سلامت روانی نوجوانان

عوامل تعیین کننده سلامت روان

نوجوانی یک دوره حیاتی برای ایجاد عادات اجتماعی و عاطفی مهم برای بهزیستی ذهنی است. اینها شامل اتخاذ الگوهای خواب سالم است. ورزش منظم؛ توسعه مهارت های مقابله ای، حل مسئله و بین فردی؛ و یادگیری مدیریت احساسات محیط های حفاظتی و حمایتی در خانواده، در مدرسه و در کل جامعه مهم است.

عوامل متعددی بر سلامت روان تأثیر می گذارد. هر چه نوجوانان بیشتر در معرض عوامل خطر قرار گیرند، تأثیر بالقوه آن بر سلامت روان آنها بیشتر می شود. عواملی که می توانند در ایجاد استرس در دوران نوجوانی نقش داشته باشند عبارتند از قرار گرفتن در معرض ناملایمات، فشار برای همنوایی با همسالان و کشف هویت. نفوذ رسانه ها و هنجارهای جنسیتی می تواند اختلاف بین واقعیت زیسته نوجوان و ادراکات یا آرزوهای آنها برای آینده را تشدید کند. سایر عوامل مهم تعیین کننده شامل کیفیت زندگی در خانه و روابط آنها با همسالان است. خشونت (به ویژه خشونت جنسی و قلدری)، تربیت خشن والدین و مشکلات شدید و اجتماعی-اقتصادی از خطرات شناخته شده برای سلامت روان هستند.

برخی از نوجوانان به دلیل شرایط زندگی، انگ، تبعیض یا طرد شدن، یا عدم دسترسی به حمایت و خدمات با کیفیت، در معرض خطر بیشتری از شرایط سلامت روان هستند. اینها شامل نوجوانانی است که در محیط های بشردوستانه و شکننده زندگی می کنند. نوجوانان مبتلا به بیماری مزمن، اختلال طیف اوتیسم، ناتوانی ذهنی یا سایر بیماری های عصبی؛ نوجوانان باردار، والدین نوجوان، یا کسانی که ازدواج های زودهنگام یا اجباری دارند. یتیمان؛ و نوجوانان از پیشینه های قومی یا جنسی اقلیت ها یا سایر گروه های تبعیض آمیز.

اختلالات عاطفی

اختلالات عاطفی در بین نوجوانان شایع است. اختلالات اضطرابی (که ممکن است شامل هراس یا نگرانی بیش از حد باشد) در این گروه سنی شایع‌تر است و در بین افراد مسن‌تر از نوجوانان جوان‌تر شایع‌تر است. تخمین زده می شود که 3.6 درصد از افراد 10 تا 14 ساله و 4.6 درصد از 15 تا 19 ساله اختلال اضطرابی را تجربه می کنند. تخمین زده می شود که افسردگی در بین 1.1 درصد از نوجوانان 10 تا 14 ساله و 2.8 درصد از نوجوانان 15 تا 19 ساله رخ می دهد. افسردگی و اضطراب در برخی از علائم مشابه، از جمله تغییرات سریع و غیرمنتظره در خلق و خوی مشترک هستند.

اختلالات اضطرابی و افسردگی می تواند به شدت بر حضور در مدرسه و تکالیف مدرسه تأثیر بگذارد. کناره گیری اجتماعی می تواند انزوا و تنهایی را تشدید کند. افسردگی می تواند منجر به خودکشی شود.

اختلالات رفتاری

اختلالات رفتاری در میان نوجوانان جوان تر از نوجوانان مسن تر شایع تر است. اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) که با مشکل در توجه، فعالیت بیش از حد و عمل بدون توجه به عواقب مشخص می شود، در بین 3.1 درصد از نوجوانان 10-14 ساله و 2.4 درصد از افراد 15-19 ساله رخ می دهد (1) . اختلال سلوک (شامل علائم رفتار مخرب یا چالش برانگیز) در بین 3.6 درصد از نوجوانان 10 تا 14 ساله و 2.4 درصد از افراد 15 تا 19 ساله رخ می دهد (1) . اختلالات رفتاری می تواند بر تحصیلات نوجوانان تأثیر بگذارد و اختلال سلوک ممکن است منجر به رفتار مجرمانه شود.