نحوه برخورد با کودک لجباز: نکات و توصیه ها

رابطه بین والدین و فرزندان برای رشد شخصی و رشد سالم کودک ضروری است. ارتباط خوب، محبت و اعتماد به ایجاد پایه ای قوی برای یک رابطه سالم و پربار کمک می کند. یکی از چالش هایی که والدین ممکن است با آن مواجه شوند نحوه برخورد با کودک لجبازی است که ممکن است رفتار دشواری از خود نشان دهد. بنابراین درک مفهوم لجبازی و آگاهی از نحوه برخورد با آن برای والدینی که می خواهند رابطه سالمی با فرزندان خود ایجاد کنند ضروری است.

برای ارتباط با بهترین روانشناس مرد در تهران اینجا کلیک کنید.

مفهوم لجبازی در کودکان

بنابراین، درک لجبازی در کودکان موضوع مهمی برای درک رفتار کودکان و برخورد موثر با آن است. لجبازی یک ویژگی معمول و طبیعی در مرحله رشد کودک است و می تواند تاثیر بسزایی در روابط بین کودک و والدین داشته باشد.

والدین یا مراقبان آن را به عنوان امتناع یا مقاومت شدید در برابر دستورالعمل ها یا قوانین تعریف می کنند. لجبازی در رفتارهایی مانند امتناع سرکشی، پایبندی به عقیده کودک و نشان دادن مقاومت یا طغیان شدید ظاهر می شود.

عوامل متعددی در پیدایش لجبازی در کودکان نقش دارند. لجبازی می تواند تلاشی برای کنترل موقعیت یا ابراز استقلال باشد. کودکان خردسال ممکن است در صورت برآورده نشدن خواسته هایشان احساس ناامیدی یا عصبانیت کنند و بنابراین از لجبازی به عنوان وسیله ای برای جلب توجه یا کنترل موقعیت استفاده می کنند.

با این حال، لجبازی می تواند بر کل خانواده تأثیر بگذارد، زیرا می تواند تنش و درگیری بین والدین و کودک را افزایش دهد. والدین ممکن است در برخورد با لجبازی احساس ناامیدی یا درماندگی کنند که این امر بر روابط عاطفی و ارتباط نزدیک با کودک تأثیر می گذارد.

دلایل متداول پشت رفتار لجباز کودکان 

آگاهی از این دلایل برای درک رفتار کودک و برخورد موثر با کودک لجباز بسیار مهم است. در اینجا چند دلیل رایج برای رفتار لجبازانه کودکان آورده شده است:

میل به کنترل: لجبازی راهی برای کودکان در نظر گرفته می شود تا تمایل خود را برای کنترل بر مسائل ابراز کنند و خودشان تصمیم بگیرند. علاوه بر این، آنها احساس می‌کنند که نظر و صدایی دارند و می‌خواهند به نظرشان احترام گذاشته شود و شنیده شود.

میل به استقلال: لجبازی ممکن است ناشی از تمایل کودک به تجربه استقلال و تمرین تفکر خود باشد. کودکان می خواهند به تنهایی در امور روزمره خود به موفقیت و استقلال دست یابند و زمانی که احساس می کنند قادر به این کار نیستند، ممکن است به رفتارهای لجبازانه روی بیاورند.

ابراز طرد یا ناامیدی: کودکان از لجبازی به عنوان وسیله ای برای ابراز طرد یا ناامیدی استفاده می کنند. وقتی کودک به آنچه می‌خواهد نمی‌رسد یا احساس ناامیدی می‌کند، استفاده از لجبازی راهی برای ابراز آن احساسات و جلب توجه می‌شود.

محیط اطراف و سبک والدینی که کودک در معرض آن قرار می گیرد ممکن است بر رفتار لجبازانه او تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، اگر والدین محدودیت‌ها و نظم و انضباط مناسب در سبک فرزندپروری خود نداشته باشند، ممکن است کودک بیشتر مستعد رفتارهای لجبازانه شود.

نحوه برخورد با کودک لجباز:

چندین استراتژی موثر وجود دارد که والدین می توانند برای بهبود تعامل و ارتباط خود با فرزند لجباز خود استفاده کنند:

تکنیک های ارتباط موثر و گوش دادن فعال: 

والدین باید فعالانه حضور داشته باشند و به احساسات و نیازهای فرزندشان گوش دهند. با این حال، آنها باید حمایت عاطفی ارائه دهند و علاقه و درک تجربیات و مشکلات کودک را نشان دهند. از تکنیک های ارتباطی مؤثر مانند تأیید و راهنمایی مثبت استفاده کنید. احساسات و احترام خود را به احساسات کودک به گونه ای بیان کنید که به او کمک کند موقعیت خود را درک کند.

تعیین مرزهای روشن و اعمال نظم و انضباط:

 قوانین روشنی برای رفتار قابل قبول و غیرقابل قبول وضع کنید. برای کودک توضیح دهید که چه کاری باید انجام دهد و عواقب احتمالی رفتار لجبازی چیست. زمانی که کودک با قوانین تعیین شده مغایرت دارد، نظم و انضباط عادلانه ارائه دهید. در اجرای عواقب رفتار غیرقابل قبول قاطع و ثابت قدم باشید.

تشویق رفتار مثبت و ارائه پاداش: 

رفتار مثبت را از طریق تحسین و تشویق تقویت کنید. به اقدامات و ابتکارات مثبت کودک علاقه نشان دهید. برای ایجاد انگیزه در کودک برای اتخاذ رفتار مثبت و بهبود تعاملات خود، جوایز کوچکی ارائه دهید.

به کارگیری مهارت های حل مسئله و مذاکره: 

به کودک مهارت های حل مسئله و مذاکره برای رویارویی با موقعیت های چالش برانگیز را آموزش دهید. علاوه بر این، به آنها کمک کنید تا توانایی خود را برای ابراز احساسات خود به طور مناسب و یافتن راه حل های قابل قبول دو طرف توسعه دهند. از تکنیک های مذاکره برای رسیدن به توافق بین خواسته های کودک و قوانین تعیین شده استفاده کنید. به آنها اجازه دهید در تصمیم گیری ها شرکت کنند و راه حل هایی بیابند که برای همه قابل قبول باشد.