کودک خجالتی

هر کودکی با روش خاص خود برای نزدیک شدن به جهان به دنیا می آید که ما آن را «مزاج» می نامیم. رویکرد کودک به موقعیت های جدید و افراد ناآشنا یکی از ویژگی های خلقی بسیار مهم است. واقعیت این است که برخی از کودکان به طور طبیعی در موقعیت‌های جدید راحت‌تر هستند و درست می‌پرند، برای ارتباط با روانشناس کودک در تهران اینجا کلیک کنید

در حالی که برخی دیگر محتاط‌تر هستند و به زمان و حمایت بزرگسالان دلسوز نیاز دارند تا در موقعیت‌های ناآشنا احساس امنیت کنند. در عین حال، این کودکان اغلب ناظران بسیار دقیقی هستند که از آنچه می‌بینند چیزهای زیادی یاد می‌گیرند و ممکن است تمایل بیشتری به فکر کردن در موقعیت‌ها قبل از اقدام داشته باشند – این یک مهارت مهم است.

خلق و خو چیزی نیست که فرزند شما انتخاب می کند، و نه چیزی است که شما ایجاد کرده اید. خلق و خوی «درست» یا «نادرست» یا «بهتر» یا «بدتر» وجود ندارد. اما خلق و خوی عامل بسیار مهمی در رشد کودک شما است زیرا نحوه تجربه و واکنش او به جهان را شکل می دهد. برای مثال، کودکی که محتاط است و کودکی که مستقیماً به داخل می پرد، احتمالاً تجربیات بسیار متفاوتی از رفتن به گردهمایی سالانه خانوادگی شما خواهد داشت و به انواع مختلفی از حمایت شما نیاز دارد.

همچنین، به خاطر داشته باشید که انتظارات فرهنگی در جامعه پذیری کودک نقش دارد، زیرا تفاوت های فرهنگی در مورد چگونگی ارزش گذاری "کجولی" وجود دارد. به عنوان مثال، در برخی فرهنگ ها، کمرویی به عنوان یک ویژگی مثبت تلقی می شود و مورد تشویق و انتظار قرار می گیرد. در برخی دیگر، قاطعیت بیشتر ارزش بیشتری دارد.

کنار آمدن با افراد و تجربیات جدید

به نظر می رسد برخی از بچه ها با تکان سلام از رحم بیرون می آیند. دیگران در مورد افرادی که نمی شناسند، مرددتر هستند، حتی از نوزادی. با رشد، این کودکان اغلب ترجیح می دهند به جای یک گروه بزرگ، فقط با یک یا دو دوست صمیمی بازی کنند. کودکانی که دیر گرم می شوند اغلب به زمان و حمایت مراقبین مورد اعتماد نیاز دارند تا در تعامل در مکان های جدید یا افراد جدید احساس راحتی کنند.

به یاد داشته باشید که رفتار کودک در موقعیت های مختلف می تواند متفاوت باشد. ممکن است متوجه شوید که کودک نوپای شما در جشن تولد دوستش بسیار ساکت است، اما با پدربزرگ و مادربزرگش که به خوبی آنها را می شناسد و آنها را دوست دارد، پرحرف است. کودکانی که دیر گرم می‌شوند معمولاً از بازی کردن به تنهایی یا اینکه با شما معاشرت می‌کنند بسیار خوشحال هستند. اگرچه ممکن است به تعاملات اجتماعی کمتر یا متفاوتی نیاز داشته باشند، اما این کودکان به اندازه همسالان خود خوشحال هستند.

مقابله با تغییر

کودکان خردسال به انعطاف ناپذیری در مورد کارهای روزمره خود معروف هستند و معمولاً از تغییر هیجان زده نیستند. با این حال، به نظر می‌رسد که برخی از کودکان با انتقال زمان راحت‌تری دارند، انعطاف‌پذیرتر هستند و می‌توانند راحت‌تر از سایرین از یک فعالیت به فعالیت دیگر حرکت کنند. کودکانی که دیر گرم می شوند اغلب ترجیح می دهند همه چیز ثابت بماند و در برابر امتحان چیزهای جدید مانند پرستار بچه جدید یا حتی صندلی ماشین جدید مقاومت بیشتری نشان می دهند. شنیدن تعداد زیادی "نه، نه، نه" در این مواقع غیر معمول نیست. بچه‌های محتاط اغلب قبل از اینکه آماده انتقال شوند به زمان و حمایت نیاز دارند. روال ها به ویژه مهم و آرامش بخش هستند. آنها به کودکان کمک می کنند تا بر دنیای خود کنترل داشته باشند.

از تولد تا سه سالگی چه انتظاری داریم

تولد تا 18 ماهگی

تقریباً همه نوزادان با شروع حدود 8 تا 9 ماهگی با جدایی و اضطراب غریبه ها کنار می آیند. این مراحل رشد مهمی هستند که اکثر نوزادان از آن عبور می کنند و با خجالتی بودن یکی نیستند. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که نوزادانی که طبیعتاً دیرتر گرم می شوند، اغلب در جدایی با مشکل مواجه می شوند و ممکن است آرام شدن آنها برایشان سخت تر باشد.

• جدایی در این مرحله یک مسئله بزرگ است زیرا نوزادان اکنون:
• درک کنید که آنها «شخص خودشان» هستند، جدا از والدینشان.
• تفاوت بین افراد آشنا و افراد ناآشنا را تشخیص دهید.

درک کنید که افراد و اشیاء حتی زمانی که از دید آنها دور باشند (دائم اشیاء) هنوز وجود دارند. می بینید که کودک شما وقتی به دنبال اسباب بازی پنهان شده در جعبه اسباب بازی یا توپی می گردد که زیر کاناپه غلتیده است، این مفهوم را درک می کند. توانایی نوزادان برای درک این ایده به همین دلیل است که در این زمان، آنها اغلب هنگام خواب شروع به اعتراض می کنند و هنگام خواب گریه می کنند. آنها اکنون می دانند که شما پس از گفتن شب بخیر هنوز جایی بیرون هستید و طبیعتاً می خواهند شما را وادار کنند که برگردید!

در این دوره، نوزادانی که قبلاً به راحتی از هم جدا شده بودند، ممکن است در هنگام جدایی (مانند رها کردن در هنگام مراقبت از کودک یا زمان خواب) بیشتر از قبل شروع به گریه و اعتراض کنند.

شما می توانید با خداحافظی همیشه به کودک خود اطمینان دهید. او را در آغوش بگیرید و به او بگویید که در دستان بسیار خوبی است. با لبخند به او بگویید که حالش خوب خواهد شد و بعداً او را خواهید دید. همچنین، مطمئن شوید که کودک شما (بیش از یک سال) یک حیوان عروسکی یا پتوی «دوست داشتنی» یا مخصوص برای نوازش در زمانی که شما دور هستید، داشته باشد. اگرچه وسوسه انگیز است، اما زمانی که مجبور هستید کودک خود را تحت مراقبت دیگران قرار دهید، از بیرون رفتن خودداری کنید. بیرون رفتن مخفیانه این پیام را ارسال می کند که فکر می کنید با ترک او کار اشتباهی انجام می دهید. این می تواند هر ترسی را که او در مورد جدایی و مراقبت از دیگران دارد افزایش دهد.

حتی در این سنین پایین، نوزادان در رویکردشان به موقعیت های اجتماعی متفاوت هستند. به نظر می رسد برخی مشتاق تعامل با هر کسی هستند که ملاقات می کنند. آنها برای کسی که پشت سر شما در صف خواربارفروشی قرار دارد غرغر می کنند و غرغر می کنند، و می خزیند یا می دوند تا به طرف مادر دیگری که در کتابخانه برای فرزندانش کتاب می خواند. سایر نوزادان در مورد افراد جدید محتاط تر هستند. به نظر می رسد دوست ندارند که توسط افرادی که به خوبی آنها را نمی شناسند در آغوش گرفته یا در آغوش بگیرند. هنگام ملاقات با شخص جدیدی به شما می چسبند یا پشت پای شما پنهان می شوند. آنها دیر گرم می شوند و به زمان نیاز دارند تا با افراد جدید سازگار شوند و احساس راحتی کنند.

مهم است که به خاطر داشته باشید که هدف تغییر خلق و خوی کودک شما نیست. بسیار مهم است که آنها احساس کنند به خاطر آنها مورد قبول و احترام هستند. هنگامی که به مراقبان او کمک می کنید تا بفهمند چه کسی هستند و به چه چیزی نیاز دارند، از کودک خود حمایت می کنید. با مراقبان در مورد خلق و خوی کودک صحبت کنید، اینکه چگونه آنها دوست دارند آرام شوند، چه چیزی آنها را آرام می کند و چگونه ترجیح می دهند در آغوش گرفته شوند. این اطلاعات مهم است زیرا به مراقبان کودک شما کمک می کند مراقبتی را که نیاز دارند و شایسته آن است ارائه دهند و باعث می شود کودک خجالتی با مراقبان خود احساس امنیت کند و به او اعتماد کند.