تفاوت بین درمان و روانپزشکی چیست؟

بسیاری از افرادی که با چالش سلامت روانی دست و پنجه نرم می کنند، دو راه درمانی پیدا می کنند - روانپزشکی و درمانی . در حالی که هر دو گزینه درمانی بر کمک به فرد در مدیریت علائم یک اختلال روانی متمرکز هستند، تفاوت های کلیدی وجود دارد که باید آنها را درک کنید. روانپزشکان پزشکانی هستند که با استفاده از دارو می توانند اختلالات سلامت روان را تشخیص داده و درمان کنند. از سوی دیگر، درمانگران متخصصان سلامت روان دارای مجوز هستند که از گفتار درمانی برای کمک به مدیریت احساسات و رفتارها استفاده می کنند. درمانگران نمی توانند دارو تجویز کنند. هر دو ارائه دهنده برای بهبود سلامت روان شما کار می کنند، فقط به روش های مختلف.

روانپزشکی در مقابل درمان: درک اصول

روانپزشکی چیست؟

روانپزشکی یک رشته پزشکی است که در زمینه سلامت روان تخصص دارد. با حداقل 11 سال آموزش، از جمله یک دانشکده پزشکی و رزیدنتی چهار ساله، روانپزشکان دارای شرایط لازم برای تشخیص اختلالات مختلف سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب هستند. آنها همچنین می توانند دارو را به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی تجویز کنند.

آموزش گسترده روانپزشکان آنها را برای ارائه یک رویکرد متعادل، ترکیبی از روان درمانی و مدیریت دارو برای مسائل مربوط به سلامت روان مجهز می کند.

تراپی چیست؟

درمان ، که اغلب روان‌درمانی یا مشاوره نامیده می‌شود، شامل بحث در مورد مسائل عاطفی و رفتاری با یک متخصص مجاز است. درمانگران از روش‌هایی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) برای کمک به مدیریت استرس یا ترس‌های غیرمنطقی استفاده می‌کنند. آنها معمولاً دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا هستند و بر درمان مبتنی بر گفتگو تمرکز می کنند، نه درمان پزشکی.

درمانگران اغلب با روانپزشکان برای مواردی کار می کنند که روش های گفتار درمانی مانند CBT ممکن است به طور کامل اختلالات شدید سلامت روان را برطرف نکنند. این همکاری امکان گزینه های دارویی و تشخیص بیشتر را فراهم می کند.

درک تفاوت های کلیدی

درک تفاوت های روانپزشکی و درمانی می تواند منابع سلامت روانی را که در دسترس شماست روشن کند. در اینجا تمایزات کلیدی وجود دارد:

• توانایی تجویز : روانپزشکان می توانند دارو تجویز کنند. درمانگران نمی توانند
• زمینه آموزشی : روانپزشکان پزشکانی هستند که آموزش وسیعی دارند. درمانگران عموما دارای مدرک روانشناسی یا مددکاری اجتماعی هستند.
• رویکرد درمان : روانپزشکان اغلب داروها را در برنامه های درمانی قرار می دهند، در حالی که درمانگران از روش های مبتنی بر گفتگو برای بهبود سلامت روان استفاده می کنند.