سکته مغزی چیست: مروری بر آنچه باید بدانید

سکته مغزی می تواند هم برای بیمار و هم برای خانواده او طاقت فرسا باشد، و ندانستن دقیق سکته مغزی یا پیامدهای سلامتی آن می تواند ناراحت کننده باشد. برای کمک به آمادگی بهتر برای رسیدگی به سکته مغزی، در اینجا سه ​​سوال رایج درباره سکته مغزی پرسیده می شود، به علاوه پاسخ آنها:

1. سکته مغزی چیست؟

سکته مغزی نوعی آسیب مغزی است که زمانی رخ می دهد که بافت مغز نتواند مواد مغذی و اکسیژن کافی دریافت کند. این به این دلیل اتفاق می افتد که جریان خون به مغز قطع شده یا به نوعی کاهش یافته است. بدون مقدار مناسب مواد مغذی و اکسیژن، سلول های مغز به سرعت شروع به مردن می کنند، اما اقدامات اولیه می تواند آسیب مغزی را به حداقل برساند و عوارض را کاهش دهد. بازماندگان سکته مغزی، بسته به اینکه کدام قسمت از مغزشان آسیب دیده است، اغلب ضعف در یک طرف بدن، همراه با مشکلات حرکت، فکر یا صحبت کردن دارند.

2. چه چیزی باعث سکته می شود؟

بیشتر سکته‌ها  سکته‌های ایسکمیک هستند که به دلیل محدودیت جریان خون در مغز ایجاد می‌شوند. این نوع سکته ناشی از مسدود شدن رگ های خونی توسط یک لخته یا باریک شدن بیش از حد برای عبور خون است. در طول سکته مغزی ایسکمیک، سلول های خونی در ناحیه آسیب دیده مغز به دلیل کمبود اکسیژن شروع به مردن می کنند. «مینی سکته مغزی» یک حمله ایسکمیک گذرا است که شبیه به سکته مغزی ایسکمیک است اما شدت کمتری دارد و با آسیب دائمی همراه نیست.

سکته های هموراژیک  نوع دوم است که زمانی رخ می دهد که یک رگ خونی ترکیده و خون به مغز نشت کند و متعاقباً باعث آسیب شود. سکته های هموراژیک می تواند ناشی از شرایط مختلفی باشد که بر رگ های خونی تأثیر می گذارد.

3. سکته مغزی در چه کسانی شایع است؟

سکته‌های مغزی اغلب در افراد مسن‌تر اتفاق می‌افتد و تقریباً  75 درصد از سکته‌های مغزی  افراد 65 سال یا بالاتر را تحت تأثیر قرار می‌دهند. اگرچه سکته مغزی در افراد مسن شایع‌تر است، اما افراد در هر سنی ممکن است دچار سکته شوند.

بهبودی پس از سکته مغزی: انتظار چه چیزی

دانستن اینکه از فرآیند توانبخشی و بهبود سکته مغزی چه انتظاری باید داشت دشوار باشد. با این حال، پاسخ به این سوالات متداول می تواند به شما کمک کند تا بهتر آماده شوید.

چه نوع علائمی رایج است؟

سکته مغزی می تواند اثرات جسمی، روحی و روانی داشته باشد. در اینجا شرایط فیزیکی رایجی که پس از سکته مغزی رخ می دهد، آورده شده است:

• ضعف یا فلج:  ضعف یا فلج در  80 درصد از قربانیان سکته مغزی رخ می دهد . ممکن است یک سمت کل بدن تحت تأثیر قرار گیرد یا حرکت فقط یک پا یا بازو مختل شود. بسته به اینکه کدام سمت مغز سکته را تجربه کرده باشد، طرف مقابل بدن اثرات آن را خواهد دید.
• عوارض تعادل یا هماهنگی:  یک بازمانده از سکته مغزی ممکن است علیرغم قدرت عضلانی کافی برای نشستن، ایستادن یا راه رفتن دچار مشکل شود.
• احساس درد یا بی حسی:  احساسات غیرطبیعی ممکن است باعث شود که بازمانده سکته مغزی نتواند در بعضی مواقع راحت یا آرام شود.
• مشکل در بلع:  مشکلات در بلع ممکن است خوردن را پس از سکته ناامیدتر کند.
• مشکلات کنترل روده یا ادرار:  بی اختیاری روده یا ادرار می تواند در بازماندگان سکته شایع باشد.
• خستگی:  بیماران سکته مغزی ممکن است به سرعت خسته شوند، که می تواند مشارکت کامل در برنامه توانبخشی سکته مغزی را چالش برانگیز کند.

بازماندگان سکته مغزی ممکن است این علائم سلامت روان را نیز تحمل کنند:

• آفازی:  آفازی یک اختلال زبانی است که با تأثیر بر توانایی بیمار در درک و بیان زبان گفتاری و نوشتاری باعث ایجاد مشکلات ارتباطی می شود. به طور معمول گفتار درمانی درمان اصلی آفازی است. اگرچه ممکن است طاقت فرسا به نظر برسد، اما دانستن اینکه آفازی چیست و چگونه آن را برطرف کنید گام بزرگی به سوی بهبودی است.
• عوارض شناختی:  یک بازمانده از سکته ممکن است با طیف وسیعی از چالش های شناختی مانند مشکلات حافظه، کوتاه شدن دامنه توجه، مشکل در یادگیری یا مشکل در تفکر واضح مواجه شود.
• بی توجهی بدنی:  برای یک بیمار سکته مغزی غیرمعمول نیست که به سمت ضعیف‌تر خود نگاه نکند یا حتی غذا را از نیمه بشقاب مطابق با سمت ضعیف‌تر خود نخورد.
• ناآگاهی از علائم:  بازماندگان سکته مغزی ممکن است به طور کامل میزان علائم خود را درک نکرده و توانایی خود را برای انجام وظایف مانند گذشته اشتباه ارزیابی کنند.

اینها برخی از اثرات عاطفی است که ممکن است یک بازمانده از سکته مغزی تجربه کند:

• افسردگی:  اگرچه ممکن است تا هفته‌ها پس از سکته مغزی ظاهر نشود، اما بازماندگان اغلب با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند. ایجاد احساس ناامیدی یا بدبینی طبیعی است. برای افکار خودکشی باید از متخصص کمک گرفت.
• اضطراب:  اثرات سکته مغزی می تواند اضطراب آور باشد. برای بیماران سکته مغزی غیرعادی نیست که بیش از حد معمول احساس اضطراب یا نگرانی کنند.
• نوسانات خلقی و طغیان:  از آنجایی که تطبیق با اثرات سکته مغزی از نظر عاطفی بسیار آزاردهنده است، بیماران سکته مغزی تمایل به انفجار ناگهانی احساسات مانند خنده، عصبانیت یا گریه دارند.

چند درصد از بیماران سکته مغزی بهبودی کامل پیدا می کنند؟

تا حدی، مغز می تواند خود را پس از سکته بهبود بخشد. با مقدار مناسب توانبخشی، مهارت های گفتاری، شناختی، حرکتی و حسی فرد می تواند به طور پیوسته بازیابی شود. اگرچه فقط  10٪ از افراد تقریباً به طور کامل  پس از سکته بهبود می یابند، 25٪ فقط آسیب های جزئی دارند و 40٪ آسیب های متوسطی دارند که با مراقبت های ویژه قابل کنترل هستند.

مدت زمان ریکاوری چقدر است؟

زمان دقیق بهبودی سکته مغزی به شدت سکته اولیه و میزان آسیب ناشی از آن بستگی دارد. سریعترین پیشرفت بهبودی در  سه تا چهار ماه  بلافاصله پس از سکته مغزی انجام می شود، با پیشرفت تدریجی تر در سال اول و دوم پس از آن. با اقدامات توانبخشی مداوم، مانند درمان های فیزیکی، گفتار و کاردرمانی، بیماران سکته مغزی می توانند دستاوردهای طولانی مدت داشته باشند.

این چگونه بر زندگی روزمره تأثیر می گذارد؟

بیماران سکته مغزی ممکن است در فعالیت های روزمره زندگی مانند حمام کردن و لباس پوشیدن که قبلا آسان بودند، مشکل داشته باشند. کارهای پیچیده تر مانند خانه داری و رانندگی که به عنوان فعالیت های ابزاری شناخته می شوند نیز ممکن است دشوارتر از قبل از سکته باشند. علائم فیزیکی سکته مغزی همچنین ممکن است منجر به مشکلات خاص تری مانند تجربه اسپاستیسیتی یا یادگیری استفاده از قسمت قوی‌تر بدن شود.

همراه با اثرات فیزیکی، علائم شناختی سکته مغزی ممکن است فعالیت‌های ذهنی روزمره را برای بازماندگان دشوارتر کند، مانند به خاطر سپردن محل قرارگیری یک آیتم، دنبال کردن دستورالعمل‌ها یا پیگیری تاریخ و زمان. برخی از مشکلات ناشی از تحمل سکته مغزی ممکن است تا زمانی که بیمار به خانه بازگردد قابل توجه نباشد. بنابراین، فردی باید در خانه باشد که بیمار بتواند در صورت نیاز به او کمک کند.

6 نکته برای مراقبان سکته مغزی

مسئولیت مراقبت از یک بازمانده سکته مغزی می تواند سنگین باشد. اگر به طور ناگهانی متوجه شدید که وارد نقش مراقبت می‌شوید، در اینجا شش نکته وجود دارد که به شما در انجام این فرآیند کمک می‌کند:

1. با متخصصان مراقبت های بهداشتی صحبت کنید

برای اینکه بهترین مراقب ممکن باشید، باید به درستی مطلع باشید. اگرچه ممکن است در چند روز اول با اطلاعات جدید بمباران شده باشید، سعی کنید تا جایی که می توانید برای آگاهی از سطح مراقبتی که عزیزتان به آن نیاز دارد، از آن استفاده کنید. طبیعی است که در ابتدا احساس ناراحتی کنید و مطمئن نباشید که چه کاری باید انجام دهید، بنابراین در صورت نیاز به دنبال مشاوره پزشکی برای یک مراقب خوب، کلیدی است.

شما می توانید با پرسیدن هر گونه سؤالی که ممکن است از متخصصان مراقبت های بهداشتی برای درمان آنها داشته باشید، در روند بهبودی عزیزتان نقشی فعال داشته باشید. به عنوان مثال، ممکن است تعجب کنید که آیا فرد می تواند از آفازی بهبود یابد. برای آماده شدن کامل، فهرستی از سوالات را برای هر قرار ملاقات پزشکی بیاورید. علاوه بر سؤالات خود، از عزیزتان بپرسید که آیا سؤالی دارد که از پرسیدن آنها ترسو باشد.

2. وضعیت مالی خود را ارزیابی کنید

حتی با کمک بیمه درمانی یا Medicaid، درمان سکته مغزی می تواند بار مالی داشته باشد، و پیمایش در سیستم مراقبت های بهداشتی می تواند گیج کننده باشد. ابتدا با شرکت بیمه خود تماس بگیرید تا دقیقاً بدانید که هزینه های پرداختی برای سکته مغزی عزیزتان چقدر خواهد بود. بسته به آنچه شرکت بیمه شما می گوید، ممکن است لازم باشد برای دریافت کمک مالی درخواست تجدیدنظر بدهید یا با بخش خدمات اجتماعی یا مدیر پرونده بیمارستان خود تماس بگیرید.

هنگامی که هزینه کلی هزینه های بیمارستان را تعیین کردید، می توانید شروع به محاسبه هزینه های مراقبت کنید. فاکتور درآمد از دست رفته از دست دادن کار عزیزتان، همراه با مقدار کاری که ممکن است برای ارائه خدمات از دست بدهید. 

اگر نمی‌توانید به اندازه‌ای که نیاز دارید از محل کار خود مرخصی بگیرید، در صورت عدم حضور با یک ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی حرفه‌ای برای کمک بیشتر در نظر بگیرید. اگر فرد مورد علاقه شما  مدیکر داشته باشد ، خدمات پزشکی و توانبخشی و هر گونه درمان سرپایی ضروری تحت پوشش قرار می گیرد.