اکثریت قریب به اتفاق افرادی - بیش از 90٪ - با درد ناشی از بیماری دیسک گردن خود به خود با درمان های ساده و محافظه کارانه بهبود می یابند. با این حال، اگر سایر درمانها شکست بخورند یا علائم بدتر شوند تا جایی که ضعف در بازوها و یا پاهای شما ایجاد شود، ممکن است جراحی کمک کند. به این میلوپاتی دهانه رحم می گویند و جراحی توصیه می شود.
بیماری دیسک گردن به دلیل ناهنجاری در یک یا چند دیسک - بالشتک ها - که بین استخوان های گردن (مهره ها) قرار دارند، ایجاد می شود. هنگامی که دیسک آسیب می بیند - به دلیل بیماری دژنراتیو دیسک (یا DDD) یا یک علت ناشناخته - می تواند منجر به درد گردن ناشی از التهاب یا اسپاسم عضلانی شود . در موارد شدید، درد و بی حسی می تواند در بازوها ناشی از فشار روی ریشه های عصبی گردنی یا نخاع ایجاد شود.
جراحی برای بیماری دیسک گردن معمولاً شامل برداشتن دیسکی است که عصب را فشار می دهد یا بر روی نخاع فشار می آورد. این جراحی دیسککتومی نامیده می شود . بسته به محل قرارگیری دیسک، جراح میتواند آن را از طریق یک برش کوچک در قسمت جلویی (دیسککتومی قدامی) یا پشت (دیسککتومی خلفی) گردن در زمانی که شما تحت بیهوشی قرار میدهید، خارج کند. یک روش مشابه، میکرودیسککتومی ، دیسک را از طریق یک برش کوچکتر با استفاده از میکروسکوپ یا دستگاه بزرگنمایی دیگر خارج میکند.
اغلب، روشی برای بستن فضای باقی مانده هنگام برداشتن دیسک و بازگرداندن ستون فقرات به طول اولیه انجام می شود. بیماران دو گزینه دارند:
- تعویض دیسک مصنوعی دهانه رحم
- فیوژن دهانه رحم
در سال 2007، FDA اولین دیسک مصنوعی، دیسک پرستیژ سرویکال را تایید کرد، که ظاهر و حرکت آن بسیار شبیه چیز واقعی است، اما از فلز ساخته شده است. از آن زمان تاکنون چندین دیسک مصنوعی دهانه رحم ساخته و تایید شده است. تحقیقات در حال انجام نشان داده است که دیسک مصنوعی می تواند درد گردن و بازو را به همان اندازه ایمن و موثر به عنوان همجوشی دهانه رحم بهبود بخشد، در حالی که دامنه حرکتی را به خوبی یا بهتر از فیوژن دهانه رحم می دهد. افرادی که دیسک مصنوعی دریافت می کنند اغلب می توانند سریعتر به سر کار بازگردند. با این حال، جراحی برای جایگزینی دیسک طولانیتر طول میکشد و میتواند منجر به از دست دادن خون بیشتری نسبت به همجوشی دهانه رحم شود. همچنین مشخص نیست که دیسک های مصنوعی در طول زمان چگونه دوام می آورند. افرادی که دیسک مصنوعی دریافت می کنند همیشه می توانند بعداً فیوژن دهانه رحم را انتخاب کنند. اما اگر بیمار ابتدا فیوژن دهانه رحم داشته باشد، امکان قرار دادن دیسک مصنوعی در همان نقطه وجود ندارد.
با این حال، همه کاندیدای دیسک مصنوعی نیستند. افراد مبتلا به پوکی استخوان، بیماری مفصلی، عفونت، التهاب در محل، یا آلرژی به فولاد ضد زنگ ممکن است کاندیدای جراحی تعویض دیسک نباشند.
با جراحی فیوژن دهانه رحم ، جراح دیسک آسیب دیده را برمی دارد و یک پیوند استخوان (که از لگن بیمار یا از جسد گرفته می شود) در فضای بین مهره ها قرار می دهد. پیوند استخوان در نهایت به مهره های بالا و پایین آن می پیوندد. ممکن است یک صفحه فلزی به مهرههای بالا و پایین پیوند زده شود تا استخوان را در جای خود نگه دارد و در حین بهبودی و جوش خوردن با مهرهها، استخوان را در جای خود نگه دارد. دیسککتومی با فیوژن دهانه رحم اغلب می تواند به تسکین درد ناشی از بیماری دیسک ستون فقرات کمک کند. تنها نکته این است که پس از جراحی، بسیاری از افراد متوجه می شوند که درجاتی از حرکت در گردن خود را از دست می دهند.
خطرات جراحی دیسک گردن
اگرچه جراحی دیسک گردن به طور کلی بی خطر است، اما خطرات کمی دارد، از جمله:
- عفونت
- خون ریزی بیش از حد
- واکنش به بیهوشی
- گردن درد مزمن
- آسیب به اعصاب، عروق خونی، نخاع، مری یا تارهای صوتی
- عدم بهبودی
پس از جراحی فیوژن دهانه رحم، برخی از افراد ممکن است دچار مشکلات دیسک گردن در بالا و/یا زیر دیسک قبلی آسیب دیده شوند. یک مطالعه نشان داد که حدود 12 درصد از بیماران به بیماری دهانه رحم جدیدی مبتلا شدند که به جراحی دوم در طی 20 سال پس از جراحی اول نیاز داشت. هنوز مشخص نیست که دیسک مصنوعی همین مشکل را ایجاد کند یا خیر.
بهبودی پس از جراحی دیسک گردن
احتمالاً میتوانید ظرف چند ساعت پس از جراحی دیسک گردن از خواب برخیزید و حرکت کنید و سپس همان روز یا صبح روز بعد از بیمارستان به خانه بروید. کمی در ناحیه عمل شده احساس خواهید کرد، اما باید با گذشت زمان از بین برود.
فیوژن ممکن است بین سه ماه تا یک سال طول بکشد تا پس از عمل جراحی جامد شود، و شما همچنان ممکن است در این مدت علائمی داشته باشید. پزشک ممکن است توصیه کند که برای چهار تا شش هفته اول از یقه گردن برای حمایت از گردن خود استفاده کنید. شما ممکن است با خوردن یک رژیم غذایی سالم ، اجتناب از سیگار کشیدن، ورزش منظم و تمرین وضعیت بدنی خوب به سرعت این روند کمک کنید. قبل از شروع هر ورزش بعد از جراحی، با جراح خود مشورت کنید تا ببینید چه سطح فعالیتی برای شما مناسب است .
- یکشنبه ۲۷ خرداد ۰۳ ۱۰:۵۴
- ۲۳ بازديد
- ۰ نظر