آمفیزم چیست؟

آمفیزم وضعیتی است که در آن دیواره های بین کیسه های هوایی کوچک در ریه ها آسیب دیده و در نتیجه کیسه ها شکل خود را از دست می دهند. دیواره‌های کیسه‌ها نیز ممکن است از بین رفته و منجر به ایجاد کیسه‌های کمتر و بزرگ‌تر شوند. این تغییرات باعث می‌شود ریه‌های فرد مبتلا به آمفیزم نتوانند اکسیژن را وارد بدن کنند و دی اکسید کربن را از آن خارج کنند.برای ارتباط با بهترین جراح تومور مغزی در تهران اینجا کلیک کنید

از نظر آمفیزم در مقابل COPD (بیماری مزمن انسدادی ریه)، آمفیزم یک بیماری کاملاً متفاوت نیست، بلکه نوعی COPD است.

علل آمفیزم و عوامل خطر

به طور کلی، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض محرک های ریه باعث آمفیزم می شود. معمولاً آن محرک دود سیگار است. انواع دیگر دود - سیگار، پیپ، ماری جوانا و غیره - در صورت استنشاق می توانند باعث بیماری شوند. و قرار گرفتن مکرر در معرض دود سیگار، دودهای شیمیایی، گرد و غبار و آلودگی هوا نیز می تواند باعث ایجاد آمفیزم شود.

علاوه بر این، ژنتیک و سن در بروز این بیماری نقش دارند. افرادی که کمبود آلفا-1 آنتی تریپسین دارند یا سابقه خانوادگی آمفیزم دارند بیشتر احتمال دارد به آن مبتلا شوند. و اکثر افراد مبتلا به آمفیزم 40 سال یا بالاتر هستند.  

علائم آمفیزم

افراد مبتلا به آمفیزم معمولاً در ابتدا علائم کمی دارند یا هیچ علائمی ندارند. با پیشرفت بیماری، علائمی مانند:

• سرفه مداوم، به ویژه سرفه ای که مخاط تولید می کند
• خس خس سینه
• تنگی نفس، به ویژه در هنگام فعالیت فیزیکی
• هنگام نفس کشیدن صدای سوت می آید 
• سفتی در قفسه سینه

افراد مبتلا به آمفیزم ممکن است در پاها، مچ پا یا ساق پا دچار تورم و کاهش وزن شوند.

در صورت داشتن هر یک از علائم زیر باید فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• از دست دادن هوشیاری ذهنی
• تنگی نفس آنقدر شدید است که نمی توانید از طبقه بالا راه بروید
• لب‌ها یا ناخن‌هایی که در اثر تلاش آبی یا خاکستری می‌شوند

تشخیص و درمان آمفیزم

پزشکان ابتدا با گرفتن سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی آمفیزم را تشخیص می دهند. سپس، آنها ممکن است آزمایش های مختلفی را توصیه کنند، از جمله:

• آزمایشات آزمایشگاهی بر روی خون گرفته شده از شریان مچ دست برای بررسی سطح اکسیژن و دی اکسید کربن
• تست‌های عملکرد غیرتهاجمی ریه، اغلب با دستگاهی به نام اسپیرومتر، برای تعیین میزان هوای موجود در ریه‌ها و میزان انتقال اکسیژن به جریان خون.
• تست های تصویربرداری مانند اشعه ایکس قفسه سینه و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) برای حمایت از تشخیص آمفیزم و رد سایر علل مشکلات تنفسی

هیچ درمانی برای آمفیزم وجود ندارد. با این حال، بیماران می‌توانند با ترک سیگار و اجتناب از سایر محرک‌های ریه، ورزش منظم، اجتناب از هوای سرد (که می‌تواند باعث اسپاسم مجرای برونش شود) و دریافت واکسن آنفولانزا و ذات‌الریه وضعیت خود را بهبود بخشند.

همچنین درمان هایی وجود دارند که می توانند پیشرفت بیماری را کند کرده و علائم را تسکین دهند. آنها عبارتند از:

• دارو. پزشک ممکن است برای کاهش ناراحتی شما، برونش گشادکننده‌ها (برای تسکین مشکلات تنفسی)، استروئیدهای استنشاقی (برای کاهش التهاب ریه) و آنتی‌بیوتیک‌ها (برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی ایجاد شده) تجویز کند. 
• درمان. تمرینات تنفسی، اکسیژن تکمیلی و تغذیه درمانی می تواند به بیماران آمفیزمی کمک کند نفس بکشند و احساس بهتری داشته باشند. 
• عمل جراحی. در برخی موارد، پزشکان جراحی برای برداشتن بافت بیمار یا پیوند ریه را توصیه می کنند.

اگر مبتلا به آمفیزم هستید، همچنین ضروری است که با ابراز احساسات خود به عزیزان یا مشاور و احتمالاً پیوستن به یک گروه حمایتی، به سلامت روان خود بپردازید.