اختلال سلوک چگونه تشخیص داده می شود؟

اطلاعات روز پزشکی و روانشناسی

من را در شبكه هاي اجتماعي دنبال كنيد

اختلال سلوک چگونه تشخیص داده می شود؟

اختلال سلوک پس از ارزیابی روانپزشکی بیمار تشخیص داده می شود. این بیماری هیچ علامت فیزیکی ندارد و هیچ آزمایش تشخیصی نمی تواند وجود اختلال سلوک را تایید کند.

در برخی موارد، پزشکان برای رد سایر شرایط پزشکی، آزمایش خون انجام می دهند.

برای تشخیص دقیق، پزشکان باید در مورد سابقه پزشکی بیمار اطلاعات کسب کنند. پزشکان می خواهند بدانند که آیا بیمار مبتلا به ADHD، اختلال نافرمانی مقابله ای، اختلالات خلقی ، اسکیزوفرنی یا بیماری روانی دیگری تشخیص داده شده است. آنها همچنین باید در مورد محیط خانه و مدرسه کودک بپرسند تا مشخص شود که آیا بی توجهی یا سوء استفاده وجود دارد یا اینکه والدین در اطراف کودکان نوشیدنی یا مواد مخدر مصرف می کنند. همچنین زمانی که والدین، معلمان، مراقبان و سایر بزرگسالان می توانند بینش هایی در مورد تاریخچه یا رفتارهای کودک یا نوجوان ارائه دهند، معمولاً با تکمیل فرم های ارزیابی یا پرسشنامه ها مفید است.برای مشاوره با روانپزشک کودک در تهران وقت بگیرید

در طول یک ارزیابی روانپزشکی، یک متخصص سلامت روان به دنبال رفتارهایی است که آنقدر مهم هستند که حقوق دیگران را نقض کرده و هنجارهای اجتماعی را نادیده می گیرند. این رفتارها معمولاً در روابط کودک یا نوجوان در خانه، مدرسه، محل کار یا سایر محیط های اجتماعی تداخل دارد.

برای تشخیص اختلال سلوک، بیمار باید سه یا چند علامت در چهار دسته زیر را در طول 12 ماه قبل و حداقل یک علامت را در شش ماه قبل از خود نشان داده باشد. همانطور که در بالا ذکر شد، 15 علامت احتمالی اختلال سلوک وجود دارد که به چهار دسته تقسیم می شوند:

  • رفتار پرخاشگرانه نسبت به افراد یا حیوانات
  • تخریب اموال
  • دروغ، فریب یا دزدی
  • بی توجهی به قوانینی که والدین وضع کرده اند

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، یا DSM-5 ، ابزار تشخیصی مورد استفاده انجمن روانپزشکی آمریکا، نمونه‌های خاصی از فعالیت‌های مرتبط با دسته‌های ذکر شده در بالا را ارائه می‌دهد.

اگر علائم قبل از 10 سالگی کودک شروع شده باشد، ممکن است اختلال سلوک با شروع کودک تشخیص داده شود. اگر علائم در سن 10 سالگی یا بعد از آن شروع شود، ممکن است با اختلال سلوک در دوران نوجوانی تشخیص داده شود.

سایر معیارهای تشخیصی مستلزم آن است که علائم قبل از 18 سالگی شروع شود، حداقل 12 ماه طول بکشد و باعث اختلال قابل توجه در عملکرد شود.

کودکان و نوجوانانی که مشکوک به اختلال سلوک هستند نیز باید یک ارزیابی تحصیلی دریافت کنند تا مشخص شود آیا آنها ناتوانی های یادگیری دارند یا خیر.

اختلال سلوک چگونه درمان می شود؟

درمان‌های اختلال سلوک به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به بیماران کمک می‌کنند تا کمتر پرخاشگر شوند و از نظر عاطفی تنظیم شوند. درمان اگر زود شروع شود بسیار موفق است، به خصوص اگر والدین و سایر اعضای خانواده در این روند دخیل باشند.

درمان ها عبارتند از:

  • آموزش مدیریت والدین. این رویکرد به بزرگسالان می آموزد که چگونه تکنیک های فرزندپروری خود را تغییر دهند تا رفتارهای مثبت بیشتری را از فرزندان خود تشویق کنند. به والدین آموزش داده می شود که بازخورد مثبت مکرر ارائه دهند که رفتار خوب را به جای تمرکز و تنبیه رفتار منفی تشخیص دهد. به آنها توصیه می شود به جای دستورالعمل های مبهم، دستورالعمل های خاصی در مورد وظایفی که باید انجام دهند به کودکان بدهند. در صورت نیاز به انضباط، به والدین آموزش داده می‌شود که به جای تنبیه‌هایی که برای شرایط بسیار خشن هستند، تنبیه مناسب بدهند.
  • درمان چند سیستمی این درمان به بیماران مبتلا به اختلال سلوک کمک می کند تا در خانه، مدرسه و سایر مکان ها پیشرفت کنند. پزشکان نیازهای فردی بیمار را برای کمک به مدیریت اختلال سلوک و هر گونه بیماری مرتبط با آن، مانند ADHD تعیین می کنند. درمان ها ممکن است شامل راه حل هایی برای بهبود پویایی خانواده، کمک آموزشی برای کمک به بهبود عملکرد مدرسه، آموزش مدیریت خشم، آموزش مهارت های اجتماعی، آموزش مهارت های حل مسئله و غیره باشد.
  • روان درمانی. درمان فردی برای کودکان یا نوجوانان ممکن است شامل درمان شناختی رفتاری (CBT) باشد، که به بیماران کمک می‌کند تا روی روش‌هایی تمرکز کنند که فرآیند فکری آن‌ها بر رفتارهایشان تأثیر می‌گذارد، تا به آن‌ها کمک کند انتخاب‌های مثبت‌تری داشته باشند، یا آموزش مهارت‌هایی که ممکن است به بیماران کمک کند تا با این شرایط مقابله کنند. مهارت های تعامل با همسالان و اعضای خانواده.
  • دارو. بیماران مبتلا به اختلال سلوک با سایر شرایط، مانند ADHD یا افسردگی ، ممکن است از داروهایی بهره مند شوند که به مدیریت آن شرایط کمک می کند. مدیریت دارو ممکن است به بهبود عزت نفس و/یا خودکنترلی بیمار کمک کند، که ممکن است علائم اختلال سلوک را کاهش دهد. ریسپریدون، یک داروی ضد روان پریشی، ممکن است به برخی از بیماران مبتلا به اختلال سلوک کمک کند تا پرخاشگری خود را کاهش دهند.
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.