ADHD چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر فکر می کنید کودک شما دارای ADHD است، با پزشک کودک خود قرار ملاقات بگذارید.  آنها یک چکاپ، از جمله بررسی بینایی و شنوایی، انجام می دهند تا مطمئن شوند چیز دیگری باعث ایجاد علائم نمی شود.برای ارتباط با روانپزشک خوب اینجا کلیک کنید

برای تشخیص ADHD، پزشکان با پرسش در مورد سلامت، رفتار و فعالیت کودک شروع می کنند. آنها با والدین و بچه ها در مورد چیزهایی که متوجه شده اند صحبت می کنند. ممکن است پزشک از شما بخواهد که چک لیست هایی را در مورد رفتار فرزندتان تکمیل کنید و ممکن است از شما بخواهد که یک چک لیست به معلم فرزندتان نیز بدهید.

پس از به دست آوردن این اطلاعات، پزشکان ADHD را در صورتی تشخیص می دهند که مشخص باشد:

• مشکل کودک در توجه، بیش فعالی یا تکانشگری فراتر از حد معمول برای سن او است.
• این رفتارها از دوران کودکی ادامه داشته است.
• این رفتارها در مدرسه و خانه بر کودک تأثیر می گذارد.
• بررسی سلامت نشان می‌دهد که یکی دیگر از مسائل مربوط به سلامتی یا یادگیری باعث ایجاد این مشکلات نمی‌شود.

بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD مشکلات یادگیری، رفتارهای مخالف و نافرمانی یا مشکلات خلقی و اضطرابی دارند. پزشکان معمولا این موارد را همراه با ADHD درمان می کنند.

در صورت نیاز پزشک می تواند شما را به روانشناس کودک یا روانپزشک ارجاع دهد.

ADHD چگونه درمان می شود؟

درمان ADHD معمولاً شامل موارد زیر است:

• پزشکی . این کار توانایی مغز را برای توجه، کاهش سرعت و استفاده بیشتر از خودکنترلی فعال می کند.
• رفتار درمانی. درمانگران می توانند به بچه ها کمک کنند تا مهارت های اجتماعی، عاطفی و برنامه ریزی را توسعه دهند که با ADHD عقب مانده است.
• مربیگری والدین. از طریق مربیگری، والدین بهترین راه‌ها را برای پاسخ به مشکلات رفتاری که بخشی از ADHD هستند، یاد می‌گیرند.
• پشتیبانی مدرسه. معلمان می توانند به بچه های مبتلا به ADHD کمک کنند تا به خوبی از مدرسه لذت ببرند.

درمان مناسب به بهبود ADHD کمک می کند. والدین و معلمان می توانند به بچه های کوچکتر آموزش دهند که در مدیریت توجه، رفتار و احساسات خود بهتر عمل کنند. با بزرگتر شدن، کودکان باید یاد بگیرند که توجه و کنترل خود را بهبود بخشند.

وقتی ADHD درمان نشود، موفقیت برای بچه‌ها دشوار است. این ممکن است منجر به عزت نفس پایین، افسردگی، رفتار مخالف، شکست مدرسه، رفتار ریسک پذیر یا درگیری خانوادگی شود.