علل و درمان بی خوابی دوران کودکی

بیشتر والدین وقتی به بچه‌ها و مشکلات خواب فکر می‌کنند، کودکی در حال گریه را تصور می‌کنند. بسیاری از کودکان و نوجوانان بزرگتر نیز مشکلاتی در خواب دارند، از جمله مشکل در خوابیدن و بیدار شدن مکرر در نیمه شب.

متأسفانه، نخوابیدن در شب می تواند بر خلق و خو و رفتار کودک شما در طول روز تأثیر بگذارد و منجر به مشکلات مدرسه و انضباط شود.

بی خوابی دوران کودکی

مانند بزرگسالان، کودکان مبتلا به بی خوابی یا در خوابیدن مشکل دارند، یا در خواب ماندن مشکل دارند، یا پس از مدت زمانی که باید به طور معمول خواب باشند، استراحت خوبی ندارند. علاوه بر خواب آلودگی در طول روز، علائم بی خوابی دوران کودکی می تواند شامل موارد زیر باشد: 

• پرخاشگری
• کاهش دامنه توجه
• حالت افسردگی
• بیش فعالی
• تحریک پذیری
• مشکلات حافظه
• نوسانات خلقی

علل

یکی از دلایل رایج که بسیاری از کودکان به اندازه کافی نمی خوابند این است که خیلی دیر به رختخواب می روند. 2 این اغلب به این دلیل است که والدین انتظارات غیرواقع بینانه ای در مورد میزان خواب مورد نیاز فرزندانشان دارند یا به دلیل برنامه ریزی بیش از حد فرزندانشان، با فعالیت های زیاد و تکالیف زیاد. یا ممکن است کودک شما تا دیروقت بیدار باشد و پیام کوتاه بفرستد، با تلفن صحبت کند، بازی های ویدیویی انجام دهد یا تلویزیون تماشا کند .

به یاد داشته باشید که کودکان بین 6 تا 13 سال به 9 تا 11 ساعت خواب در هر شب نیاز دارند و نوجوانان به 8 تا 10 ساعت خواب نیاز دارند. 3 اگر ساعت خواب واقع بینانه ای تنظیم کنید و کودکتان هنوز خواب خوبی ندارد، علل رایج بی خوابی می تواند شامل موارد زیر باشد :

• اضطراب
• آسم (سرفه)
• کافئین
• افسردگی
• اگزما (خارش)
• اختلالات عصبی رشدی مانند اوتیسم، سندرم آسپرگر (که اکنون DSM-5 آن را به عنوان اختلال طیف اوتیسم طبقه بندی می کند) و ناتوانی ذهنی
• آپنه انسدادی خواب (خروپف)
• عادات بد خواب
• سندرم پاهای بی قرار
• عوارض جانبی داروها، از جمله محرک های مورد استفاده برای درمان ADHD، داروهای ضد افسردگی، کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد تشنج
• فشار

درمان ها

اگرچه والدین اغلب می‌خواهند برای درمان بی‌خوابی فرزندشان به نسخه‌ای مراجعه کنند، اما بسیار مهم‌تر است که به دنبال مشکلات پزشکی یا روان‌شناختی زمینه‌ای که ممکن است ابتدا نیاز به درمان داشته باشند، باشند. به عنوان مثال، اگر کودک شما آپنه انسدادی خواب دارد و شب ها با صدای بلند خروپف می کند و به طور مکرر تنفس متوقف می شود، ممکن است نیاز به برداشتن لوزه ها و آدنوئیدها داشته باشد. 2

یا اگر کودک شما به دلیل کنترل ضعیف آسم، سرفه های شبانه مکرر دارد، ممکن است به داروهای پیشگیری کننده قوی تری برای آسم نیاز داشته باشد. اگر کودک شما آپنه خواب، آسم یا افسرده دارد، قرص خواب راه حل نیست، به خصوص که هیچ قرص خوابی برای استفاده کودکان تایید نشده است. 4

داروها

داروهایی که گاهی در مواقع ضروری و مناسب استفاده می شوند عبارتند از : 5

• آنتی هیستامین ها، اگرچه معمولاً باعث خواب آلودگی در طول روز می شوند و فقط برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار می گیرند
• کلونیدین، مثلاً اگر فرزند شما دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یا مشکلات رفتاری باشد .
• ملاتونین
• ریسپردال (ریسپریدون)، برای کودکان مبتلا به اوتیسم یا مشکلات رفتاری
• داروهای ضد افسردگی آرام بخش، از جمله Elavil (آمی تریپتیلین) و Remeron (میرتازاپین)

مگر اینکه تشخیص دیگری دلیل بی خوابی کودک شما باشد، نسخه معمولاً جواب نمی دهد.

درمان های غیر دارویی

درمان‌های غیردارویی برای بی‌خوابی اولیه، یا بی‌خوابی دوران کودکی که ناشی از بیماری دیگری نیست، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• اجتناب از کافئین
• ورزش منظم
• اگر فرزندتان ظرف 10 تا 20 دقیقه نخوابد، از رختخواب بلند شوید و کارهای آرامی مانند مطالعه انجام دهید.
• داشتن یک برنامه منظم از زمان رفتن کودک به رختخواب و بیدار شدن، از جمله آخر هفته ها و تعطیلات
• محدود کردن زمان صرف شده در رختخواب فقط به خوابیدن، به این معنی که از مطالعه، انجام تکالیف یا تماشای تلویزیون در رختخواب خودداری کنید.
• توقف فعالیت های تحریک کننده 30 تا 60 دقیقه قبل از خواب، مانند بازی های ویدیویی، تماشای تلویزیون، پیامک یا صحبت کردن با تلفن.
• آموزش تکنیک‌های تمدد اعصاب، از جمله تنفس دیافراگمی، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی، و تصویرسازی بصری که می‌تواند هنگام خواب از آنها استفاده کند.

مراجعه به مشاور یا روانشناس کودک، علاوه بر پزشک اطفال، برای اکثر کودکان مبتلا به بی خوابی نیز می تواند مفید باشد.