سیب سلامتی

صدها روانشناس کودک  در ایالات متحده وجود دارد . پس چگونه برای فرزندتان مناسب انتخاب می کنید؟

انتخاب روانشناس کودک مناسب می تواند آینده درخشان کودک شما را بسازد یا آن را خراب کند. این امر فشار زیادی بر شما وارد می کند تا تصمیم درستی بگیرید.

در ادامه بخوانید تا ببینید چگونه می توانید در مورد یافتن درمانگر جوان مناسب برای فرزندتان اقدام کنید. 

سوالات زیادی بپرسید

خجالتی نباشید و سوالات زیادی از روانشناس کودک بپرسید. آنها می دانند که شما برای فرزند عزیزتان با آنها مصاحبه می کنید و در صورت لزوم باید به ده ها سوال پاسخ دهند. 

اگر در نهایت روانشناس کودک اشتباهی را انتخاب کنید، ممکن است آینده فرزندتان را به شدت مختل کنید. اگر دقت لازم را انجام دهید قابل اجتناب است.

بله، شما مشغول صدها کار دیگر هستید، اما این بخش مهمی از دریافت نوع کمک مناسب برای فرزندتان است.

برخی از سوالات مطرح شده عبارتند از:

• چه مدت کودکان در درمان با شما می مانند؟
• آیا مرتب با والدین ملاقات می کنید؟
• آیا با مشاور مدرسه در ارتباط هستید؟
• آیا می توانم با پدر و مادری صحبت کنم که قبلاً با شما کار کرده است
• نظر شما در مورد استفاده از دارو برای کودکان چیست؟

همچنین باید در مورد نوع درمانی که روانشناس کودک ترجیح می دهد با آن کار کند جویا شوید. انواع مختلفی از درمان ها وجود دارد:

• بازی درمانی - برای کودکان با مشکلات عاطفی
• درمان شناختی-رفتاری – برای کودکان دارای مشکلات رفتاری
• گروه درمانی – ایجاد انعطاف پذیری و شایستگی اجتماعی در کودکان
• خانواده درمانی - ایجاد ارتباط بین والدین و کودک
• درمان فردی - که به آن گفتار درمانی نیز گفته می شود

همانطور که می بینید موارد زیادی وجود دارد که باید در نظر داشت. غرق نشوید، اما آن را یک قدم بردارید.

سعی کنید از یک دوست معرفی کنید

هیچ کس دوست ندارد در مورد این واقعیت صحبت کند که فرزندش نیاز به درمان دارد یا در حال درمان است. به دلایلی، نوعی تابو در جستجوی درمان وجود دارد ، اگرچه به نظر می‌رسد که اکنون کمی رفع شده است. 

در هر صورت، اگر می‌خواهید بهترین روان‌شناس کودک را برای کودک خود بیابید، باید بر ترس‌ها و اضطراب‌های اجتماعی خود غلبه کنید و از حلقه خود برای معرفی درخواست کنید.

نکته مهم در مورد ارجاع این است که آنها قبلاً توسط یکی از دوستان نزدیک یا آشنای شما بررسی شده اند. بهتر از این نمی شود.

می توانید خیالتان راحت باشد که بدانید یک درمانگر تصادفی جوانان را از خیابان انتخاب نمی کنید، بلکه فردی را انتخاب می کنید که به دوستان شما کمک کرده است.

با مشاور راهنمایی مدرسه خود تماس بگیرید

اگر مدرسه فرزندتان مشاور راهنمایی دارد، با او مشورت کنید. آنها معمولاً فهرستی از درمانگرانی دارند که به آنها اعتماد دارند و توصیه می کنند.

آنها درک بسیار خوبی از نیازهای فرزند شما خواهند داشت، همانطور که احتمالاً قبلاً با آنها صحبت کرده اند. همچنین، آنها قادر خواهند بود درمانگرانی را توصیه کنند که در کار با کودکان یا نوجوانان با تجربه هستند.

درباره تفاوت اعتبارنامه ها بیاموزید

شما نمی دانستید که باید در مورد مدارک، مدارک تحصیلی و گواهینامه ها شروع به یادگیری کنید، اما در اینجا کاملاً صادق است. 

انواع مختلفی از مشاوران، درمانگران و روانشناسان با مدارک و صلاحیت های مختلف وجود دارد.

اگرچه ممکن است همه آنها زیر چتر بزرگ درمانگران قرار گیرند، اما همه آنها متفاوت آموزش دیده اند. 

مددکاران اجتماعی بالینی

آنها فوق لیسانس مددکاری اجتماعی دارند و به دنبال حل عملی مشکل و حل تعارض هستند. آنها در زمینه توانمندسازی و حمایت اجتماعی آموزش دیده اند. آنها از گفتگو یا بازی درمانی، گروه درمانی و مشاوره استفاده می کنند.

روانپزشکان

آنها مدرک پزشکی دارند و برای اضطراب اجتماعی، افسردگی و غیره دارو تجویز می کنند. اگر به دنبال دارو برای ADD یا افسردگی برای فرزند خود هستید، روانپزشکان می توانند در این مورد کمک کنند.

روانشناسان

آنها دکترای روانشناسی دارند و ارزیابی ها و تست های روانشناختی و درمانی ارائه می دهند. آنها همچنین قادر خواهند بود در صورت نیاز به حمایت تحصیلی، گروه درمانی یا یک مدرسه تخصصی توصیه هایی ارائه دهند.

همانطور که می بینید، همه آنها روش متفاوتی برای رفتار با کودک شما خواهند داشت. شما کودک خود را بهتر می شناسید و می دانید که کدام تکنیک و مسیر با او بهتر کار می کند.

به همین دلیل است که وقتی نوبت به یافتن درمانگر مناسب برای فرزندتان می رسد، نمی توانید شهود خود را نادیده بگیرید. سعی و کوشش خود را انجام دهید، اما همیشه در نهایت با اراده خود پیش بروید. 

نحوه استفاده از ژل استروژل در پمپ با دوز اندازه گیری شده

قبل از شروع استفاده از این دارو و هر بار که دوباره پر می کنید، بروشور اطلاعات بیمار را در صورت موجود بودن از داروساز خود بخوانید. با نحوه استفاده از پمپ و نحوه صحیح استفاده از ژل آشنا شوید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

اگر برای اولین بار از پمپ استفاده می کنید، دستورالعمل های پرایمینگ پمپ را دنبال کنید.

دقیقا طبق دستور پزشک استفاده کنید. معمولاً یک بار در روز ، دارو را روی پوست تمیز و خشک در ناحیه بالای بازو/ شانه بمالید . برخی از مارک ها ممکن است روی بازو از مچ تا شانه اعمال شوند. دستورالعمل های مربوط به برند خاص خود را دنبال کنید. از مصرف این دارو روی پوست شکسته و تحریک شده خودداری کنید . این دارو را روی سینه ، صورت، داخل یا اطراف واژن قرار ندهید . اجازه ندهید دیگران این دارو را به بدن شما بمالند.

دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. دوز خود را افزایش ندهید یا از این دارو بیشتر از مقدار تجویز شده استفاده نکنید.

پس از هر بار استفاده درپوش پمپ را تعویض کنید. پس از استفاده از این دارو، دست های خود را به طور کامل با آب و صابون بشویید تا خطر انتشار تصادفی آن از دست خود به افراد دیگر کاهش یابد. قبل از پانسمان حدود 5 دقیقه صبر کنید تا محل استفاده کاملا خشک شود. محل مصرف را با لباس (مانند پیراهن آستین بلند) بپوشانید تا از تماس دیگران با محل استفاده و قرار گرفتن در معرض دارو جلوگیری شود. حداقل 1 تا 2 ساعت صبر کنید (بسته به برند شما) قبل از اینکه به دیگران اجازه دهید پوست محل مصرف دارو را لمس کنند. اگر شخصی به طور تصادفی ژل (یا محل استفاده را در عرض 1 تا 2 ساعت) لمس کرد، از او بخواهید در اسرع وقت محل تماس بدن خود را با آب و صابون بشویید.

برای به دست آوردن بهترین اثر، حداقل 2 ساعت قبل از دوش / شنا صبر کنید تا دارو از طریق پوست جذب شود .

از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، هر روز در ساعت معینی از آن استفاده کنید.

از وارد شدن این دارو به چشم خودداری کنید . اگر این دارو وارد چشم شد ، بلافاصله آنها را با آب گرم بشویید. در صورت بروز هرگونه سوزش چشمی به پزشک خود اطلاع دهید .

شستشو: لثه در ناحیه ترمیم و اطراف دندان که در آن گیره لاستیک سد قرار داده شده است ممکن است پس از درمان حساس شود. شستشو با آب نمک گرم (1/2 تا یک قاشق چایخوری نمک در 8 اونس لیوان آب گرم) را می توان به شدت هر 10 تا 20 دقیقه در 2 تا 6 ساعت اول شستشو داد. (اگر رژیم غذایی با نمک مصرف می کنید، از آن استفاده نکنید.)

رژیم غذایی: پس از پایان بیهوشی، ممکن است رژیم غذایی عادی را از سر بگیرید. با این حال، توصیه می شود که تمام مواد غذایی سوء مصرف کننده و عادات جویدن در ناحیه ترمیم حذف شود. از عادات بد و غذاهای سفت مانند یخ، آجیل سفت، آب نبات سفت، شکننده بادام زمینی و غیره باید اجتناب کرد.

بهداشت دهان: دهان خود را طبق معمول تمیز کنید. هیچ محدودیتی در مورد تمیز کردن دندان های تازه ترمیم شده وجود ندارد.

سؤالات / عوارض: موارد زیر عوارضی هستند که معمولاً در زیر ترمیم های کامپوزیت مشاهده می شوند:

• حساسیت به دما برای مدت زمان طولانی ممکن است یک مشکل تشدید کننده پس از ترمیم کامپوزیت باشد. این حساسیت به طور معمول طی یک دوره چند هفته ای کاهش می یابد، اما در برخی موارد ممکن است برای ماه ها باقی بماند. اگر حساسیت افزایش یابد یا درد خود به خودی رخ دهد، این ممکن است نشان دهنده آسیب غیر قابل برگشت پالپ در دندان از حفره قبلی باشد. برای از بین بردن مشکل ممکن است به درمان اضافی، احتمالاً شامل درمان ریشه دندان نیاز باشد.
• تغییر رنگ ترمیم به دلیل مواد غذایی بسیار لکه دار، مانند کوک، قهوه، چای و غیره، یا سیگار کشیدن، ممکن است با گذشت زمان رخ دهد. در برخی موارد، رنگ را می توان با پرداخت ساده ترمیم های موجود در مطب دندانپزشکی افزایش داد. با این حال، تغییر رنگ شدید فقط با جایگزینی ترمیم قابل اصلاح است.
• شکستگی دندان یا پر شدن دندان ممکن است در ترمیم های بزرگ رخ دهد. اگر این مشکل ایجاد شود، ممکن است نشان دهنده نیاز به ترمیم اساسی تر، مانند تاج (کلاه) باشد. ترمیم های کامپوزیت برای استرس یا سوء استفاده بیش از حد طراحی نشده اند. اگر شکستگی های مکرر رخ دهد، ترمیم دندان با ترمیم مقاوم تر در برابر شکستگی نشان داده می شود.

• گزینه های درمان من چه هستند؟

• چه نوع تحقیقاتی برای تومورهای مغزی در آزمایشات بالینی انجام می شود؟ آیا کارآزمایی‌های بالینی گزینه‌های درمانی بیشتری را برای من ارائه می‌دهند؟

• سالانه چند تومور مغزی را درمان می کنید؟

• چه برنامه درمانی را پیشنهاد می کنید؟ چرا؟

• هدف هر درمان چیست؟ آیا برای از بین بردن تومور، کمک به احساس بهتر یا هر دو؟

• عوارض جانبی احتمالی هر درمان چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت چیست؟

• آیا هر یک از این گزینه های درمانی من را از شرکت در کارآزمایی بالینی در آینده باز می دارد؟

• چه زمانی باید درمان را شروع کنم؟

• چه کسی بخشی از تیم مراقبت های بهداشتی من خواهد بود و هر یک از اعضا چه کاری انجام می دهند؟

• این درمان چه تاثیری بر زندگی روزمره من خواهد داشت؟ آیا می توانم کار کنم، ورزش کنم و فعالیت های معمول خود را انجام دهم؟

• آیا این درمان می تواند بر زندگی جنسی من تأثیر بگذارد؟ اگر چنین است، چگونه و برای چه مدت؟

• آیا این درمان می تواند بر توانایی من برای باردار شدن یا بچه دار شدن تأثیر بگذارد؟ اگر چنین است، آیا باید قبل از شروع درمان با یک متخصص باروری صحبت کنم؟

• در طول درمان و بهبودی به چه سطحی از مراقبت نیاز دارم؟

• اگر سوال یا مشکلی دارم با چه کسی تماس بگیرم؟

ارائه دهندگان سلامت روان شرایط سلامت روان را شناسایی و درمان می کنند. اکثر آنها حداقل مدرک کارشناسی ارشد دارند. برخی ممکن است سطح تحصیلات، آموزش و مدارک بالاتری داشته باشند. اطمینان حاصل کنید که ارائه دهنده ای که انتخاب می کنید دارای مجوز برای ارائه خدمات سلامت روان است. صدور مجوز و خدمات به آموزش ارائه دهنده، حوزه تخصصی و قانون ایالتی بستگی دارد.

در زیر برخی از رایج ترین انواع ارائه دهندگان سلامت روان را خواهید یافت. برخی ممکن است در زمینه هایی مانند افسردگی، سوء مصرف الکل یا مواد مخدر یا خانواده درمانی تخصص داشته باشند. آنها ممکن است در یک مطب یا بیمارستان خصوصی، برای یک آژانس اجتماعی یا در یک مرکز دیگر کار کنند.

روانپزشک

روانپزشک یک پزشک است - دکتر پزشکی (MD) یا دکتر پزشکی استئوپاتیک (DO) - که در سلامت روان تخصص دارد. این نوع پزشک ممکن است در زمینه هایی مانند روانپزشکی کودکان و نوجوانان، سالمندان یا روانپزشکی اعتیاد تخصص بیشتری داشته باشد. این ارائه دهنده می تواند شرایط سلامت روان را شناسایی و درمان کند و دارو تجویز کند. روانپزشک همچنین می تواند گفتار درمانی را ارائه دهد که گاهی اوقات روان درمانی نامیده می شود.

روانشناس

یک روانشناس در روانشناسی آموزش دیده است - علمی که با افکار، احساسات و رفتارها سر و کار دارد. به طور معمول، یک روانشناس دارای مدرک دکترا، مانند Ph.D. یا Psy.D.

یک روانشناس می تواند انواع بسیاری از شرایط سلامت روان را شناسایی و درمان کند. این ارائه دهنده انواع مختلفی از گفتار درمانی را ارائه می دهد. در ایالات متحده، اکثر روانشناسان مجوز تجویز دارو را ندارند. اما آنها ممکن است با ارائه دهنده دیگری کار کنند که در صورت نیاز می تواند دارو تجویز کند.

پرستاران سلامت روان روانپزشکی

یک پرستار سلامت روان روانپزشکی (PMHN) یک پرستار ثبت شده (RN) است که در زمینه مسائل بهداشت روان آموزش دیده است. یک پرستار ثبت شده در زمینه سلامت روان روانپزشکی (PMH-APRN) حداقل دارای مدرک کارشناسی ارشد در پرستاری بهداشت روان روانپزشکی است. سایر انواع پرستاران پیشرفته که خدمات بهداشت روانی را ارائه می دهند عبارتند از: یک متخصص پرستار بالینی (CNS)، یک پرستار پرستار (NP) و یک پرستار با مدرک دکترای پرستاری (DNP).

خدمات ارائه شده توسط پرستاران بهداشت روان به تحصیلات، سطح آموزش، تجربه و قوانین دولتی بستگی دارد. آنها می توانند بیماری های روانی را شناسایی و درمان کنند. اگر قانون ایالتی اجازه دهد، پرستاران حرفه ای پیشرفته می توانند دارو تجویز کنند.

دستیار پزشک

یک دستیار پزشک (PA) به عنوان یک ارائه دهنده مراقبت های اولیه پزشکی را انجام می دهد یا با یک پزشک کار می کند. دستیاران پزشک می توانند در روانپزشکی تخصص داشته باشند.

آنها می توانند شرایط سلامت روان را شناسایی و درمان کنند. آنها همچنین می توانند در مورد علل، درمان ها و چشم انداز مشاوره کنند. یک دستیار پزشک می تواند دارو تجویز کند.

مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز

اگر یک مددکار اجتماعی را ترجیح می دهید، به دنبال یک مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز (LCSW) با آموزش و تجربه در زمینه سلامت روان باشید. مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز باید دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته مددکاری اجتماعی باشد. بعضی ها دکترای مددکاری اجتماعی دارند.

مددکاران اجتماعی ارزیابی، مشاوره و طیف وسیعی از خدمات دیگر را ارائه می دهند. اینکه چه خدماتی ارائه می دهند بستگی به مجوز و آموزش آنها دارد. آنها مجوز تجویز دارو را ندارند. اما آنها ممکن است با ارائه دهنده دیگری کار کنند که در صورت نیاز می تواند دارو تجویز کند.

بیمار روی میز زنان می نشیند. داخل واژن با استفاده از اسپکولوم واژینال که برای معاینه استفاده می کنیم نمایان می شود. داخل واژن با استفاده از پدهای گازی خشک می شود تا اثر لیزر افزایش یابد. سپس دستگاهی که در عکس می بینید وارد واژن می شود و تعداد زیادی پالس لیزر در مقیاس میکرونی روی دیواره واژن اعمال می شود. هنگامی که این روش بر روی بیماران مبتلا به بی اختیاری ادرار انجام می شود، مشاهده می کنیم که بی اختیاری حتی پس از اولین جلسه بهبود می یابد، زیرا این پالس های لیزر باعث افزایش تولید کلاژن در اطراف دستگاه ادراری نیز می شود.

این روش نیازی به گرسنگی و تشنگی بیمار ندارد. بیهوشی لازم نیست زیرا داخل واژن در اثر پالس لیزر دردی احساس نمی شود. این روش 10 تا 15 دقیقه طول می کشد. پس از انجام عمل، بیمار می تواند به سر کار خود بازگردد، او نیازی به دوری از کارهای روزمره خود ندارد. وجود ترشحات تیره در دوره نقاهت واژن طبیعی است. برای امکان بهبودی، به بیمار توصیه می شود تا 7 روز پس از عمل از داشتن رابطه جنسی خودداری کند. پس از 7 روز، بیمار می تواند رابطه جنسی داشته باشد.

به طور کلی 2 جلسه با فاصله 1 ماهه را توصیه می کنیم. در برخی موارد، تعداد جلسات می تواند تا 3-4 باشد. لیزر درمانی را می توان یک بار در سال تکرار کرد تا اثر آن حفظ شود.

هم بیمار و هم شریک جنسی او بعد از 3 هفته اثر عمل را احساس می کنند. اثر مطلوب 3 تا 4 هفته پس از جلسه دوم حاصل می شود.

روانپزشکان پزشکان پزشکی هستند و آموزش پزشکی تخصصی در زمینه بیماری های روانی دارند. روانپزشکان می توانند نسخه بنویسند و ممکن است روان درمانی یا گفتگو درمانی را به بیماران خود ارائه دهند.

روانشناسان معمولا دارای مدرک دکترا یا دکترا در روانشناسی بالینی یا مشاوره هستند. آنها همچنین می توانند بیماران را با استفاده از روان درمانی درمان کنند و در تشخیص های روانپزشکی آموزش دیده اند.

روانشناسان می توانند در زمینه های بالینی، تحقیقاتی یا آموزشی کار کنند. برخلاف روانپزشکان، روانشناسان دارو تجویز نمی کنند. با این حال، در صورت نیاز به دارو در هنگام درمان بیمار، روانشناسان از نزدیک با روانپزشکان همکاری می کنند.

"درمانگر" اصطلاح گسترده تری است که برای کسانی که در زمینه های مختلف آموزش دیده اند و برای کمک به مردم مجوز دارند، استفاده می شود.

درمانگران می توانند:

• مددکاران اجتماعی
• مربیان زندگی
• مشاوران ازدواج
• روانکاوان
• مشاوران مدرسه

اگرچه متخصصان زیادی وجود دارند که ادعا می کنند درمانگر هستند، ایده خوبی است که فردی را پیدا کنید که دارای اعتبار و مجوز برای کار در رشته خود باشد. اگر به دنبال یک متخصص سلامت روان هستید، با پزشک خود در مورد اینکه چه نوع درمانی برای شما مناسب است صحبت کنید.

چه زمانی برای مشکلات سلامت روان باید کمک بگیرم؟

مشکلات روانی مختلفی وجود دارد و می تواند افراد را به طور متفاوت تحت تاثیر قرار دهد. اگر نگران تغییرات در سلامت روان خود هستید یا هر یک از علائم زیر را تجربه می کنید، فورا کمک بگیرید.

علائم هشدار دهنده بیماری روانی عبارتند از:

• تغییرات خلقی: تغییرات شدید در حالات یا احساسات شما در مدت زمان کوتاهی
• مشکلات تفکر: مشکلات تمرکز، حافظه، گفتار یا تفکر منطقی
• بی تفاوتی: از دست دادن علاقه به فعالیت ها یا افراد
• تغییرات خواب یا اشتها: کاهش یا افزایش قابل توجهی در خواب یا اشتها
• احساس قطع ارتباط: داشتن حس غیر واقعی بودن یا عدم توانایی در ارتباط با دیگران
• کاهش عملکرد: ترک تحصیل، شغل یا فعالیت یا ناتوانی در انجام وظایف آشنا
• رفتار غیرمعمول: رفتار عجیب یا غیرمعمول