میکرودیسککتومی چیست؟

میکرودیسککتومی یک روش جراحی برای تسکین درد و سایر علائمی است که زمانی رخ می دهد که فتق دیسک در ستون فقرات روی ریشه عصبی مجاور فشار می آورد. در حین عمل، جراح با برداشتن قطعات کوچک دیسک، استخوان و رباط عصب را آزاد می کند.

میکرودیسککتومی گاهی اوقات به عنوان یک جراحی کم تهاجمی ستون فقرات توصیف می‌شود، زیرا فقط به یک برش کوچک و استفاده از میکروسکوپ یا عینک جراحی به نام لوپ برای بزرگ‌نمایی محل آسیب نیاز دارد. جراح همچنین از ابزارها و ابزارهای کوچکتری برای کار در فضای محدود ستون فقرات استفاده می کند. میکرودیسککتومی نوعی جراحی رفع فشار ستون فقرات است و اصطلاح میکرودکمپرسیون - که به برداشتن هر استخوان یا رباطی که عصب را تحت فشار قرار می دهد با جراحی توصیف می کند - همچنین ممکن است برای توصیف این روش استفاده شود. با این حال، اصطلاح "microdiscectomy" بیشتر برای برداشتن قطعه ای از بافت دیسک فتق که باعث علائم بیمار می شود، اختصاص دارد.

از آنجایی که اکثر بیماران از فتق دیسک بدون جراحی بهبود می یابند، میکرودیسککتومی تنها پس از درمان محافظه کارانه، از جمله فیزیوتراپی، تزریق کورتیزون و سایر داروها برای حداقل 6 تا 12 هفته، بدون ایجاد تسکین توصیه می شود. در برخی موارد، ضعف حرکتی ممکن است دلیلی برای انجام این جراحی زودتر باشد. بیماران مبتلا به سندرم دم اسبی نیاز به مداخله جراحی فوری دارند. این وضعیتی است که در آن فشار روی اعصاب در قسمت پایینی ستون فقرات بر عملکرد مثانه و روده تأثیر می گذارد، اما کمتر از 1٪ از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد.

جراح چگونه میکرودیسککتومی را انجام می دهد؟

جراحی میکرودیسککتومی ممکن است با استفاده از یکی از سه روش کم تهاجمی برای دسترسی به فتق دیسک و عصب انجام شود: میکرودیسککتومی خط وسط، لوله‌ای یا آندوسکوپی.

از لحاظ تاریخی، دیسککتومی سنتی نیاز به یک برش بزرگ داشت و شامل برداشتن کل دیسک بود. امروزه با در دسترس بودن تکنیک ها و تجهیزات پیشرفته، تقریباً همه جراحان ستون فقرات، میکرودیسککتومی را انجام می دهند. این روش معمولاً منجر به تسکین سریع و گاهی فوری درد می شود

تکنیک های میکرودیسککتومی

• میکرودیسککتومی خط میانی، که در آن جراح یک برش عمودی یک تا دو اینچی در پشت ایجاد می‌کند، عضلات اطراف را از روی مهره‌ها بلند می‌کند و از ابزارهایی برای جدا کردن لایه‌های بافت در طول عمل استفاده می‌کند.
• میکرودیسککتومی لوله‌ای که در آن جراح یک سری لوله‌های کوچک یا گشادکننده‌ها را از طریق یک برش کوچک وارد می‌کند تا یک راهرو از طریق عضله ایجاد کند تا در آن عمل کند و در نتیجه اختلال کمتری در این بافت ایجاد کند.
• میکرودیسککتومی آندوسکوپی (گاهی اوقات به عنوان دیسککتومی میکروآندوسکوپی نیز شناخته می شود)، که در آن یک برش حتی کوچکتر ایجاد می شود و جراح از یک دوربین و ابزار کوچک استفاده می کند. این رویکرد همچنین شامل اختلال کمتری در بافت های اطراف می شود.