ناحیه واژن دارای مخلوطی از باکتری های سالم و سلول های مخمر کاندیدا است که به طور بی ضرری در داخل واژن و بیرون روی پوست با هم ترکیب می شوند. این سلول های مخمر به طور طبیعی در دهان، گلو، روده و واژن زندگی می کنند بدون اینکه مشکلی ایجاد کنند. 

 اینجا کلیک کنید

اما تغییرات در محیط واژن می تواند منجر به افزایش تعداد کاندیدا و سبقت گرفتن از سلول های سالم شود. این به نوبه خود می تواند منجر به عفونت قارچی شود. بیش از 20 گونه از مخمرهای مختلف کاندیدا وجود دارد . شایع ترین نوع که باعث عفونت قارچی می شود کاندیدا آلبیکنس نام دارد . 

اگر جمعیت باکتری های سالم تغییر کند، سلول های مخمر می توانند به سرعت در واژن رشد کنند. عواملی که می توانند منجر به عفونت شوند عبارتند از:

• آنتی بیوتیک ها که سطح باکتری های سالم را در بدن کاهش می دهند
• دیابت کنترل نشده
• محرک های بالقوه، مانند شستشوی دوش، اسپرم کش، صابون، پودر، یا دئودورانت ها
• لباس های تنگ و مواد مصنوعی مانند مایو و لباس ورزشی
• یک سیستم ایمنی ضعیف
• بارداری
• عدم تعادل هورمونی نزدیک به زمان سیکل قاعدگی 

علائم عفونت قارچی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی از افراد ممکن است عفونت قارچی داشته باشند و هیچ علامتی از خود نشان ندهند. 

برای کسانی که علامت دار هستند، علائم بالینی رایج شامل خارش، سوزش در هنگام ادرار، درد در حین رابطه جنسی، و درد یا التهاب در اطراف واژن و فرج (دهانه واژن) است. شدت این علائم از خفیف تا شدید متغیر است. برخی از زنان نیز ترشحات غلیظ، سفید و بی بو واژینال را تجربه می کنند. 

پزشک شما تاریخچه پزشکی دقیقی از علائم و تغییرات سلامتی شما دریافت خواهد کرد. او سپس معاینه لگنی را انجام می دهد و به دنبال علائم التهاب، قرمزی و ترشحات به فرج و داخل واژن می پردازد. در حالی که تشخیص عفونت قارچی بر اساس این علائم بالینی ظاهری امکان پذیر است، پزشک همچنین یک سواب داخل واژن می گیرد و نمونه را برای تایید به آزمایشگاه می فرستد. 

برخی از عفونت های مخمری خفیف خود به خود از بین می روند. یکی از دلایلی که ممکن است این اتفاق بیفتد این است که تعادل pH واژن زنان در طول چرخه قاعدگی اسیدی‌تر می‌شود و واژن را کمتر میزبان سلول‌های مخمر می‌کند و باعث مرگ آنها می‌شود. اگر شما و پزشکتان احساس می کنید که درمان مناسب است، گزینه ها شامل موارد زیر است:

• اف لوکونازول . این یک داروی خوراکی ضد قارچ قوی است که معمولاً به صورت یک دوز تجویز می شود و عفونت قارچی را به سرعت از بین می برد.

• کلوتریمازول . این ماده ضد قارچ می تواند به شکل کرم، پماد یا شیاف واژینال باشد. دوره درمان می تواند بین سه تا هفت روز باشد و بدون نسخه در دسترس است.

برای عفونت‌های مخمری پیچیده، شدید یا مکرر، پزشک ممکن است ترکیبی از داروهای فوق را برای مدت طولانی‌تری تجویز کند.

در دوران بارداری، بدن زن دستخوش تغییرات شیمیایی و هورمونی مختلفی می شود که تعادل باکتری های خوب و مخمر در واژن را تغییر می دهد. در حالی که عفونت می تواند برای مادر ناراحت کننده باشد، عفونت های قارچی به نوزاد آسیبی نمی رساند.

برای خانمی که باردار است، با توجه به اینکه عفونت‌های مخمری می‌توانند در دوران بارداری به درمان مقاوم باشند، ممکن است یک دوره طولانی‌تر از حد معمول درمان با کلوتریمازول توصیه شود. برای این بیماری مهم است که قبل از زایمان جنین درمان شود زیرا می تواند به شکل برفک دهان (عفونت قارچی داخل دهان یا گلو) نوزاد منتقل شود.