کودکان موجودات حساسی هستند که شیوه تربیت و اهمیت به سلامت روان آن‌ها بسیار ضروری است. کودکان، به‌ویژه در سال‌های ابتدایی زندگی خود، تاثیرپذیری بسیار بالایی از محیط اطراف و خصوصا والدین خود دارند. به همین دلیل روش‌های تربیتی که برای آن‌ها به‌کار گرفته می‌شود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

روانشناسی کودک چیست؟ 

قطعا تابه‌حال درباره روانشناسی کودک و اهمیت آن شنیده‌اید. در دنیای امروز، لزوم مراجعه به روانشناس و مشاور برای هر فردی در سن و موقعیتی مطرح می‌شود. اگرچه این مورد در کشورهای توسعه‌یافته به‌خوبی جاافتاده و عمومی شده است، همچنان در کشورهای درحال‌توسعه با غفلت روبه‌رو می‌شود. به‌همین دلیل همچنان برخی از افراد به اهمیت این موضوع پی نبرده‌اند. 
روانشناسی کودک شاخه مهمی از روانشناسی و مشاوره است که مطالعه مسائل حوزه کودک و نوجوان می‌پردازد. این مسائل ابعاد گوناگونی را دربرمی‌گیرند که هر کدام برای تربیت فرزند و حفظ سلامت روان آن‌ها لازم و ضروری هستند. روانشناسی کودک به بررسی و مطالعه، شناخت و درمان مسائل شناختی، روانی، رفتاری و عاطفی کودک می‌پردازد و در تلاش است که با بالابردن کیفیت سلامت روان کودک، کودکان را در مسیر زندگی، به سمت سلامتی ذهن و روان هدایت کند.
به زبان ساده، روانشناسی کودک یکی از شاخه‌های مهم روان درمانی و مشاوره است که زمینه را برای تربیت آسان‌تر و اصولی او فراهم می‌کند. بنابراین بهتر است برای حفظ و تامین سلامت روان کودک خوب به بهترین روانشناس کودک مراجعه کنید.

روانشناس کودک کیست؟

روانشناس کودک همانطور که از نامش پیداست، روانشناسی است که در زمینه مشکلات کودک مانند مشکلات فردی، رفتاری، شناختی و عاطفی تخصص دارد. اساس کار روانشناس کودک با کودکان است و در جهت بهبود سلامت روحی آن‌ها قدم برمی‌دارد.
بهترین روانشناس کودک همچنین در زمینه مشاوره به والدین نیز آن‌ها را همراهی می‌کند. شیوه‌های درست فرزندپروری، مراقبت از سلامت ذهن و روان کودک و ... مواردی هستند که روانشناس کودک، والدین را درباره آن راهنمایی می‌کند.
بهترین روانشناس کودک می‌تواند با شناسایی دقیق و درست مشکلات کودک و والدین او، پروتکل درمانی منظمی را در اختیار آن‌ها قرار دهد.

ویژگی‌های روانشناس کودک خوب چیست؟

یافتن یک روانشناس کودک خوب و مراجعه به او کار حساسی است که باید به‌درستی و به‌شکل دقیق آن را انجام دهید. بنابراین بهتر است به ویژگی‌های مهم بهترین روانشناس کودک توجه کنید و سپس دست به انتخاب بزنید.
مهم‌ترین این ویژگی‌ها را می‌توان در موارد زیر معرفی کرد:

تخصص کودک

هر کاری را باید با کمک متخصص آن انجام داد. حوزه کودک و نوجوان هم حوزه خاصی است که برای دریافت خدمات روان درمانی اصولی در آن، باید به یک متخصص مراجعه کنید. مهم‌ترین ویژگی که بهترین روانشناس کودک را به شما معرفی می‌کند، تخصص اوست. بنابراین بهتر است هنگام دریافت خدمات روانشناسی کودک به تخصص درمانگر به‌خوبی توجه کنید. 

مهارت

مهارت چیزی است که در هر کاری به آن نیاز دارید. داشتن تخصص و مهارت در کنار هم می‌تواند شما را برای رسیدن به اهدافتان یاری کند. بنابراین به این نکته توجه کنید که درمانگر کودک شما از مهارت‌های کافی برخوردار باشد. این مورد را می‌توانید با مطالعه رزومه کاری درمانگر به دست آورید و با خیال راحت بهترین روانشناس کودک را برای فرزند خود انتخاب کنید.

توانایی ارتباط با کودک

بهترین روانشناس کودک باید توانایی برقراری ارتباط با کودک را داشته باشد. به این صورت که راه‌کارهای صحیح برخورد با کودک و جذب او را برای اجرای پروتکل درمانی بشناسد. از آنجایی که کودکان برای ارتباط گرفتن با دنیای اطراف و افرادی که تابه‌حال آن‌ها را ندیده‌اند، سخت‌تر عمل می‌کنند، باید درمانگر کودک را انتخاب کنید که از این توانایی بهره‌مند باشد.

توانایی ارتباط با والدین کودک

بخش اعظم و بزرگ‌تر بهترین روانشناس کودک با والدین شکل می‌گیرد. به این معنی که گزارش رفتار، پیشرفت‌ها و به‌طور کلی وضعیت روحی و روانی کودک، از سوی روانشناس به والدین منتقل می‌شود.
بنابراین بهترین روانشناس کودک باید فردی باشد که توانایی بالایی در ارتباط گرفتن با والدین و اشتراک‌گذاری وضعیت کودک داشته باشد.

چرا سلامت روان کودک مهم است؟

کودکان پس از به‌دنیا آمدن شبیه به یک لوح سفید هستند که هیچ نقش و نگاری ندارند. ارتباط با افراد، محیط و والدین آن‌ها باعث شکل‌گیری شخصیت کودک می‌شود. گاهی در مسیر این رشد و نمو، کودکان با مشکلات رفتاری، ذهنی و روانی مواجه می‌شوند که نیاز به کنترل و مدیریت آن دارند. بنابراین ضروری است است که این مسائل و مشکلات را از راه و مسیر درست آن پیگیری کرده و بهترین روانشناس کودک را پیدا کنید. 
اهمیت مراجعه به روانشناس کودک در چند مورد مهم دارای اهمیت است:

کمک به رشد صحیح کودک

روانشناسی کودک و نوجوان و مراجعه به بهترین روانشناس کودک کمک می‌کند که رشد کودک در مسیر صحیح پیش رود. بنابراین می‌توان کودکی را تربیت کرد که از نظر ذهنی و روانی سلامت‌تر است.

آموزش مهارت‌ها

کودکان نیاز به آموزش دارند و این آموزش در بسیاری از ابعاد رشدی، رفتاری و اجتماعی آن‌ها کاربرد دارد. بنابراین باید مهارت‌های مرتبط با هر حوزه را دقیق یاد بگیرند. وجود بهترین روانشناس کودک می‌تواند در آموزش درست این مهارت‌ها بسیار موثر باشد.

درمان مسائل روانشناختی

برخی از مسائل روانشناختی مانند اختلال اوتیسم، بیش‌فعالی و ... می‌توانند در کودک دیده شوند که برای درمان این موارد باید به بهترین روانشناس کودک مراجعه کرد. یک روانشناس متخصص این توانایی را دارد که مسائل را ریشه‌یابی کرده و برای درمان آن پروتکل درمانی مناسبی را ایجاد کند.
در بسیاری از موارد مانند اختلالات بیش‌فعالی و ...، نیاز به مداخله دارویی هم احساس می‌شود. این تشخیص به‌وسیله درمانگر کودک ایجاد می‌شود و در این شرایط، کودک به یک روانپزش هم معرفی می‌شود تا دارو درمانی را آغاز کند. دارو درمانی به‌منظور کاهش علائم آزاردهنده اختلالات و همچنین کنترل رفتارها کمک زیادی می‌کند.

توهم احساسی است که واقعی به نظر می‌رسد، اما در حقیقت توسط ذهن شما ایجاد می‌شود. توهم می‌تواند روی تمام حواس پنچ‌گانه تأثیر بگذارد. برای مثال، ممکن است یک تصویر غیرواقعی ببینید یا صدایی را بشنوید که سایر افراد حاضر در اتاق نمی‌توانند آن را بشنوید. علت توهم متنوع است و می‌تواند از بیماری‌های روانی تا عوارض جانبی داروها و بیماری های جسمی متغیر باشد.

بسته به علت توهم باید برای درمان به روانپزشک، متخصص مغز و اعصاب یا پزشک عمومی مراجعه کنید. درمان بیماری‌ زمینه‌ای می‌تواند به رفع توهم کمک کند. همچنین ممکن است پزشک راهکارهای دیگری مانند افزایش زمان خواب را توصیه کند. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید تا با انواع توهم و دلایل بروز آن آشنا شوید.

انواع توهم

توهم ممکن است بینایی، بویایی، چشایی، شنوایی یا لامسه را تحت تأثیر قرار دهد.

توهمات بصری

توهم بصری (Visual hallucinations) شامل دیدن اشیاء، افراد یا نورهایی می‌شود که وجود ندارند. به‌عنوان مثال، ممکن است فردی را ببینید که در اتاق نیست یا چراغ‌های چشمک‌زنی را مشاهده کنید که هیچ کس دیگری نمی‌تواند آن‌ها را ببیند.

توهمات بویایی

توهم بویایی (Olfactory hallucinations) حس بویایی شما را درگیر می‌کند. برای مثال، ممکن است هنگام بیدار شدن در نیمه شب بوی نامطبوعی به مشام شما برسد یا احساس کنید که بدنتان بوی بدی می‌دهد، در حالی که در واقعیت این‌طور نیست. علاوه بر این، ممکن است عطرهایی مانند بوی گل را استشمام کنید که برای شما لذت‌بخش است.

توهمات چشایی

توهم چشایی (Gustatory hallucinations) شبیه‌ی توهم بویایی است، اما به جای بویایی حس چشایی شما را درگیر می‌کند و باعث می‌شود طعم‌هایی را حس کنید که اغلب عجیب یا ناخوشایند هستند. یکی از علائم نسبتاً شایع در مبتلایان به صرع توهم چشایی است که اغلب باعث احساس طعم فلز در دهان می‌شود.

توهمات شنوایی

توهم شنوایی (Auditory hallucinations) از رایج‌ترین توهماتی است که ممکن است یک فرد تجربه کند. در این شرایط ممکن است صدای شخصی را بشنوید که با شما صحبت می‌کند یا به شما می‌گوید که کارهای خاصی را انجام دهید. صدا ممکن است عصبانی، خنثی یا صمیمی باشد. نمونه‌های دیگر این نوع توهم شامل شنیدن صدای راه رفتن افراد در اتاق یا ضربه زدن مکرر است.

توهمات لمسی

توهمات لمسی (Tactile hallucinations) شامل احساس لمس یا حرکت روی بدن می‌شود. برای مثال، ممکن است احساس کنید که حشرات روی پوست شما می‌خزند یا اندام‌های داخلی شما در حال حرکت هستند. همچنین احتمال دارد دست‌های کسی را روی بدن خود احساس کنید.

علت توهم

عوامل مختلفی در بروز توهم نقش دارند که رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:

دیابت

زمانی که قند خون شما برای مدت طولانی بالاتر از حد طبیعی باشد، ممکن است دچار توهم شوید. اگر قند خون به بیش از ۶۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL) برسد، به سندرم هیپرگلیسمی هیپراسمولار مبتلا می‌شوید. این سندرم یکی از عوارض جدی دیابت است که باعث تشنگی شدید، تب، گیجی و توهم می‌شود. در این شرایط برای کاهش قند خون و تأمین مایعات و الکترولیت‌های مورد نیاز بدن به داروهای تزریقی یا داخل وریدی (IV) نیاز دارید.

اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یک اختلال روانی جدی است که تفکر، رفتار و احساسات را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با علائم مختلفی مثل توهم و هذیان‌ همراه است. این بیماری عملکردهای روزانه‌ی فرد را مختل می‌کند و مبتلایان به آن به درمان مادام‌العمر نیاز دارند. درمان سریع و به موقع می‌تواند قبل از بروز عوارض جدی به کنترل علائم بیماری کمک کند.

شنیدن صداهای غیرواقعی در سر یکی از علائم رایج اسکیزوفرنی است که حدود نیمی از بیماران به آن مبتلا می‌شوند. بعضی از افراد هم ممکن است دچار توهمات بصری شوند. در حال حاضر، پزشکان علت بروز این علائم را نمی‌دانند، اما معتقدند که ترکیبی از عوامل مختلف شامل تغییرات مغز، ژنتیک و محیط در بروز آن‌ها نقش دارند. داروهای ضد‌روان‌پریشی می‌توانند به کاهش این علائم کمک کنند.

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده‌ی سیستم عصبی است که روی حرکات بدن تأثیر می‌گذارد. غالباً علائم این بیماری به تدریج و از یک سمت بدن شروع می‌شود و خود را به صورت لرزش اندام‌ها، کند شدن حرکات، سفتی عضلات و تغییر گفتار نشان می‌دهد. بیشتر این علائم به دلیل از بین رفتن سلول‌های عصبی سازنده‌ی دوپامین ایجاد می‌شوند. دوپامین یک پیام‌رسان شیمیایی است که کاهش آن به فعالیت غیرطبیعی مغز منجر می‌شود. علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما احتمالاً ژن‌ها و بعضی از سموم در بروز آن نقش دارند.

بیش از نیمی از مبتلایان به این بیماری دچار توهم یا هذیان می‌شوند و معمولاً توهمات بصری دارند. کارشناسان از علت دقیق بروز این علائم آگاه نیستند، اما به نظر می‌رسد که تغییر مغز که در اثر خود بیماری یا استفاده از روش‌های درمانی ایجاد شده، در بروز آن‌ها مؤثر است. ممکن است پزشک از داروهای ضدروان‌پریشی برای کنترل توهمات در این بیماران استفاده کند.

فیلرهای پوستی چیست؟

پرکننده های پوستی یک درمان آرایشی هستند که وقتی پوست با افزایش سن شروع به افتادگی می کند، پری را به صورت شما باز می گرداند. انواع مختلف پرکننده های پوستی حاوی  هیالورونیک اسید و پلی ال لاکتیک اسید هستند .برای مشاوره تزریق ژل به واژن در تهران اینجا کلیک کنید

بیشتر فیلرهای پوستی قوام ژل مانند دارند. دکتر داردانو این مواد را به زیر پوست شما تزریق می کند تا  چندین مشکل از جمله موارد زیر را بهبود بخشد:

• مناطق کم عمق را تقویت کنید
• لب های خود را حجیم کنید
• بهبود چین و چروک و چین و چروک
• بهبود ظاهر اسکار
• مشکلات کانتور را بهبود بخشید
• سایه زیر پلک پایین خود را بردارید

فرض کنید در حال نشان دادن علائم معمولی پیری هستید. در این صورت، پرکننده های پوستی جایگزین مناسبی برای روش های تهاجمی تر مانند  جراحی پلاستیک هستند.  دکتر داردانو خطوط پوست و صورت شما را ارزیابی می کند تا مشخص کند کدام نوع فیلر مناسب شماست.

پس از دریافت فیلر چه باید کرد؟

پس از اولین قرار ملاقات پرکننده پوست، باید دستورالعمل های مراقبت های بعد از خود را دنبال کنید. تیم ما دستورالعمل‌های واضحی در مورد کارهایی که باید انجام دهید و نباید در زمانی که پوست شما پس از تزریق بهبود می‌یابد، ارائه می‌دهد.

برخی از اقداماتی که باید بعد از قرار ملاقات پرکننده پوست انجام دهید شامل موارد زیر است:

1. هیدراته بمانید

هیدراته ماندن پس از اولین جلسه پرکننده پوست شما بسیار مهم است. نوشیدن آب زیاد به بهبودی بدن شما پس از تزریق فیلر پوستی کمک می کند که به شما امکان می دهد زودتر نتایج را مشاهده کنید.

2. یخ بزنید

بعد از اولین جلسه پرکننده پوستی، ممکن است کمی تورم و درد صورت داشته باشید. اگر تیم ما گفت اشکالی ندارد، می توانید برای کاهش ناراحتی و کنترل التهاب، یخ را روی محل درمان قرار دهید.

3. داروی ضد درد مصرف کنید

اگر پس از دریافت فیلرهای پوستی احساس ناراحتی کردید، مصرف داروهای مسکن خاص مشکلی ندارد. با این حال، ابتدا از تیم بپرسید، زیرا می خواهید از هر چیزی که خون شما را رقیق می کند، که می تواند منجر به کبودی قابل توجهی شود، اجتناب کنید.

4. سر خود را بالا بیاورید

بالا نگه داشتن سر به کاهش تورم مرتبط با پرکننده های پوستی کمک می کند. برای 24 ساعت اول بالا بمانید تا بهبودی را بهبود بخشید و التهاب را به حداقل برسانید.

کارهایی که نباید بعد از فیلر انجام دهید

همانطور که مراحلی وجود دارد که باید بعد از تزریق فیلر پوستی خود انجام دهید، مواردی نیز وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید. تیم ما به شما در مورد کارهایی که  نباید بعد از  قرار ملاقات پرکننده پوست خود انجام دهید، توصیه می کند، از جمله:

1. به صورت نخوابید

پس از مصرف پرکننده های پوستی، در روز اول یا بیشتر نباید روی صورت خود بخوابید. اعمال فشار بر روی صورت می تواند تورم و کبودی را پس از قرار ملاقات بدتر کند.

2. آرایش نکنید

شما می خواهید اطمینان حاصل کنید که اجازه می دهید پوست خود پس از دریافت پرکننده های پوستی بهبود یابد. حداقل 24 ساعت پس از قرار ملاقات از آرایش صورت یا لب خودداری کنید تا از عوارض جلوگیری کنید.

3. بلافاصله ورزش نکنید

چیز دیگری که باید حداقل 24 ساعت پس از دریافت پرکننده های پوستی از آن اجتناب کنید، ورزش یا فعالیت بدنی شدید است. این فعالیت ها فشار خون شما را افزایش می دهد و کبودی و تورم اطراف محل های تزریق را تشدید می کند.

4. از دمای گرم اجتناب کنید

پس از اولین جلسه پرکننده پوست، باید از هر مکان گرم و مرطوب خودداری کنید. به عنوان مثال، بلافاصله پس از درمان به سونا یا جکوزی عجله نکنید. گرمای زیاد ورم صورت شما را بسیار بدتر می کند.

درد یا سفتی گردن می تواند به عوامل مختلفی مربوط باشد که عضلات، استخوان ها و بافت های نرم گردن و شانه ها را درگیر می کند. با این حال، ستون فقرات گردنی نیز می تواند عاملی برای ارزیابی درد یا سفتی گردن باشد. آرتریت روی استخوان های ستون فقرات گردنی خود می تواند نشانه هایی از آرتریت گردن را ایجاد کند. با این حال، همچنین می‌تواند باعث سایر بیماری‌های ستون فقرات گردنی مانند خار استخوان، تنگی نخاع، اسپوندیلولیستزیس و دژنراسیون دیسک شود که همگی نشان‌دهنده آرتریت احتمالی گردن نیز هستند.برای مشاوره با بهترین دکتر جراحی آرتروز گردن در تهران اینجا کلیک کنید

یک متخصص ارتوپدی گردن در NJ Spine & Orthopedic متخصص آرتریت گردن، شرایط مختلف ستون فقرات گردنی و نحوه ارتباط همه آنها با یکدیگر است. پزشکان ما می توانند به شما کمک کنند که آیا وضعیت ستون فقرات گردنی شما با آرتریت گردن مرتبط است و چگونه می توانیم به کاهش علائم شما کمک کنیم.

چه اتفاقی برای ستون فقرات گردنی می افتد که باعث بروز علائم آرتریت گردن می شود؟

تحلیل رفتن استخوان و غضروف در بخش ستون فقرات گردن می تواند مشکلات و علائم دیگری را ایجاد کند. به عنوان مثال، خارهای استخوانی می توانند منجر به تحریک عصبی و نیشگون گرفتن شوند. خار استخوان زمانی ایجاد می شود که غضروف به طور کامل فرسوده شود و استخوان ها روی یکدیگر ساییده شوند. ممکن است استخوان بیشتری برای جبران غضروف از دست رفته برای کمک به حمایت از مهره ها رشد کند. 

با این حال، رشد اضافی استخوان ممکن است کانال‌هایی را که اعصاب و نخاع از آن‌ها عبور می‌کنند بسیار باریک کند و در نتیجه حرکت محدود یا فشار عصبی ایجاد شود که می‌تواند منجر به درد شدید و مزمن در گردن شود.

دژنراسیون دیسک نیز نوعی آرتریت گردن است. خود دیسک‌ها قابلیت‌های بالشتکی خود را از دست می‌دهند، به راحتی دچار فتق می‌شوند و فضای دیسک به خطر می‌افتد و اعصاب مجاور را تهدید می‌کند. علائم انحطاط دیسک می تواند متفاوت باشد، از خفیف با علائمی کم تا درد شدید در گردن.

علائمی که ممکن است آرتریت گردن را نشان دهد

برخی از علائم آرتریت گردن ممکن است شرایط دیگری مانند کشیدگی یا سفتی عضلانی را تقلید کنند. با این حال، اگر علائم را برای بیش از چند هفته تجربه کردید، ممکن است علائم آرتریت گردن را تجربه کنید. علائم آرتریت گردن می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد مزمن و سفتی در گردن
• اسپاسم عضلانی در گردن یا شانه ها
• سردرد
• ضعف عضلانی در بازوها، دست ها یا انگشتان
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن در بازوها، دست ها یا انگشتان
• کاهش دامنه حرکتی یا محدودیت تحرک
• هنگامی که گردن خود را می چرخانید، صدا یا احساس ساییدن یا ترکیدن

صدای ساییدن یا ترکیدن یا احساس یا صدای ساییدن گردن هنگام حرکت دادن گردن می تواند ناشی از مالیدن استخوان ها به هم باشد، که نشانه ای مطمئن از آرتریت گردن است. همچنین، هنگامی که استخوان ها بدون محافظت از غضروف روی یکدیگر ساییده می شوند، این می تواند تحرک گردن شما را محدود کند و می تواند بسیار دردناک باشد. اگر سایر شرایط ناشی از آرتریت باعث تحریک عصبی و نیشگون گرفتن شود، علائم آرتریت گردن، مانند ضعف یا بی حسی عضلانی، به مرور زمان آشکار می شود.

شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان را بشناسید تا بتوانید با راهکارهای مناسب از بروز و یا تشدید آنها در سالمندی پیشگیری کنید. ما در این مقاله این بیماری های شایع سالمندی را بررسی کرده ایم. بر اساس گزارش CDC ، بیش از 20 درصد از بزرگسالان 55 ساله یا بالاتر دارای نگرانی های روانی بوده اند، اما از هر سه نفر فقط دو نفر تحت درمان قرار گرفته اند.

در حالی که تشخیص بیماری های روانی در افراد مسن غالباً نادیده گرفته و چالش برانگیز است، اما عوارض آن می تواند سلامت و رفاه سالمند را به شدت کاهش دهد، درمان سایر بیماری های مزمن را پیچیده کرده و حتی منجر به مرگ شود.

آمار سلامت روان سالمندان

بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، اختلالات روانی تقریباً ۱۵ درصد از افراد بالای شصت سال را تحت تأثیر قرار می دهد، این تعداد با افزایش سن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. اختلالات اضطرابی ۳.۸ درصد از افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهند.

• CDC بیان می کند که 20 درصد افراد پنجاه و پنج سال و بالاتر، نوعی نگرانی از سلامت روان دارند.
• افسردگی تا ۵ درصد از افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، اما این تعداد در افرادی که به مراقبت های بهداشتی خانگی نیاز دارند به حدود ۱۳.۵ درصد می رسد.
•  مردان بالای هفتاد و پنج سال و بالاتر نرخ خودکشی بالاتری نسبت به سایر گروه های سنی (۳۸ در ۱۰۰۰۰۰) دارند.

چرا مسائل مربوط به سلامت روان با سالمندان حل نمی شود؟

علیرغم آنچه آمارها نشان می دهد، به دلیل مشکلات بهداشتی و زندگی مرتبط با سن، انتخاب مسائل بهداشت روانی در میان سالمندان دشوار است. گاهی اوقات علائم می توانند بسیار ظریف باشند یا به انواع دیگر بیماری های زمینه ای یا تغییرات زندگی نسبت داده شوند.

علاوه بر این، افراد مسن کمتر علائم جسمی که در حال تجربه آنها هستند یا علائم مربوط به مشکلات روانی را ،به پزشک ارائه می دهند. این می تواند به دلیل انگ بر مشکلات بهداشت روانی باشد، یا شاید فرد نتواند توضیح دهد که چه چیزی را تجربه می کند.

به عنوان مراقبین، بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که علائم و خطرات مربوط به مشکلات رایج سلامت روانی را درک کرده و در مشاهده و انتقال تغییرات یا علائم به متخصصان بهداشت روان کوشا باشیم.

عوامل خطرساز و علل شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان

یکی از مشکلات اصلی در تشخیص و درمان سالمندان مبتلا به بیماری روانی، این است که افراد مسن بیشتر از مسائل روانی (CDC) مشکلات جسمی را گزارش می دهند. اما حتی استرس های عادی احساسی و جسمی مرتبط با افزایش سن می تواند منجر به افسردگی یا اضطراب شود. در اینجا برخی از محرک های احتمالی بیماری های روانی در سالمندان ذکر شده است:

• اندوه
• تنهایی
• بیوه گی
• داروهای خاص
• ناتوانی های جسمی
• درد و بیماری مزمن
• تغییرات عمده زندگی
• بیماری ایجاد کننده زوال عقل
• سوء تغذیه یا رژیم غذایی نامناسب
• اختلالات جسمی مانند تیروئید یا بیماری فوق کلیوی که بر احساسات، اندیشه یا حافظه تأثیر می گذارد.

علائم شایع ترین بیماری های روانی در سالمندان

با افزایش سن، دیدن تغییرات غیر معمول نیست. فراموشی عمومی طبیعی است، اما افسردگی مداوم، اضطراب، از دست دادن حافظه یا سایر مسائل شناختی می تواند نشانه های جدی تر باشد.

اگر شما یک مراقب هستید یا یک دوست سالمند در زندگی خود دارید، می توانید شاخص های یک مسئله سلامت روانی را مشخص کنید. در اینجا برخی از علائم هشدار دهنده رایج برای جستجو وجود دارد:

• میل یا نیاز به مواد مخدر
• از دست دادن حافظه کوتاه مدت
• افزایش احساس استرس یا نگرانی
• مشکلات نظافت یا نگهداری از منزل
• عصبانیت، آشفتگی یا افزایش پرخاشگری
• تمایلات رفتاری وسواسی-اجباری یا افکار
• رفتارها یا افکار غیرمعمول جهت دیگران
• تغییر در اشتها، سطح انرژی و یا خلق و خوی
• افکار مداوم ناامیدی، غم و اندوه، و یا خودکشی
• احساس اضطراب، بیقراری، یا مشکل در تمرکز
• مشکلاتی در خواب بیش از حد یا در خواب ماندن
• مشکل در مدیریت امور مالی یا کارهای مربوط به اعداد
• رفتارها یا افکاری که بر فرصت های اجتماعی، کار یا خانواده تأثیر می گذارد.
• مشکلات گوارشی مداوم، درد یا سردرد که با سایر مشکلات زمینه ای توضیح داده نمی شود.

اگر یکی از اعضای خانواده یا فردی که تحت مراقبت است هر کدام از این علائم را نشان داد، با تیم مراقبت های پزشکی، از جمله پزشک مراقبت های اولیه تماس بگیرید تا بهترین راه برای تشخیص و درمان نگرانی های احتمالی مربوط به سلامت روان را قبل از جدی شدن آنها تعیین کنید.

یکی از عوارض جانبی احتمالی پرتودرمانی لگن، تشکیل بافت اسکار (فیبروز) در داخل واژن است. این امر می‌تواند باعث کوتاه‌تر یا باریک‌تر شدن واژن، خشک‌تر و انعطاف‌پذیری کمتر شود. در نتیجه، معاینات و مقاربت جنسی در آینده می تواند ناراحت کننده باشد.

برای کمک به به حداقل رساندن این اثرات، یک کیت گشادکننده برای کمک به کشش واژن به شما داده شده است. این کار را می توان با استفاده از ویبراتور، انگشتان دست یا با داشتن مقاربت واژینال نفوذی نیز انجام داد.

کیت دیلاتور چیست؟

کیتی به شما ارائه شده است که شامل طیف وسیعی از گشادکننده‌های پلاستیکی استوانه‌ای شکل با اندازه‌ها و طول‌های تدریجی است. اینها برای کشش ملایم واژن طراحی شده اند و به شل شدن عضلات و جلوگیری از ایجاد بافت اسکار کمک می کنند.

نحوه استفاده از گشاد کننده واژن

به شما توصیه می شود که با کوچکترین گشادکننده سایز شروع کنید و در صورت احساس راحتی، اندازه را به تدریج افزایش دهید. توصیه می کنیم از یک روان کننده محلول در آب برای مرطوب نگه داشتن پوشش واژن استفاده کنید.

1. مقداری روان کننده در انتهای گرد گشادکننده و اطراف ورودی واژن قرار دهید.
2. می توانید از دیلاتور به هر روشی که راحت تر می دانید استفاده کنید. ممکن است بخواهید به پشت دراز بکشید و زانوهای خود را کمی خم کنید یا با یک پا در کنار حمام یا مدفوع بایستید یا در حین دوش/حمام استفاده کنید (از محصولات معطر خودداری کنید).
3. دیلاتور را به آرامی تا جایی که راحت است وارد واژن کنید. سعی کنید عضلات خود را شل کنید و گشاد کننده را مجبور نکنید.
4. دیلاتور باید در یک حرکت رو به جلو و عقب و سپس با حرکت چپ به راست وارد و خارج شود. در صورت امکان، سپس باید گشادکننده را به آرامی در یک حرکت دایره ای کوچک بچرخانید. این کار را تقریباً پنج دقیقه تکرار کنید.
5. پس از برداشتن دیلاتور، با آب گرم و صابون تمیز کنید، سپس خوب بشویید و خشک کنید.
6. برخی از افراد پس از استفاده از دیلاتور برای اولین بار احساس ناراحتی می کنند. اگر این کار را می کنید، پیشنهاد می کنیم از مسکن های ملایمی که معمولا مصرف می کنید استفاده کنید.

فواید گشاد کننده واژن

استفاده از دیلاتور برای حفظ فرم دیواره واژن:

• ناراحتی بالقوه درازمدت که جای زخم می تواند ایجاد کند را کاهش دهید.
• در صورت لزوم، معاینات داخلی پزشکی راحت‌تر و راحت‌تر را فعال کنید.
• کمک به کاهش ناراحتی یا مشکلات در طول مقاربت.

از چه زمانی باید استفاده از دیلاتورها را شروع کنم؟

توصیه می شود سه تا چهار هفته پس از اتمام درمان رادیوتراپی، استفاده از دیلاتورها را شروع کنید. اگر هنوز

احساس درد کنید، ممکن است شش تا هشت هفته طول بکشد تا اینکه به اندازه کافی برای شروع احساس راحتی کنید. شما باید دو بار در هفته به مدت شش تا 12 ماه پس از پایان درمان رادیوتراپی خود از دیلاتور استفاده کنید.برای اطلاع از هزینه تنگ کردن واژن در تهران اینجا کلیک کنید

اگر از نظر جنسی فعال هستید، می توانید استفاده از گشادکننده را با مقاربت جایگزین کنید.

اضطراب جدایی یک مرحله معمولی برای بسیاری از نوزادان و کودکان نوپا است. کودکان خردسال اغلب دوره ای دارند که در آن هنگام جدا شدن از والدین یا مراقبان اصلی خود مضطرب یا مضطرب می شوند. نمونه‌هایی از این می‌تواند اشک در هنگام رها کردن مهدکودک یا عصبانی شدن زمانی که فرد جدیدی آنها را در آغوش می‌گیرد باشد. این معمولاً در حدود 2 تا 3 سالگی شروع به بهبود می کند.

در برخی از کودکان، اضطراب جدایی شدید و مداوم نشانه وضعیت جدی تری است که به نام اختلال اضطراب جدایی شناخته می شود. اختلال اضطراب جدایی را می توان از سنین پیش دبستانی شناسایی کرد.

اگر اضطراب جدایی شدیدتر از سایر کودکان همسن یا طولانی‌تر به نظر می‌رسد، در مدرسه یا سایر فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می‌کند یا شامل حملات پانیک یا سایر رفتارهای مشکل‌ساز باشد، ممکن است فرزند شما دچار اختلال اضطراب جدایی شود. اغلب، اضطراب جدایی به اضطراب کودک در مورد دوری از والدین یا قیم مربوط می شود، اما می تواند به یک مراقب نزدیک دیگر مربوط باشد.

در موارد کمتر، اختلال اضطراب جدایی ممکن است در نوجوانان و بزرگسالان رخ دهد. این می تواند باعث ایجاد مشکلات بزرگ در خروج از خانه یا رفتن به محل کار شود.

درمان می تواند علائم اختلال اضطراب جدایی را کاهش دهد. درمان ممکن است شامل انواع خاصی از درمان، گاهی همراه با دارو باشد.

علائم

اختلال اضطراب جدایی زمانی تشخیص داده می شود که علائم بسیار بیشتر از حد انتظار برای سن رشد فرد باشد و باعث ناراحتی یا مشکلات عمده در انجام فعالیت های روزانه شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پریشانی مکرر و شدید هنگام فکر کردن به جدایی یا دوری از خانه یا عزیزان. این ممکن است شامل دلبستگی یا عصبانیت در مورد جدایی باشد که طولانی تر یا شدیدتر از سایر بچه های همسن باشد.
• نگرانی دائمی و شدید در مورد از دست دادن والدین یا عزیزان دیگری به دلیل بیماری، مرگ، یا یک فاجعه یا آسیبی که به آنها وارد می شود.
• نگرانی دائمی از اینکه اتفاق بدی بیفتد، مانند گم شدن یا ربوده شدن، که باعث جدایی از والدین یا سایر عزیزان شود.
• عدم تمایل یا امتناع از دوری از خانه به دلیل ترس از جدایی.
• اگر کودک به سنی رسیده است که انتظار می رود تنها در خانه باشد یا در جایی بدون والدین یا عزیزان نزدیک باشد.
• عدم تمایل یا امتناع از خوابیدن دور از خانه یا خوابیدن بدون والدین یا عزیزان دیگر، در صورتی که کودک به سنی رسیده باشد که ممکن است این فعالیت ها مورد انتظار باشد.
• کابوس های تکراری در مورد جدایی.
• شکایت مکرر از سردرد، معده درد یا علائم دیگر در حین یا قبل از جدایی از والدین یا سایر عزیزان.

اختلال اضطراب جدایی ممکن است همراه با حملات پانیک رخ دهد. حملات پانیک حملات مکرر احساس ناگهانی اضطراب و ترس یا وحشت شدید است که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اختلال اضطراب جدایی معمولاً بدون درمان از بین نمی رود و می تواند منجر به اختلال هراس و سایر اختلالات اضطرابی در بزرگسالی شود.

اگر در مورد اضطراب جدایی فرزندتان نگرانی دارید، با پزشک اطفال یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

علل

گاهی اوقات، اضطراب جدایی می تواند با استرس زندگی که منجر به جدایی از یک عزیز می شود، ایجاد شود. به عنوان مثال می توان به طلاق والدین، تغییر مدرسه، نقل مکان به مکان جدید یا مرگ یکی از عزیزان اشاره کرد. ژنتیک ممکن است در اضطراب جدایی و تبدیل شدن به اختلال اضطراب جدایی نقش داشته باشد.

عوامل خطر

اختلال اضطراب جدایی اغلب در دوران کودکی شروع می شود. اما ممکن است تا سنین نوجوانی و گاهی تا بزرگسالی ادامه یابد.

عوامل خطر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استرس های زندگی یا از دست دادن که منجر به جدایی می شود. به عنوان مثال می توان به بیماری یا مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن حیوان خانگی مورد علاقه، طلاق والدین، یا نقل مکان یا رفتن به مدرسه اشاره کرد.
• سابقه خانوادگی. داشتن خویشاوندان خونی که علائم اضطراب یا اختلال اضطرابی دارند ممکن است خطر ابتلا به اختلال اضطراب جدایی را افزایش دهد.
• مسائل موقعیتی تجربه برخی از انواع فاجعه یا رویداد آسیب زا در زندگی ممکن است خطر ابتلا به اختلال اضطراب جدایی را افزایش دهد.

عوارض

اختلال اضطراب جدایی باعث ناراحتی و مشکلات عمده در عملکرد در خانه، در موقعیت های اجتماعی، یا در محل کار یا مدرسه می شود.

اختلالاتی که می تواند همراه با اختلال اضطراب جدایی رخ دهد عبارتند از:

• سایر اختلالات اضطرابی، مانند اختلال اضطراب فراگیر، حملات پانیک، فوبیا، اختلال اضطراب اجتماعی یا آگورافوبیا.
• اختلال وسواس فکری عملی.
• افسردگی.

جلوگیری

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از اختلال اضطراب جدایی در کودک شما وجود ندارد، اما این پیشنهادات ممکن است کمک کننده باشد.

• اگر نگران این هستید که اضطراب فرزندتان در همان مرحله رشد بسیار بدتر از دیگران است، در اسرع وقت مشاوره حرفه ای دریافت کنید . تشخیص و درمان به موقع می تواند به کاهش علائم اضطراب و جلوگیری از بدتر شدن وضعیت کمک کند.
• برای کمک به جلوگیری از عود یا بدتر شدن علائم، برنامه درمانی را دنبال کنید .
• اگر اضطراب، افسردگی یا سایر نگرانی‌های مربوط به سلامت روان دارید، درمان و حمایت مبتنی بر شواهد خود را دریافت کنید تا بتوانید مهارت‌های مقابله‌ای سالم را برای فرزندتان مدل کنید.

تشخیص

تشخیص اختلال اضطراب جدایی شامل پی بردن به اینکه آیا کودک شما در حال گذراندن یک مرحله معمولی از رشد است یا اینکه علائم آنقدر جدی هستند که به عنوان اختلال اضطراب جدایی در نظر گرفته شود. پس از رد هر گونه شرایط پزشکی، پزشک اطفال ممکن است شما را به یک متخصص سلامت روان با تخصص در زمینه اختلالات اضطرابی در کودکان ارجاع دهد.

برای کمک به تشخیص اختلال اضطراب جدایی، یک متخصص سلامت روان احتمالاً با شما و فرزندتان معمولاً با هم و همچنین جداگانه صحبت خواهد کرد. گاهی اوقات یک مصاحبه ساختاریافته ارزیابی روانشناختی نامیده می شود، شامل صحبت در مورد افکار، احساسات و رفتار است.

رفتار

اختلال اضطراب جدایی معمولاً ابتدا با روان درمانی درمان می شود. گاهی اوقات اگر درمان به تنهایی مؤثر نباشد از دارو نیز استفاده می شود. روان درمانی شامل کار با یک درمانگر آموزش دیده برای کاهش علائم اضطراب جدایی است.

روان درمانی

درمان شناختی رفتاری (CBT) شکل موثری از درمان برای اختلال اضطراب جدایی است. درمان قرار گرفتن در معرض، بخشی از CBT ، برای اضطراب جدایی مفید است. در طول این نوع درمان، کودک شما می‌تواند یاد بگیرد که چگونه با ترس‌های مربوط به جدایی و عدم اطمینان روبرو شود و آن را مدیریت کند. همچنین، والدین می توانند یاد بگیرند که چگونه به طور موثر حمایت عاطفی و تشویق استقلال متناسب با سن کودک داشته باشند.

دارو

گاهی اوقات، اگر علائم اضطراب شدید باشد و کودک به تنهایی در درمان پیشرفت نکند، ترکیب دارو با CBT ممکن است مفید باشد. داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) ممکن است گزینه ای برای کودکان بزرگتر و بزرگسالان باشد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

در حالی که اختلال اضطراب جدایی با درمان حرفه ای بهتر می شود، شما همچنین می توانید این مراحل را برای کمک به کاهش اضطراب جدایی کودک خود انجام دهید:

• با اختلال اضطراب جدایی فرزندتان آشنا شوید. با متخصص بهداشت روانی کودک خود صحبت کنید تا در مورد این بیماری بیاموزید و به او کمک کنید تا آن را درک کند.
• برنامه درمانی را دنبال کنید. قرارهای درمانی را برای فرزندتان نگه دارید. سازگاری تفاوت بزرگی ایجاد می کند.
• اقدام به. بیاموزید که چه چیزی باعث ایجاد اضطراب در کودک شما می شود. مهارت های آموخته شده از متخصص بهداشت روان را تمرین کنید تا آماده باشید تا با احساسات اضطرابی فرزندتان در هنگام جدایی کنار بیایید.

هنگامی که فرزند شما از شرایطی رنج می برد که بر مغز او تأثیر می گذارد، شما پاسخ می خواهید. تیم جراحی مغز و اعصاب در کودکان سینسیناتی می تواند به شما در یافتن آنها کمک کند.

عمق و وسعت تخصص ما، همراه با درمان های جدید و آزمایشات بالینی موجود، بیماران را از سراسر کشور و سراسر جهان جذب می کند.

ما از بیماران مبتلا به انواع اختلالات عصبی، از جمله نادرترین و پیچیده ترین آنها مراقبت می کنیم. برنامه ما یکی از بزرگترین، جامع ترین در ایالات متحده است و خدمات مغز و اعصاب و جراحی مغز و اعصاب ما در فهرست بهترین بیمارستان های کودکان در سال 2023-24 که توسط US News & World Report منتشر شده است، در میان بهترین ها در کشور قرار دارد .

چرا ما را انتخاب کنید

رویکرد تیمی

تیم ما با سایر متخصصان اطفال در کودکان سینسیناتی همکاری می کند تا مراقبت های پیچیده و در عین حال همیشه دلسوزانه را برای بیماران و خانواده های آنها، که بسیاری از آنها از سراسر جهان به مرکز ما سفر می کنند، ارائه دهند.

مراقبت خانواده محور

ما معتقدیم اعضای خانواده بخش مهمی از تیم مراقبت از کودک هستند، به همین دلیل است که ما آنها را در هر تصمیم مراقبتی شامل می‌کنیم.

فن آوری پیشرفته

ما مجموعه کاملی از تست‌های تشخیصی و ابزارهای مورد نیاز برای ارزیابی بیماران کودکان مبتلا به بیماری‌های عصبی را ارائه می‌کنیم. تمام جراحی‌های مغز و اعصاب در BrainSUITE ما انجام می‌شود که پیچیده‌ترین فناوری موجود برای جراحی مغز و اعصاب کودکان را ارائه می‌دهد.

جراحی کم تهاجمی

ما از تکنیک‌های جراحی کم تهاجمی استفاده می‌کنیم که از ناوبری هدایت‌شده توسط کامپیوتر برای حذف تومورهای عمیق و سایر ضایعات مغزی با حداقل از دست دادن خون، درد و زخم استفاده می‌کنند. جراحان مغز و اعصاب در کودکان سینسیناتی این تکنیک ها را پیشگام کردند که جراحی مغز و اعصاب را تا حد امکان دقیق، مؤثر و ایمن می کند.

نظرات دوم آنلاین

متخصصان شناخته شده ملی ما نظرات دوم آنلاین را برای خانواده ها ارائه می دهند. آنها پرونده شما را بررسی می کنند و به سؤالات خاصی در مورد تشخیص یا گزینه های درمانی پاسخ می دهند. این آسان، راحت و امن است. به علاوه، لازم نیست خانه را ترک کنید. مدیر پرونده ما سوابق پزشکی شما را جمع آوری می کند و شما را در طول فرآیند راهنمایی می کند.