تومور مغزی

تشخیص زودهنگام می تواند عامل مهمی در نتیجه تومورها در مغز باشد. تومورهای مغزی دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در کودکان زیر 15 سال و دومین عامل سریع رشد مرگ ناشی از سرطان در میان افراد بالای 65 سال است. طی سال آینده، بیش از 100000 نفر در ایالات متحده به تومور مغزی مبتلا خواهند شد. .

انواع تومورهای مغزی

تومورهای مغزی اولیه

تومورهایی که از بافت مغز شروع می شوند به عنوان تومورهای اولیه مغز شناخته می شوند و بر اساس نوع بافتی که در آن منشاء می گیرند طبقه بندی می شوند. شایع ترین تومورهای مغزی گلیوما هستند که در گلیال یا بافت حمایتی شروع می شوند. انواع مختلفی از گلیوما وجود دارد:

• آستروسیتوم.  این تومورها از سلول های کوچک ستاره ای شکل به نام آستروسیت ها به وجود می آیند. آنها ممکن است در هر نقطه از مغز یا نخاع رشد کنند. در بزرگسالان، آستروسیتوما اغلب در مغز ایجاد می شود. در کودکان، آنها در ساقه مغز، مخ و مخچه ایجاد می شوند. آستروسیتوم درجه III گاهی آستروسیتوم آناپلاستیک نامیده می شود. آستروسیتوم درجه IV معمولاً گلیوبلاستوما مولتی فرم نامیده می شود.
• گلیوم ساقه مغز  این تومورها در پایین ترین قسمت ساقه مانند مغز ایجاد می شوند. ساقه مغز بسیاری از عملکردهای حیاتی را کنترل می کند. اکثر گلیوماهای ساقه مغز آستروسیتومای با درجه بالا هستند.
• اپندیموما.  این تومورها معمولاً در پوشش بطن ها ایجاد می شوند. آنها همچنین ممکن است در نخاع ایجاد شوند. اگرچه این تومورها می توانند در هر سنی ایجاد شوند، اما بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی دیده می شوند.
• الیگودندروگلیوما.  این تومورها در سلول‌هایی ایجاد می‌شوند که میلین، پوشش چربی که از اعصاب محافظت می‌کند، تولید می‌کنند. این تومورها معمولاً در مغز ایجاد می شوند. آنها نادر هستند، به کندی رشد می کنند و معمولاً به بافت مغز اطراف گسترش نمی یابند. آنها اغلب در بزرگسالان میانسال رخ می دهند، اما در افراد در هر سنی دیده شده است.

انواع دیگری از تومورهای مغزی وجود دارند که در بافت گلیال شروع نمی شوند. برخی از رایج ترین آنها در زیر توضیح داده شده است:

• مدولوبلاستوما.  زمانی تصور می شد که این تومورها از سلول های گلیال ایجاد می شوند. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد که این تومورها از سلول های عصبی بدوی یا در حال رشدی که به طور معمول پس از تولد در بدن باقی نمی مانند، ایجاد می شوند. به همین دلیل، مدولوبلاستوماها گاهی اوقات تومورهای نورواکتودرمال اولیه (PNET) نامیده می شوند.
  
  بیشتر مدولوبلاستوماها در مخچه ایجاد می شوند. با این حال، آنها ممکن است در مناطق دیگر نیز رخ دهد. این تومورها اغلب در کودکان رخ می دهد و در پسران بیشتر از دختران دیده می شود.
• مننژیوم.  این تومورها از مننژها یا غشاهایی که مغز و نخاع را در بر می گیرند رشد می کنند. آنها معمولاً خوش خیم هستند. از آنجایی که این تومورها بسیار آهسته رشد می کنند، مغز ممکن است بتواند خود را با حضور آنها وفق دهد. مننژیوم ها اغلب قبل از ایجاد علائم بسیار بزرگ می شوند. اغلب در زنان بین 30 تا 50 سال رخ می دهد.
• شوانوماس.  این تومورها خوش خیم هستند و از سلول های شوان شروع می شوند که میلینی را تولید می کنند که از عصب آکوستیک یا عصب شنوایی محافظت می کند. آنها عمدتا در بزرگسالان رخ می دهد. این تومورها زنان را دو برابر مردان تحت تأثیر قرار می دهند.
• کرانیوفارنژیوم.  این تومورها در ناحیه غده هیپوفیز نزدیک هیپوتالاموس ایجاد می شوند. آنها معمولاً خوش خیم هستند اما گاهی اوقات بدخیم در نظر گرفته می شوند زیرا می توانند هیپوتالاموس، ناحیه ای از مغز را تحت فشار قرار دهند یا به آنها آسیب برسانند و بر عملکردهای حیاتی تأثیر بگذارند. این تومورها اغلب در کودکان و نوجوانان رخ می دهد.
• تومورهای سلول زایا.  این تومورها از رشد سلول های جنسی یا سلول های زایا به وجود می آیند. شایع ترین نوع تومور سلول زایا در مغز ژرمینوم است.
• تومورهای ناحیه پینه آل  این تومورها در یا اطراف غده صنوبری، اندام کوچکی در نزدیکی مرکز مغز ایجاد می‌شوند. تومور می تواند رشد آهسته (پینئوسیتوما) یا رشد سریع (پینئوبلاستوم) داشته باشد. دسترسی به ناحیه پینه آل بسیار دشوار است و این تومورها اغلب قابل برداشتن نیستند.