شما صحبت می کنند. این زمان خوبی برای بحث در مورد مدیریت درد و هر دارویی است که ممکن است پس از آن مصرف کنید. در طول لابیاپلاستی می توان از تکنیک های مختلفی استفاده کرد و جراح شما بهترین روش را برای شما انتخاب خواهد کرد. همچنین ممکن است برای کمک به کاهش تورم یا کبودی پس از جراحی، داروهایی تجویز شود.

در خود این روش، یا لب‌های داخلی کوچکتر ( لب‌های کوچک ) یا لب‌های بیرونی بزرگ‌تر ( لب‌های بزرگ ) با دقت کوتاه می‌شوند تا به شکل دلخواه شما برسند. جراحی معمولاً حدود دو ساعت طول می‌کشد، اما بسته به میزان کاری که باید انجام شود، ممکن است تغییر کند. بیهوشی تضمین می کند که در حین عمل دردی احساس نمی کنید. بسته به وضعیت خاص شما، ممکن است آرام بخش نیز باشید، اما این همیشه ضروری نیست. به طور کلی، لابیاپلاستی به گونه ای طراحی شده است که تا حد امکان بدون درد باشد، هم در حین و هم بعد از عمل.

آیا لابیاپلاستی درد دارد؟ انتظار چه چیزی

وقتی صحبت از درد و ناراحتی به میان می آید، لابیاپلاستی به طور کلی یک روش کم درد در نظر گرفته می شود. شما می توانید بیهوشی موضعی یا عمومی را برای جراحی انتخاب کنید. ناحیه لبیال حساس است، اما اکثر بیماران برای این عمل بی حسی موضعی را انتخاب می کنند. با این حال، برخی ممکن است بیهوشی عمومی را ترجیح دهند، به خصوص اگر نیاز به تنظیم زیادی باشد یا اگر تحت یک لابیاپلاستی تجدیدنظر هستند. جراح شما برای بعد از جراحی داروهای ضد درد تجویز می کند که به کنترل هر گونه ناراحتی کمک می کند. اکثر بیماران متوجه می شوند که هر درد معمولاً در عرض دو تا سه روز کاهش می یابد و بهبودی نسبتاً سریع می کند.

تقریباً 5 میلیون کودک در ایالات متحده دارای نوعی بیماری روانی جدی هستند (یکی که به طور قابل توجهی در زندگی روزمره تداخل دارد). در هر سال، 20 درصد از کودکان آمریکایی با یک بیماری روانی تشخیص داده می شوند.

اصطلاح "بیماری روانی" کاملاً دقیق نیست، زیرا بسیاری از عوامل "فیزیکی" - از جمله وراثت و شیمی مغز - وجود دارند که ممکن است در ایجاد یک اختلال روانی دخیل باشند. به این ترتیب، بسیاری از اختلالات روانی را می توان به طور موثر با دارو ، روان درمانی (نوعی مشاوره) یا ترکیبی از هر دو درمان کرد.

شناسایی اختلالات روانی در کودکان می تواند برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی دشوار باشد. تفاوت کودکان با بزرگسالان این است که در طول رشد و تکامل طبیعی خود، تغییرات فیزیکی، ذهنی و عاطفی زیادی را تجربه می کنند. آنها همچنین در حال یادگیری نحوه کنار آمدن، سازگاری و ارتباط با دیگران و دنیای اطراف خود هستند.

علاوه بر این، هر کودک با سرعت خاص خود بالغ می شود و آنچه در کودکان "عادی" تلقی می شود در طیف گسترده ای از رفتارها و توانایی ها قرار می گیرد. به این دلایل، هر تشخیص اختلال روانی باید به میزان عملکرد کودک در خانه، خانواده، مدرسه و با همسالان و همچنین سن و علائم کودک توجه داشته باشد.

انواع مختلفی از اختلالات روانی وجود دارد که می تواند کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار دهد، از جمله:

  • اختلالات اضطرابی: کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی به چیزها یا موقعیت‌های خاصی با ترس و وحشت و همچنین با علائم فیزیکی اضطراب (عصبی)، مانند ضربان قلب سریع و تعریق پاسخ می‌دهند .
  • اختلال طیف اوتیسم: که قبلاً اختلالات رشد فراگیر نامیده می شد، اختلالات طیف اوتیسم شامل چالش های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری است. کودکان مبتلا به این مسائل اغلب در تفکر خود گیج می شوند و به طور کلی در درک دنیای اطراف خود مشکل دارند. موارد می تواند خفیف، شدید یا در جایی در این بین باشد. تشخیص بر اساس سطح حمایت مورد نیاز است - بنابراین تشخیص زودهنگام به این معنی است که درمان می تواند زودتر شروع شود.
  • اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به ADHD معمولاً در توجه یا تمرکز مشکل دارند، به نظر نمی رسد که دستورالعمل ها را دنبال کنند و به راحتی از انجام وظایف خسته و/یا ناامید می شوند. آنها همچنین تمایل به حرکت دائمی دارند و تکانشی هستند (قبل از اینکه اقدام کنند فکر نکنید).
  • اختلالات رفتاری مخرب: کودکان مبتلا به این اختلالات تمایل به سرپیچی از قوانین دارند و اغلب در محیط های ساختاریافته مانند مدرسه مخرب هستند.
  • اختلالات خوردن : اختلالات خوردن شامل احساسات و نگرش های شدید و همچنین رفتارهای غیرعادی مرتبط با وزن و/یا غذا است.
  • اختلالات حذف: اختلالاتی که بر رفتار مربوط به استفاده از حمام تأثیر می گذارد. شب ادراری یا شب ادراری شایع ترین اختلال دفعی است.
  • اختلالات یادگیری و ارتباطی: کودکان مبتلا به این اختلالات در ذخیره و پردازش اطلاعات و همچنین ارتباط افکار و عقاید خود با مشکل مواجه هستند.
  • اختلالات عاطفی (خلق): این اختلالات شامل احساس غم و اندوه مداوم و/یا تغییرات سریع خلقی است و شامل افسردگی و اختلال دوقطبی است. یک تشخیص جدیدتر، اختلال اختلال در خلق و خوی مخرب نامیده می شود، یک وضعیت دوران کودکی و نوجوانی که شامل تحریک پذیری مزمن یا مداوم و طغیان های خشم مکرر است.
  • اسکیزوفرنی: این اختلال شامل ادراکات و افکار تحریف شده است.
  • اختلالات تیک : این اختلالات باعث می شود فرد حرکات و صداهای مکرر، ناگهانی، غیرارادی (که عمدا انجام نمی شود) و اغلب بی معنی انجام دهد که تیک نامیده می شود.

برخی از این اختلالات، مانند اختلالات اضطرابی ، اختلالات خوردن ، اختلالات خلقی و اسکیزوفرنی، می توانند در بزرگسالان و همچنین کودکان ایجاد شوند. برخی دیگر فقط در دوران کودکی شروع می شوند، اگرچه می توانند تا بزرگسالی ادامه دهند. این غیرعادی نیست که یک کودک بیش از یک اختلال داشته باشد.

 

علائم در کودکان بسته به نوع بیماری روانی متفاوت است، اما برخی از علائم عمومی عبارتند از:

  • سوء مصرف مواد مخدر و/یا الکل
  • ناتوانی در کنار آمدن با مشکلات و فعالیت های روزمره
  • تغییر در عادات خواب و/یا خوردن
  • شکایت بیش از حد از بیماری های جسمی
  • سرپیچی از قدرت، فرار از مدرسه، دزدی، یا آسیب رساندن به اموال
  • ترس شدید از افزایش وزن
  • خلق و خوی منفی طولانی مدت که اغلب با کم اشتهایی و افکار مرگ همراه است
  • فوران های مکرر خشم
  • تغییرات در عملکرد مدرسه، مانند گرفتن نمرات ضعیف با وجود تلاش های خوب
  • از دست دادن علاقه به دوستان و فعالیت هایی که معمولاً از آنها لذت می برند
  • افزایش قابل توجه زمان صرف شده به تنهایی
  • نگرانی یا اضطراب بیش از حد
  • بیش فعالی
  • کابوس های مداوم یا وحشت های شبانه
  • نافرمانی مداوم یا رفتار پرخاشگرانه
  • شنیدن صداها یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند ( توهم )

علت دقیق اکثر اختلالات روانی مشخص نیست، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ترکیبی از عوامل، از جمله وراثت، زیست‌شناسی، آسیب‌های روانی و استرس محیطی ممکن است در آن دخیل باشند.

  • وراثت (ژنتیک): بسیاری از اختلالات روانی در خانواده ها وجود دارد و نشان می دهد که این اختلالات، یا به طور دقیق تر، آسیب پذیری در برابر اختلالات، ممکن است از طریق ژن ها از والدین به فرزندان منتقل شود.
  • زیست شناسی: مانند بزرگسالان، بسیاری از اختلالات روانی در کودکان با عملکرد غیر طبیعی مناطق خاصی از مغز که احساسات، تفکر، ادراک و رفتار را کنترل می کنند، مرتبط است . ضربه های سر نیز گاهی اوقات می تواند منجر به تغییر در خلق و خو و شخصیت شود.
  • آسیب های روانی: برخی از اختلالات روانی ممکن است در اثر آسیب های روانی، مانند سوء استفاده شدید عاطفی، جسمی، یا جنسی ایجاد شوند. فقدان اولیه مهم، مانند از دست دادن والدین؛ و غفلت
  • استرس محیطی: رویدادهای استرس‌زا یا آسیب‌زا می‌توانند باعث ایجاد اختلال در فردی شود که در برابر اختلال روانی آسیب‌پذیر است.