جمجمه انسان که مغز را در خود جای داده و از آن محافظت می کند از شش استخوان اصلی تشکیل شده است: اتموئید، پیشانی، پس سری، جداری، اسفنوئید و گیجگاهی. در رشد طبیعی، استخوان های جمجمه تا حدود دو سالگی جدا می مانند. سپس استخوان‌های مجزای جمجمه با هم ترکیب می‌شوند و در طول بزرگسالی به همین شکل باقی می‌مانند.برای ارتباط با بهترین جراح قاعده جمجمه در تهران اینجا کلیک کنید
اتموئید بخشی از حفره چشم را تشکیل می دهد .
قسمت جلویی قسمت بالای سر، پیشانی، برآمدگی های ابرو و حفره بینی را تشکیل می دهد.
اکسیپیتال در قسمت پشتی پایین سر قرار دارد و پشت و پایه جمجمه را تشکیل می دهد . این نقطه اتصال با گردن است.
جداری بخش عمده ای از جمجمه را تشکیل می دهد و بخش های بزرگی از بالا، پهلوها و پشت سر را می پوشاند .
اسفنوئید در ناحیه شقیقه سر قرار دارد و بخشی از حفره چشم را تشکیل می دهد .
تمپورال در کنار سر بالای گوش قرار دارد و به سمت پایین در پشت گوش به سمت فک امتداد می یابد .
این استخوان ها توسط بافت های قوی و فیبری به نام بخیه های جمجمه در کنار هم نگه داشته می شوند . در بزرگسالان، این بخیه‌ها به هم متصل می‌شوند و جمجمه برای محافظت از مغز سفت است، اما در یک نوزاد، این بخیه‌ها انعطاف‌پذیر هستند.
بخیه کرونال در کنار سر قرار دارد که از نقطه نرم تا ناحیه جلوی گوش امتداد دارد.
بخیه لامبدوئیدال در پشت سر بین استخوان های اکسیپیتال و جداری قرار دارد. بخیه متوپیک بین نقطه نرم و ریشه بینی قرار دارد و به پیشانی اجازه می دهد تا رشد طبیعی داشته باشد و حدقه های چشم به درستی از هم جدا شوند.
بخیه ساژیتال در بالای سر قرار دارد و از نقطه نرم تا پشت سر امتداد دارد.
فضاهای بین استخوان ها در بافت های فیبری فونتانل نامیده می شود. فونتانل های قدامی، خلفی، اسفنوئید و ماستوئید منافذی هستند که به عنوان بخشی از رشد طبیعی خود به خود بسته می شوند. فونتانل که بیشتر به عنوان نقطه نرم کودک از آن یاد می شود، فونتانل قدامی بالای سر است.
- سینوستوز کرونر از گوش شروع می شود و به بخیه ساژیتال باز می گردد. بسته شدن زودرس منجر به وضعیتی به نام پلاژیوسفالی قدامی می شود. این ممکن است باعث صاف شدن پیشانی نوزاد در سمت آسیب دیده شود. بالا آمدن حدقه چشم، (دیستوپی عمودی) در سمت درگیر، انحراف بینی و جمجمه مایل نیز ممکن است رخ دهد. اگر درمان نشود، ممکن است منجر به آمبلیوپی شود - از دست دادن بینایی در سمت آسیب دیده.
- سینوستوز لامبوئیدال نادرترین شکل کرانیوسینوستوز است. بسته شدن زودرس این بخیه منجر به وضعیتی به نام پلاژیوسفالی خلفی می شود. این ممکن است باعث مسطح شدن پشت سر در سمت آسیب دیده، بیرون زدگی استخوان ماستوئید و موقعیت خلفی گوش آسیب دیده شود. همچنین ممکن است باعث کج شدن جمجمه به طرفین شود. این وضعیت را می توان به اشتباه به عنوان مسطح شدن پس سری (پلاژیوسفالی موضعی) تشخیص داد.
- سینوستوز دوکورونال زمانی رخ می دهد که بخیه های کرونر چپ و راست درگیر شوند. بسته شدن زودهنگام این دو بخیه منجر به وضعیتی به نام براکی سفالی می شود. این ممکن است باعث شود که نوزاد پیشانی و ابروی صاف، برجسته و فرورفته داشته باشد.
- سینوستوز متوپیک از بینی شروع می شود و به بخیه ساژیتال باز می گردد. بسته شدن زودرس این بخیه منجر به وضعیتی به نام تریگونوسفالی می شود. این ممکن است باعث شود که کودک دارای پیشانی نوک تیز، برآمدگی خط وسط، جمجمه مثلثی شکل و چشم‌هایی باشد که خیلی نزدیک به هم به نظر می‌رسند.
- سینوستوز ساژیتال ، شایع ترین نوع کرانیوسینوستوز، از هر 1000 تولد زنده، سه تا پنج نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد و در مردان شایع تر است. بسته شدن زودهنگام این بخیه منجر به وضعیتی به نام اسکافوسفالی می شود. از آنجایی که جمجمه نمی تواند به طرفین منبسط شود، مجبور است به سمت جلو و عقب رشد کند. این ممکن است باعث شود که نوزاد پیشانی بیرون زده، شقیقه های باریک و سر کشیده داشته باشد.
- سه شنبه ۲۹ خرداد ۰۳ ۱۱:۲۸
- ۱۶ بازديد
- ۰ نظر