انواع درمان برای گروه ها

درمانگران می توانند جنبه هایی از رویکردهای درمانی فوق الذکر را برای افراد، زوج ها و گروه ها اعمال کنند.

در حالی که زوج درمانی برای دو یا چند نفر که بر روی سلامت رابطه خود کار می کنند اعمال می شود، مراجعان می توانند از درمان فردی یا گروهی برای کار بر روی چالش های شخصی خود استفاده کنند. درمان فردی توجه منحصر به فردی را ارائه می دهد و نتایجی را به همراه دارد که برای آن فرد اعمال می شود. گروه درمانی ممکن است زمان بیشتری ببرد، اما می تواند گزینه مقرون به صرفه تری نیز باشد. همچنین ممکن است افراد فرصتی برای ارتباط با دیگرانی که مسائل یا تجربیات مشابهی دارند را دوست داشته باشند.

زوج درمانی

• زوج درمانی مشارکتی [CCT]: زوج ها یاد می گیرند به جای مخالفت با یکدیگر در مشکلات به یکدیگر کمک کنند.
• مدل رشدی زوج درمانی: تمرکز بر رشد شرکا به صورت فردی و زوجی
• زوج درمانی به روش گاتمن: شکلی ساختارمند و هدفمند از درمان که بر درک، همدلی، ارتباط، خلع سلاح درگیری های کلامی و تقویت رشد بین فردی تمرکز دارد.
• درمان رابطه ایماگو: با استفاده از روش‌های روان‌شناختی معنوی، رفتاری و غربی برای کمک به زوج‌ها در برقراری ارتباط سالم با یکدیگر، حل تعارض‌ها و کشف عوامل دوران کودکی که ممکن است منجر به مسائل جاری شود.
• زندگی درمانی رابطه‌ای: کمک به شرکا برای حل تعارضات، توسعه مسئولیت‌پذیری شخصی، بهبود ارتباطات و تقویت صمیمیت
• درمان تقویت روابط: آموزش به زوج ها و خانواده ها برای برقراری ارتباط بهتر با احساسات و توسعه راهبردهای مقابله ای

خانواده درمانی

• درمان روایت دلبستگی خانواده: خانواده درمانی برای کودکان دارای اختلال رفتاری، اغلب کودکانی که در گذشته از سوء استفاده و مشکلات دلبستگی رنج می‌بردند.
• درمان سیستم های خانواده: از نظریه سیستم ها به عنوان پایه ای برای بررسی چگونگی تأثیر رفتارها بر عملکرد واحد خانواده استفاده می کند و بالعکس، معمولاً با تعارضات خانوادگی مقابله می کند.
• فرزند درمانی: به والدین تکنیک های بازی درمانی را آموزش می دهیم تا بتوانند از این تکنیک ها با فرزندان خود استفاده کنند
• سیستم های درونی خانواده: درک کامل افراد از طریق تجزیه و تحلیل آنها در بافت خانواده. استفاده از این تحلیل برای پرداختن به مسائل و ارزیابی بخش‌های مختلف «فره شخصیت‌های» یک فرد
• درمان تعاملی والد-کودک [PCIT]: به ​​والدین آموزش می‌دهد که چگونه روابط خود را با فرزندانشان از طریق تعامل بهتر با آنها بهبود بخشند، اغلب با هدف کاهش رفتارهای منفی و تقویت پیوندها.
• کار والدین: کمک به والدین با تجزیه و تحلیل رابطه بین والدین و فرزند، بررسی مضامین و ایجاد یک روایت مثبت از فرزند پروری.
• درمان سیستمی تحول آفرین ساتر: بهبود روابط و ارتباطات درون خانواده با پرداختن به اعمال، احساسات و ادراکات در زمینه پویایی خانواده

گروه درمانی

در گروه درمانی انواع گروه ها و رویکردهای درمانی برای گروه ها وجود دارد. اگرچه بیشتر آنها با نوعی سوء مصرف مواد سروکار دارند، اما این مسائل می تواند از آسیب و غم گرفته تا سوء مصرف و اعتیاد متغیر باشد.

در اینجا رایج ترین انواع و رویکردها آورده شده است:

• گروه های شناختی-رفتاری/حل مسئله: استفاده از رویکرد CBT برای تفسیر اعتیاد و وابستگی به عنوان رفتارهای آموخته شده که مشتریان می توانند آن را اصلاح کنند.
• روان درمانی گروهی فرآیند بین فردی: شفا با تغییر پویایی های روان شناختی ناسازگار درونی و بین فردی
• گروه درمانی پویا اصلاح شده [MDGT]: با استفاده از یک رویکرد بین فردی برای رسیدگی به کاستی های خود تنظیمی سوء استفاده کنندگان و معتادان
• گروه‌های آموزشی روانی: آموزش مراجعان در مورد سوء مصرف مواد، رفتارها و پیامدهای مرتبط
• گروه‌های توسعه مهارت‌ها: به افراد مهارت‌هایی را آموزش می‌دهند که برای پرهیز از سوء مصرف مواد به آن‌ها نیاز دارند
• گروه‌های حمایتی: تقویت مهارت‌های بین فردی و همکاری با سایر مشتریان برای حفظ پرهیز و بهبود عزت نفس، اعتماد به نفس و غیره.